Bokt.nl

Citaat:

AAAANGIE Angela! Angela wakker worden!
''Ik kom al, Ik kom al'' riep ik vanuit mijn bed.
7 uur alweer, Waarom begint de school ook zo vroeg?! Dacht ik bijmezelf.
Ik hees me in mijn kleding en liep strompelend de trap af.
''Hmmm lekker toast!'' zei ik. Ik at wat, poetste m'n tanden en zei m'n moeder dag.
Op school aangekomen omhelste ik Josine gedag. We waren al snel druk in gesprek over het super hippe feest waar ve vanavond heen gingen.
''eindelijk is het vrijdag en vanavond is het zover! Ik hoop dat Jorn komt.. Zou zo graag met hem willen dansen zei ik!''
''Haha jij en je eeuwige Jorn'' Lachte ze.

Op de terugweg naar huis merkte ik op dat het weer erg raar deed. Vonmorgen was het zo mooi weer.
De lucht was nu zwart en het was wel warm.. Erg warm zelfs. Er vlogen ook geen vogels en er was geen wind.
Moeder natuur is vast een beetje kwaad dacht ik lacherig.
Zonder er verder bij natedneken reed ik door.

S'avonds toen ik me had klaargemaakt voor het feest kwam Josine me ophalen.
Snel ging ik de auto in ik kon niet wachten!
''Ik ben zo zenuwachtig! Eindelijk zie ik Jorn weer... Ik hoop dat hij me vraagt om te dansen want zelf ben ik natuurlijk een schijterd.''
Jorsine lachte maar. ''Ik ga hem wel vragen wat hij van je vind'' Zei ze lacherig.
"NEEE niet doen!! Ben je gek geworden?? Ik ga het dit keer subtiel aanpakken''
''wat jij wil, Maar als je op het eind van het feest og niet met hem hebt gezoend dan vraag ik het wel''
''oke dat is goed'' Zei ik maar.

Het was mega druk. De dj draaide hippe platen en bijna iedereen danste. Josine en ik liepen naar de dansvloer.
''Kom dansen zei ze'' Al snel stonden we te dansen. Mijn ogen dwaalden door de zaal op zoek naar Jorn.
''Ik zie hem niet'' Zie ik een beetje paniekerig! ''Ach maak je niet druk hij komt wel''
Je hebt vast gelijk dacht ik in mezelf..
Na een uur te hebben gedanst gingen we maar wat drinken.. Nog steeds geen Jorn dacht ik.

Opeens werd ik vanchter omhelst. ''JORN! schreeuwde ik uit blijdschap. ''Hey mooi meisje'' Zij hij.
Meteen was ik weer op een andere planeet.. Verdronken in die diep blauwe ogen..
Na wat gedanst te hebben met Jorn vroeg hij of ik mee naar buiten wilde gaan.

We liepen een donker steegje binnen zonder lampen. Het was er stil en je kon niets zien.
Hij drukte me tegen de muur en begon me te zoenen, Ik dacht eindelijk mn droom komt uit.
Langzaam gleed zijn hand onder mijn topje.. En begon hij me in mijn nek te zoenen..
Ik tilde m'n been op en men rokje krulde naar achter.
Hij keek me in mijn ogen en vroeg me of ik dit wilde
Toen ik wou antwoorden klonk er een enorme knal van achter het steegje.
2 katten vlogen langs ons voorbij en we keken allebij naar het zwarte einde van de steeg.
''Wie is daar'' Vroeg ik. Een zwarte schim doemde op, Het liep naar ons toe erg lang'zaam alsof het zweefde.
Jorn rende weg. Help dacht ik en aan de grond genageld stond ik daar.
De schim kwam dichter bij en ik kon nergens heen.
Uit angst sloot ik mijn ogen en deed ze later weer open. Ik dacht ik moet hier weg NU.
Ik wilde rennen maar mijn benen leken van lood. De schim kwam steeds dichter bij. Tot het achter mij stond.
"NEE!'' Schreeuwde ik. ''Nee alstublieft ik ben te jong om te gaan''
Ik zakte door mijn knieen. Toen ik plotseling snelle voetstappen hoorde.
Er kwam nog iemand aan. ''Help'' Riep ik ''alstublieft help me!''
De snelle voetstappen kwamen steeds dichter bij totdat ze bij me waren. Het greep de zwarte schim.
En ik viel flauw.

Langzaam werd ik wakker. Bah dacht ik bijmezelf wat een rare droom. Ik wou opstaan maar merkte al snel iets op.
Dit was niet mijn kamer! Ik lag in een klein vierkant kamertje op een bed met bloedrood satijnen bedlakens.
De muren waren zwart geschilderd, En naast me stond een tafel met rode wijn en een appel. Ik keek om me heen en zag een klerenkast in de hoek tegenover me staan.
Ik liep erheen en merkte algauw dat ik niet mijn eigen kleren aanhad. Ik stond daar in een wildvreemde kamer met een zwarte lange nachtjapon aan.
En ik wist neit waar ik was en hoe ik hier gekomjen ben. Ik liep naar de kast en keek erin. ''niks?'' Zei ik verwilderd? de kast was leeg.
Opeens begon me alles te geheugen. Dat was geen droom het was echt. Jorn die me achterliet de zwarte schim en die voetstappen.. Mijn redder..
Ik draaide me om en rende naar de deur en trok eraan. Op slot "nee alstublieft laat me eruit! laat me gaan..
'Ik trok aan de deur zo hard ik kon. 'NEEE! Nee dit kan niet, dit mag niet...''
Ik liet me op mijn knieen zakken en begon te huilen..
Ik wist niet hoelaat het was en hoe lang ik heb geslapen. Ik besloot om de appel maar te eten. Wat maakte het nou nog uit.
Als de appel vergiftigt was dan had ik maar pech ik moet toch iets eten?

Opeens hoorde ik voetstappen. Ik liep naar de deur en legde men oor ertegen. JA! Ik wist het zeker de voetstappen kwamen deze kant op.
Ik hoorde sleutels rinkelen. En de deur ging open.

Citaat:

In de deur stond een man van ongeveer 23 hij hat half-lang zwart haar en zijn ogen waren helder groen.
Hij zag er vermoeid uit alsof hij al dagen niet had geslapen. In zijn rechter hand hield hij een kandelaar en in de andere de sleutels.
''Laat me gaan, Alstublieft?'' Smeekte ik.
''De heer wenst met u te dineren. Sta klaar over een kwartier dan haal ik U op.''
''Klaarmaken? Dineren? Wat heeft dit allemaal te betekenen? Ik wil weg laat me gaan ik wil niet dineren!''
Hij keek me aan en ging weg. Ik hoorde een zachte klik en wist dat de deur weer opslot zat.
''Klaarmaaken? Hoe dan? De kast is leeg..'' Een zachte stem achter in mijn hoofd zei me dat ik nog eens in de kast moest gaan kijken.
Ik rende naar de kast en trok hem open. Ik kon mijn ogen niet geloven de kast die net nog leeg was stond nu helemaal vol.
Aan de linkerdeur hing een lange spiegel met gouden randen. Er stond een doos in vol met make-up en naast de doos stond een klein sieradendoosje.
Er hingen 2 prachtige jurken in. Ik haalde ze eruit om ze te bekijken. de een was dieprood met corset en vol kant.
De ander was zwart en was van lang satijn en mouwloos. hoe kan dit? Ik heb net nog gekeken hij was leeg! Dat weet ik zeker.
Ik deed de rode jurk aan en hoopte dat ik weg kon vluchten als de man van net me ophaalde.
Ik keek in de spiegel en zag dat ik er niet uit zag. Ik pakte een borstel en kamde men haar glad.
Toen viel mijn oog op het sieradendoosje. Het zag er wel erg mooi uit.. Ik opende het en zag de mooiste ketting die ik ooit gezien had.
Het was goud en er hing een grote hanger aan. het leek wel een soort oog! In het midden zat een grote diepzwarte steen wat wel een beetje op een diamant leek.
Vlug deed ik hem om. Ik ging op het bed zitten en wachtte.

Even later hoorde ik weer voetstappen. Ik rende naar de deur en hoopte vurig dat ik kon vluchtten. Een klik en deurging open.
De zelfde man stond er weer maar er was iets anders aan hem. Zijn rode heldergroene hadden nu een rode gloed en hij zag er niet zo moe meer uit.
Hij zag er juist wer normaal uit zijn witte gezicht was nu glad en de wallen onder zijn ogen waren verdwenen.
''Volg me'' Zei hij zacht.
Zonder wat te zeggen volgde ik hem. We liepen door gangen wat op de gangen leken van een kasteel uit zon goedkoope horrofilm. Aan de muren hingen fakkels voor licht.
Waardoor je alles maar schemerig zag. We liepen naar een grote deur aan het einde van de gang en hij zei dat ik moest wachten voor de deur. Hij ging naar binnen en de deur viel dicht.
Ik keek om me heen en zocht een weg om te vluchtten. Maar ik zag alleen maar muur en gangen. Geen deur te bekennen.
Ik besloot om te wachtten naar het dinner. de man kwam terug ''De meester is er klaar voor U. U kunt naar binnen gaan''
Zonder iets te zeggen liep ik voorzichtig naar binnen. Het was een grote eetzaal met een lange tafel in het midden. Achterin brandde een haardvuur en op tafel stonden kaarsjes. Het was er schemerig en sinister.
''Goedenavond'' hoorde ik iemand zeggen.
Ik schrok en deed en stap achteruit van schrik.
Ik keek naar de tafel en zag dat er 2 mannen zaten.
Aan het hoofd zat een man met zilvergrijs lang haar dat in staartje zat.
Rechts van hem zat een man met kort bruin haar en gele ogen. Hij keek me aan. Het was alles behalve fijn, Hij had iets engs over zich iets wat ik niet kon verklaren ik voelde me erg ongemakkelijk.
De man die me ophaalde uit mijn kamer ging links van de man met het zilvergrijze haar zitten.
''Ga zitten'' Zei de man met het zilvergrijze haar.
Langzaam liep ik naar het uitinde van de tafel en nam plaats.

Maya1990 schreef:

Ik vind het verhaal een beetje ehm...raar....Maar ik hou ook niet zo van fantasie verhalen. Maar je schrijfstijl is leuk. Ik zou zeker doorschrijven!
X Maya

Citaat:

Ik wou zoveel vragen maar het leek alsof mijn lippen vast zaten ik zat daar maar stil te wachten tot er iets gebeurde.
Biddend dat ze me niet gingen vermoorden.
''Ik zal ons even voorstellen'' Zei de man met het zilvergrijze haar. Ik keek nar hem maar zijn gezicht was bedekt door schaduw waardoor ik alleen zijn bijna witte haar zag glinsteren en zijn gezicht een zwart vlak was waar de woorden uit leken te stromen.
''Ik ben Lucifer, Rechts van mij zit Sloan en links zit Arragog die heb je al ontmoet.''
Er volgde een lange stilte en ik merkte dat ze alledrie intens naar mij keken.
''Waarom ben ik hier? En wat heeft dit allemaal te betekenen?'' Svhreeuwde ik ze toe.
''Jij ben de uitverkorene en we moeten je beschermen tegen Tiernan'' Zei Lucifer zacht.
"wat? Waar heb je het over? Ik ben geen uitverkorene Je hebt de verkeerde!!'' Schreeuwe ik.
''Dit is teveel voor haar'' Zei Arrragog duister. "Laat mij met haar praten!''
Onbegrijpend keek ik naar Arragog.
''Ik duld geen tegenspraak van jouw Arragog. Ik heb je geholpen en nu help je mij! Begrepen?!''
''ja meester. Ja meester.. Het leek me alleen beter''
''En nu Angel gaan we eten. Je hebt kracht nodig.
''Waarom noem je me Angel?''
Zonder te antwoorden liep Lucifer weg naar buiten.
Nu pas keek ik op tafel en zag al het lekkers. Moest ik nu wel of niet eten? straks is het vergiftigd?
''Ik keek naar Arragog en zag dat hij geen eten voor zich had. Alleen een glas met iets roods vloeibaars erin.
Zal wel wijn zijn dacht ik. ''Toen keek ik naar Sloan zijn ogen waren licht geel en ze leken wel te flikkeren.
Hij keek me aan en zei ''Je weet echt niet waarom je hier bent he?''
''Nee zei ik'' Waarschijnlijk omdat 3 gekken denken dat ik een uitverkorene ben en ze me moeten beschermen tegen ene Tiernan. Die waarschijnlijk net zo gestoord is als jullie.''
Voordat ik doorhad wat ik nou eindelijk zei begon sloan te lachen. ''Hmmm dom klein meisje dat je er bent''
En ook hij verdween door de deuren.
Toen zat ik daar alleen mar Arragog die inmiddels zijn glas met rood spul ophad.
Dit was mijn enige kans dacht ik. ''Arragog alstublieft laat me gaan.. Ik smeek het je. Ik zal ook niet naar de politie gaan.''
Hij keek me aan en de tijd leek wel stil te staan. Hij stond op en liep naar me toe.
''Ik wil je helpen, Maar beloof me dat je niks tegen Lucifer zegt.''
"Ik beloof het!'' zei ik. ''Je bent moet vluchten Angel hier ver vandaan ik zal alles uitleggen. Sta vanovond klaar in je kamer ik kom je ophalen.''
Ik keek naar mijn bord en zei'' Oke ik zal klaarstaan''
Hij pakte mijn bord met eten en mijn glas wijn. En liep door deuren.
''Volg me'' zei hij. Ik volgde hem en hij bracht me weer naar de kamer van waar ik wakkeer werd.