Bokt.nl

Citaat:

Ik kon het niet geloven, hij was op vrije voeten! Straks vallen er nog doden door zijn stomme, onnozele gedrag. Mijn vader liep te vloeken, hij was echt heel boos. We hadden hem voor niks gevangen... De dag verliep verder rustig. Ik ging alvast mijn schoolboeken in mijn tas doen. Morgen moesten Dave en ik weer naar school.
De volgende dag had ik het eerste uur vrij. Mijn moeder bracht ons met de auto, dat er onderweg niets zou kunnen gebeuren. Toen we op school aankwamen liep Stef op me af. Toen hji voor me stond gaf hij me een knuffel. Ik dacht dat ik zweefde, hij keek mij aan en zei ' Waar was je al die tijd ik heb je gemist...' Ik stotterde ' Ik.. Ik.. ehh.. ehm.., nouja, ons gezin had wat problemen' zei ik snel. Ik zag Soof en Marie en eindje verderop staan, ik liep erheen. Dave ging met Richard mee, ze waren grote vrienden. Bij Soof en Marie aangekomen vertelde ik wat er afgelopen week was gebeurd.

Citaat:

Ze hebben me niet een keer onderbroken. Terwijl als we wat aan elkaar vertellen onderbreken we elkaar om de zin. Ze keken me afwachtend aan. Na het hele verhaal bleef het even stil. Toen zei Soof ' Het moest even tot mij doordringen. Dat jij dit allemaal mee hebt gemaakt.' Linda zei ' Ik ook...' Toen ging de bel. We liepen het school gebouw binnen. Opeens toen we bijna bij het lokaal waren pakte iemand mijn hand. Ik keek wie het was, het was Stef. Ik keek hem even aan en liep weer verder. Hij liet mijn hand weer los. In het lokaal vroeg Meneer Koeser of ik erover wou praten in de klas. Mijn ouders hadden de school gebeld over wat er was gebeurd. Ik zei dat hij het mocht vertellen, ik had er geen zin in. Toen iedereen op zijn plaats zat pakte Meneer Kroeser en lijst en begon te voor te lezen. Hij had alles op papier gezet dat er geen foute dingen werden verteld. Ik voelde dat iedereen naar mij keek. Ik voelde de ogen gewoon in mijn rug. Ik hoopte dat niet iedereen na de les naar mij toe zou komen, maar het was beter dat ze het wisten.

Citaat:

Helaas, toen de bel ging kwamen er al een paar naar mij toe. Ze vroegen van alles. 'Hier heb ik geen zin in' zei ik en probeerde door te lopen. Stefanie, een meisje waar ik het absoluut niet mee kon vinden, hield me tegen en keek me kattig aan en zei ' Ja, Lizze moet weer iets zieligs hebben. Maar dame, je gaat me nu alles vertellen wat ik wil weten.' Ik keek haar vuil aan en zei kort 'Nee' en ik liep weg. Linda begon te lachen, 'haha, dat had ze niet verwacht.' Ze denkt dat ze de konining is zei Soof er snel achteraan.

We liepen door de gang naar de volgende les, we hadden biologie. Daar aangekomen zag ik mevrouw Semmer staan. Ze lachtte vriendelijk en zei dat als ik er geen zin meer in had of mijn gedachte er niet bij kon houden ik wel even weg kon gaan. Ik knikte en ging zitten. Soof zit naast mij, maar ze was haar boek vergeten en keek dus met mij mee. We hadden het over mensen die niet goed ontwikkeld waren en veel aandacht nodig hebben. Toen mevrouw Semmer dat zei krijsde Stefanie meteen ' Net zoals Lizze met haar stomme verhaal!' Maar niemand lachte zoals gewoonlijk als Stefanie iets zei. Ze keken haar boos aan. Stefanie keek raar de klas in en ging toen meteen aan het werk. Stef stond op en liep naar Stefanie toe, hij gaf haar en tik en zei ' Kan je nou niet een keer zo bekakt doen? Ik word er gek van en die pesterige opmerkingen kun je ook wel voor je houden!' Mevrouw Semmer keek verbaast op van haar bureau. Ze stond op en vroeg wat er aan de hand was. Stef legte het uit. Stefanie begon te ontkennen dat het helemaal niet zo was. Linda en Suzanne stonden op en zeiden dat het wel waar was. Steeds meer mensen begonnen te zeggen dat Stefanie loog over wat ze zei. Mevrouw Semmer stuurde haar de klas uit. Iedereen moest weer aan het werk.

Een paar minuten werden Soof,Stef en ik omgeroepen via de intercom.
We moesten komen naar de conrector. We stonden verbaast op en liepen naar zijn kamer. Daar zat een woedende Stefanie met haar armen over elkaar. Ik moest eigenlijk wel lachen hoe dat daar zat, maar ik hield me in. 'Ga daar maar even zitten' zei hij, en wees naar een bank. Ik ging zitten en Stef een Soof ook. ' Nou zeg het maar' zei hij tegen Stefanie. Ze zei niks en keek alleen heel erg boos mijn kant op. De conrector keek Stefanie streng aan en zei ' Je zegt het nu of je krijgt een starfmiddag, want dit gaat hier niet door de beugel en dat weet je!' Hij ging steeds harder praten. Toen hoorde ik zacht een gemompel dat op 'Sorry' leek. 'Harder' zei hij. Toen keek ze naar mij en zei 'ok-ee, sorry, nou goed?' 'Nu zonder ok-ee en nou goed' zei de conrector weer. 'SORRY' zei ze hard. 'Juist' zei hij, hij keek weer naar ons en zei dat we weer naar de les mochten gaan. Daar had ik geen zin in, we liepen naar de kantine. 'Het blijft een raar kind' zei Stef. Toen we bijna bij de kantine waren rende er iemand uit de kantine, ' Kijk uit! Iemand met een pistool' schreeuwde hij

Zo dit was weer een stuk

Devica schreef:

*verslaafd*

Je hoeft niet naar een afkick praktijk hoor, het is niet schadelijk voor lichaam en geest

Citaat:

Ik greep Stef vast en Soof ging achter ons staan. Ik dacht bij mezelf ' Had ik toch de les maar in gegaan...' Maar daar was het nu te laat voor, hij had ons gezien. We rende weg zo hard als we konden. Maar waar renden we heen? Ik had geen idee, we kwamen langs het biologie lokaal, engels en toen kwamen we langs de concierge. We besloten daar te stoppen en Stef begon te vertellen wat er was. De concierge riep via de intercom dat iedereen naar het binnenplein moest gaan en absoluut NIET langs de katine mocht gaan. Het galmde nog even na in de school. Alle deuren gingen open en het leek wel een mieren nest. Al die kinderen in paniek, toen rende er een par leraren naar de schuifdeuren in de gangen, ze werden opslot gedaan. De gek met het pistool kon zo nergens heen. Niet veel later kwamen er 3 politiewagens het schoolplein opgereden. Er renden 11 agenten uit de wagens. Een paar daarvan hadden een pistool. Meneer Broeier en meneer Achterhuik liepen met de agenten mee om te laten zien waar de man zat. Toen er een schuifdeur open werd gemaakt en naar de kantine liepen roken ze een verbrande lucht. Eenmaal in de kantine aangekomen zat de man rustig op de bar een appel te eten. Een van de agenten richtte zijn pistool. De man nam rustig nog een hap van zijn appel en gooide die daarna tegen het hoofd van de agent.

Even later hadden ze de man geboeid. Hij liep gewoon alsof er niks aan de hand was mee naar buiten. Hij zwaaide naar de kinderen met zijn voet. Iedereen deinsde achteruit toen hij langs kwam lopen. Na een paar minuten konden we gewoon de school weer in. Maar ik meldde mij en Soof ziek. We hadden het even gehad en zouden even lekker naar de stad gaan. Toen we in de stad waren gingen we die Woman's Mode in. Soof had daar een erg leuk shirtje gekocht. Een rode met de tekst : I'm not a bitch, I'm THE bitch. We liepen weer verder, toen gingen we naar de Girls Inside. Ik kocht daar een leuke broek en een geel vest. Om ongeveer 3 uur kregen we wel trek in iets lekkers, we besloten een patatje te halen. De man van het snackhuis keek ons erg onvriendelijk aan, maar toen hij mij herkende van een foto uit de krant kregen we gratis een ijsje. Erg grappig. Toen we weer naar huis gingen kwamen we Dave tegen. Hij was bij het voetbal veldje met een paar jongens uit de buurt aan het voetballen. Toen we langs fietsen kwam er en tegen ligger. Hij reed een beetje raar, hij leek wel dronken. We fietsen er met een boogje omheen, Soof zei zacht ' Wat een gek zeg, zo stap je toch niet op je fiets?' De man had het gehoord en fietste op ons af en reed zo tegen Soof, ze viel, de man reed snel weg. Hij was niet dronken, want nu fietste hij gewoon recht en erg hard. Soof keek mij aan, haar gezicht zat vol schrammen en een beetje bloed.