Geplaatst 
Wilde eerst nog de namen gaan veranderen maar da's zoveel werk en inspiratie heb ik even niet...suggesties zijn welkom! 
Op concours
“ Jij stomme bitch! Kun je nou nooit iets goed doen?” Meredith Michaels kromp in elkaar en keek schichtig naar de ruiter die voor haar stond. “ Zelfs de simpel-ste parcoursen zijn te moeilijk voor jou! Waar denk jij mee bezig te zijn?” “ Re-ne…ik….” “ Nee niks! Ik ga die merrie nu verkopen! Ze is nog te stom dat ze een oxer springt!” “ Ze is niet stom, ze is jong en die fouten waren mijn schuld!” “ Dat die fouten jou schuld waren dat was mij wel duidelijk, ik heb namelijk nog nooit zo’n stom varken gezien als jij er een bent. Maar die merrie gaat weg, als je beter je best gedaan had dan had ik haar gehouden maar nu niet, dat is je eigen schuld. En nu opdonderen voor dat ik je een klap geef. Over een uur ben je klaar voor t volgende parcours, dat rijd je met Denver.” Meredith schudde angstig haar hoofd. “ Je weet dat ik niet met Denver overweg kan!” “ Jij kan met geen enkel paard overweg trut! En geen fouten anders….” Met deze woorden liep Rene weg. Meredith keek even om zich heen en schopte toen wanhopig tegen een em-mer aan. “ Auw! “ Snikkend liet ze haar hoofd hangen en klopte ze de merrie die ze aan de teugels mee voerde op haar hals.” Sorry lieverd, het lag niet aan jou, kom, ik zet je in je box en geef je je eten!”
“ Zo Denver. Ik zadel je en dan zullen we eens kijken wat we kunnen doen!” De hengst legde zijn oren plat en trapte naar de amazone die de box in kwam. “ Auw! Kun jij nou nooit een beetje normaal doen? Ach jochie ik kan het je niet eens echt kwalijk nemen! Je bent nooit goed behandeld en mij zie je ook alleen maar om parcoursen mee te rijden en je te verzorgen, dat is veel te weinig om ver-trouwen te krijgen!” “ Sta daar niet zo stom te kletsen en schiet op!” Meredith kromp in elkaar en sloot even angstig haar ogen.” Ik…” “ jij niks, je schiet nu op en je rijdt een foutloos parcours anders..” “ Hou maar op, ik kan t toch niet!” Rene lachte schamper en zei:” Nee, dat weet ik ook wel!”
In de losrijbak kreeg Meredith de sterke hengst al niet onder controle. Ze had zoveel moeite met hem dat ze niet merkte dat een blonde ruiter die op een bruine merrie reed haar de hele tijd in de gaten hield. In het parcours maakte ze 16 strafpunten. Met tranen in haar blauwe ogen stapte ze naar de stallen.
“ Hallo?” “Wwwie is dddaar?” “ Markus Beerbaum. Huil je?” Meredith keek op en schudde haar hoofd.” Auw” “ Auw? Wat is er aan de hand?” Markus ging de box in en vond Meredith met een blauw oog en een gezwollen wang, angstig weggedoken achter een bruine merrie. “ Ga weg.” “ Niet voordat jij mij verteld hebt wat er is gebeurd, hoe je heet en wat er aan de hand is.” Alsof het de nor-maalste zaak van de wereld was ging hij in het stro zitten en knuffelde hij de merrie die behoedzaam aan zijn hand rook.
“ Ze staat te koop hè?” “ jjja” “ Ik zit eraan te denken om haar te kopen.” Dit was genoeg voor tranen. “ ssssst, rustig aan maar, het was niet de bedoeling om je overstuur te maken. Als je liever hebt dat ik weg ga…” “ nee, blijf hier! Alsje-blieft!” Markus keek haar aan en knikte.” Okay meisje, ik blijf, kun je nu mijn vragen beantwoorden?” “jjjja, Ik heet Meredith Michaels, Rene heeft me gesla-gen en hij gaat mijn merrie verkopen.” “ Dat is niet zo mooi Meredith! Doet hij dat vaker?” Schichtig knikte Meredith. “ Je parcours viel tegen hè!” “ Al mijn parcoursen! Ik kan het gewoon niet!” “ Dat is echt onzin! Wat ik gezien heb heb je een hele goede zit en kun je geweldig met paarden overweg. Die hengst die je net reed is echt niet de makkelijkste en behoorlijk sterk als ik het goed gezien heb! Hey, doe nou eens even rustig meisje!” Meredith schrok toen hij zijn arm om haar schouders legde. Ze kromp angstig in elkaar maar bleef toch zitten. “ Hij wil Stella weg doen! Ze is nog nooit zonder mij weggeweest!” Bij het horen van haar naam keek de merrie haar aan en duwde ze haar neus in het betraande gezicht. “ Je bent lief schat, je bent lief!”
Markus keek haar even van opzij aan en schudde zijn hoofd. Hoe kun je zo’n mooi lief meisje zo mishandelen?? “ Moet je morgen weer rijden?” “Ja, alle par-coursen.” “ Maar meisje toch, dat hou je toch niet vol!” Meredith zuchtte diep en snikte:” Ik zal wel moeten! Oh Markus, zeg alsjeblieft niks hierover tegen ie-mand en doe net of je me niet kent als Rene erbij is, okay?” Markus knikte en streelde even door de blonde haren van Meredith. “ Wonen jullie samen?” “ Ja, ik werk bij hem op stal, dat moest van mijn ouders, maar hij heeft me in huis geno-men.” “ Of je daar zo blij mee moet zijn betwijfel ik! Maar hoe laat moet je mor-gen je eerste wedstrijd rijden?” “ Half 9” “ dan zou ik nu maar eens naar bed gaan, het is half 2!”
Meredith snikte even en zei toen met trillende stem:” Ik slaap hier bij Stella.” “ Dat is dan heel sociaal van je meisje, het is wel duidelijk dat die merrie bang is als je niet bij haar bent maar ik laat jou hier niet alleen.” “ Je kunt niet blijven markus, Rene komt me nog wel een paar keer controleren! Echt, je kunt beter gaan!” “ Zeker weten prinses?” “ Jjja” Markus knikte en zei:” Okay dan. Ik geef je mijn telefoonnummer dan kun je me bellen als er iets is!”
“Slaap lekker Meredith en veel succes morgen! Als er wat is moet je me meteen bellen hè! Groetjes, Markus” Meredith staarde naar de telefoon in haar hand en haalde diep adem. “Slaap lekker Markus, ik ben blij dat ik je heb leren kennen! Liefs, Meredith”
“Wat ben jij aan het doen?” René stond voor de box. Meredith kromp angstig in elkaar maar kon de slagen en schoppen niet ontwijken. Stella hinnikte onrustig en drentelde nerveus heen en weer. Nog lang nadat René weg gelopen was met een andere amazone lag Meredith snikkend in het stro. Even later viel ze in een onrustige slaap met angstige dromen.
De volgende ochtend verscheen ze strompelend, met een dik blauw oog, een ge-zwollen neus en een bloedende lip in de losrijbak. Haar wang vertoonde een plek die blauw en dik was, nog erger dan de vorige avond. Ook Markus zag het meteen toen ze binnen stapte.
Vragend keek hij haar aan maar ze durfde niets te zeggen en keek hem alleen maar even smekend aan. Rene snauwde en schreeuwde tegen haar en toen ze uit de bak kwam met 20 fouten zei hij vals:” De merrie is verkocht” Met tranen in haar ogen rende Meredith naar de stallen, Denver liet ze zomaar achter.
“Oh Stella, kon ik maar terug naar Amerika, dan zou ik je meenemen!” “ Daar zal ze zich best wel thuis voelen denk ik!” Met een gil keek Meredith om. “ Nee, rustig maar, ik ben het, ik heb Stella gekocht! Ik zal eerst Denver even op stal zetten voor je!” Daarna kwam Markus de box in en hij klopte de merrie die aan zijn mauw knabbelde op haar hals en glimlachte. Meredith liet zich als verdoofd in het stro zakken en schudde haar hoofd. De blonde haren vielen voor haar ogen. Markus aarzelde even maar ging toen op zijn knieën naast haar zitten. “ Hey meisje! Wat een tranen! Je bent echt gek op die merrie hè?” Meredith snikte zacht en zei met trillende stem:” Ik heb haar met de fles groot gebracht. Zzzzze is nog nooit zzzzonder mij wwweggeweest!” “ Haal nou eens even rustig adem meisje, je moet je zeker niet druk maken nu, moet je eens even kijken hoe je ge-zicht er uit ziet, dat moet toch hartstikke pijn doen als je je zo druk maakt?” Meredith knikte en probeerde Stella te aaien maar de merrie deinsde terug. “ Hij heeft jou ook geslagen hè meisje? Oh ik kom nooit meer van die griezel af!!” “ Dat moet je niet zeggen Meredith, dat hangt ook een beetje van jezelf af! Jij durft natuurlijk niet weg te gaan!” Meredith schudde haar hoofd.” Nee hij ver-moordt me!” Verdrietig staarde ze voor zich uit. Markus schudde zijn hoofd en sloeg zijn arm dichter om de trillende schouders. “ Hey Bitch!” Meredith kromp helemaal in elkaar en verstopte zich achter Markus. “ Is hij dat?” “ jjjjjja” “ rus-tig maar, hij zal je niet aanraken, ik ben bij je!” Rene verscheen voor de box en hij keek geamuseerd naar Meredith die angstig naar Stella keek. “ Zo, een nieuw vriendje voor mevrouw Michaels? Zou je niet eens opschieten trut, ik wil over 10 minuten met Radiator in de losrijbak kunnen rijden, hij moet gepoetst en geza-deld worden. En goed, anders…van iedere fout die hij maakt zal je spijt krijgen !” “Ja Rene.” Was het zachte antwoord. Toen hij weg was schudde Markus zijn hoofd.” Waar haalt die man het brutale lef vandaan om zo tegen je te doen?! Welk paard moet je zadelen meisje? Ik zal je wel helpen! Kom, wees niet bang, ik blijf bij je!”
Radiator, de machtige hengst werd gepoetst en gezadeld en Meredith kletste ge-zellig met Markus. Ze voelde zich nu even helemaal op haar gemak. “ Ik breng hem naar de bak. Ik hoop dat hij foutloos is anders krijg ik het vanavond weer te verduren! Doe je best jochie, als je klaar bent krijg je een lekkere wortel!”
Rene maakte twee fouten in het parcours en Meredith kromp wanhopig in el-kaar. “ Hallo zeg, hier kon jij toch helemaal niks aan doen meissie! Hij maakte zelf die misrekening!” Markus keek Meredith aan. Die haalde diep adem en met een kort knikje liep ze weg, zonder nog 1x om te kijken. Markus hoofdschuddend achterlatend.
Meredith lag opgerold in een hoekje van Stella’s box. Rene had haar geslagen en geschopt. Alles deed haar pijn, echt alles. Stella lag rustig te slapen en na enige aarzeling pakte Meredith haar telefoon. Ze smste: “ Markus, waar ben je? Me-redith” Even later kreeg ze een smsje terug: ” Op de parcoursparty meisje, waar ben jij? Is alles goed met je? Markus” Tranen liepen nu over haar wangen en drupten in het stro. “ Zal ik hem vertellen wat er gebeurd is Stella? Hij is zo lief!” De merrie snoof en keek haar verzorgster aan. “ Ik ben in de stallen. Bij Stella. Sorry, ze is jou paard… Nee, niet alles is goed met me, ik geloof dat ik mijn enkel gekneusd heb. Meredith”
Even later hoorde ze zachtjes de staldeur opengaan.
“jij mag altijd bij Stella zijn!” Markus kwam de box in en sloot de deur achter zich. Meredith keek op en probeerde rechtop te gaan zitten. “ Wacht even goud-haartje, laat mij je even helpen!” Voorzichtig hielp Markus Meredith overeind. “ Zo, dat is beter! Hij weer hè?” Meredith knikte en keek Markus aan, zijn ogen stonden kwaad. “Dit gaat nu echt een beetje te ver meisje! Laat me je enkel eens even bekijken!” Met enige moeite trok Markus de knellende rijlaars uit. “AUW!!” “ Ja, dat was te verwachten dat dat zeer zou doen meid! Die is inder-daad lelijk gekneusd!!” Meredith snikte:” En ik wilde zo graag naar de parcour-sparty!” “ Nou dan! Ga dan gewoon met mij mee meisje, hij kan je echt niks ma-ken! Kom, ik help je naar je hotelkamer dan ga je je omkleden en dan gaan we!” Markus ogen schitterden nu ondeugend en hij trok Meredith overeind. “ Kom!”
Terwijl Meredith zich douchte en haar zwarte jurkje aantrok zocht Markus naar een rekverband.
Toen hij weer op de deur klopte zat Meredith op de rand van het bed. “ Zo, even kijken, dit kan een beetje zeer doen!” Voorzichtig verbond Markus Meredith’s enkel en even later probeerde ze haar voet in haar lage schoentje te krijgen. “ Gaat dat wel lukken denk je?!” “ Ja hoor, ik denk het wel!” Inderdaad lukte het en even later liepen ze langzaam de trappen af naar de tent waar de party ge-houden werd. “ Je moet wel weten dat ik doodsbang ben nu!” Zei Meredith met trillende stem en ze keek Markus aan. Die sloeg zijn arm om haar heen en zei:” Dat begrijp ik heel goed meisje, maar dat is nergens voor nodig. Hij kan je nu in elk geval niets doen, ik blijf bij je en zo gauw hij je aanraakt dan krijgt hij met mij te maken! Wat ik wel weet is dat jij daar geen dag langer moet blijven en dat je met mij mee moet gaan. Je zou voor onze stal paarden kunnen gaan rijden en…..” Meredith bleef staan en keek met grote ogen naar Markus. “ Maar……meen je dit?” “Tuurlijk meen ik dit meisje, anders zou ik het toch niet zeggen! Hey, wat krijgen we nou, ga je huilen?” Zachtjes streek Markus de blonde lokken uit haar gezichtje. Meredith veegde over haar ogen en schudde haar hoofd. “ Ik weet niet wat ik moet zeggen! Ik zou zo graag met je mee gaan maar ik durf het niet!” Markus zei lachend:” Jij gaat met me mee prinses, ik praat wel met Rene, hij kan je niks maken, heb je daar nog paarden of zo?” Me-redith schudde haar hoofd.“ Alleen wat boeken en kleding, meer niet!” “ Dan gaan we dat morgen even ophalen meisje en dan gaan we samen naar huis, okay?” “jjjjjja” Meredith begon ervan te stotteren! Markus lachte vertederd en vroeg zachtjes:” Mag ik?” Meredith knikte en zei zachtjes:” Ja, je mag!” Heel zachtjes zoende Markus haar. “ Alles komt goed kleintje, alles komt goed!” Sa-men liepen ze verder en voordat ze de tent binnen gingen keek Markus haar even aan. “Jij hoeft niks te zeggen Mer, ik doe het woord wel als het je teveel wordt dan zeg je het tegen me okay?” Meredith knikte even kort en haalde diep adem. Toen gingen ze naar binnen.
“ En wat doe jij hier?” Meredith kromp in elkaar toen ze Rene zijn stem hoorde. Markus kneep even zacht in haar hand en knipoogde. “ Hetzelfde als jij denk ik, feest vieren!” “ Jij zou in de stal blijven trut!” “ Maar….” Meredith haalde diep adem en voelde Markus zijn hand op haar schouder. “ Ik neem per direct ontslag Rene! Bij deze.” Even leek Rene van zijn stuk gebracht maar al snel zei hij:” Ach bitch, ik krijg je toch nog wel! Vanaf dit moment wil ik je dan ook niet meer bij mijn paarden zien. Bij geen een dus ook niet bij de merrie. En nu opgedon-derd!” Meredith keek Markus aan en dreigde even in paniek te raken. Niet bij Stella komen? Dat was een ramp! Markus bleef echter heel rustig.” Dat bepaal ik nog altijd Rene, ik ben de eigenaar van de merrie die trouwens Stella heet. En ik denk dat het heel erg verstandig is om Meredith met rust te laten nu. Ik spreek je nog wel. Kom prinses, we zoeken een gezellig plekje!”
De avond werd een groot succes.
Toch merkte Markus op een gegeven moment dat Meredith moe werd.
“ Je bent moe hè meid?” “ Ja, mijn gezicht en mijn enkel doen zeer.” “ Dan ga jij lekker naar bed!” “Ik….” “ Je wilt bij Stella blijven hè? Dat lijkt me niet zo’n goed idee. Ik vertrouw die Rene namelijk nog minder dan dat paard van hem. Luister. Ik blijf bij Stella en jij gaat op mijn kamer gewoon lekker naar bed. Morgenochtend rijd ik mijn parcoursen, dan gaan we je spullen halen en dan rij-den we gelijk door naar huis. En maak je geen zorgen om Stella want ik laat haar niet alleen!” Meredith glimlachte en zei:” Ik denk dat je me heel snel komt halen! Stella kent je nog niet zo goed en ze zal niet echt rustig gaan slapen denk ik. Maar je mag het van mij best proberen, ik vertrouw je!” Markus lachte en knikte.
“ Slaap lekker mijn prinses” “trusten! En Markus?” “ Ja?” “ Bedankt hè?!” Markus knuffelde Meredith en knikte.” Graag gedaan meid! Ga nu maar lekker slapen en maak je alsjeblieft geen zorgen, alles komt goed!”
Even later kroop Meredith onder het warme dekbed. Wat was ze moe maar sla-pen lukte toch niet. Op een gegeven moment piepte haar telefoon. “ Meisje, je had gelijk geloof ik! Stella is niet kalm te krijgen! Dit lukt denk ik zelfs jou niet! Ik kom je over 5 min.halen okay? Markus” Meredith begon te lachen en trok snel haar rijbroek en trui aan. Toen ze met Markus naar de stallen liep straalden haar ogen. “ Wat doet ze?” “ Ze loopt op en neer, ze hinnikt, ze trapt tegen de deur en als ik haar bij haar halster wil pakken dan hapt ze.” Meredith glimlachte en zei:”Die arme schat is vast ergens van geschrokken!” Toen ze de stal in kwam floot ze even schel. Schril gehinnik was te horen en toen Stella Meredith zag duwde ze haar neus in haar gezicht. “ Waarom doe jij zo moeilijk? Moet jij niet even lekker gaan slapen? Het is toch alleen maar fijn dat Markus bij je wil blij-ven? Kom ga nu gewoon slapen Stel, ik blijf ook wel hier!”
Even later lag Meredith naast Markus in de box naast die van Stella die nu ge-woon rustig stond te slapen. Markus keek naar Meredith die op haar rug naar het plafond lag te staren en vroeg zachtjes:” Waar denk je aan meisje?” Meredith draaide zich op haar zij en zuchtte:” Er is zoveel gebeurd vandaag! Ik ben zo blij dat ik je heb leren kennen!! Ik had nooit het lef gehad om bij Rene weg te gaan!” Markus glimlachte:” Je hebt hem nu ook zelf gezegd dat je weg ging meisje! Maar wat je met die merrie doet is geweldig!” Meredith gaf geen ant-woord meer, ze was, ongemerkt tegen markus aan gekropen en in slaap gevallen.
De volgende ochtend scheen de zon en was het warm. Meredith gaf Stella haar voer en klopte haar op haar hals. “ Hey lieve meid, je hebt lekker geslapen hè? Je ziet er al weer een stuk beter uit dan gisteren!” Markus sloeg zijn arm om de schouders van Meredith en gaf haar een zoen op haar wang. “ Ik ga dadelijk de andere paarden voeren en de boxen uitmesten, of heb je liever dat ik eerst iets anders doe?” Haar stem klonk onzeker en Markus zag hoe afwachtend ze hem aankeek. “ Ik wil dat jij helemaal niks doet, alleen wat je zelf wil. Als jij graag met de paarden bezig wilt zijn dan mag je ze van mij poetsen of met ze aan de hand stappen, je mag ze van mij zelfs rijden als je dat wilt. Maar je gaat niet in je eentje al die boxen uitmesten of zo, dat heeft geen enkel nut en je moet tot rust komen.” “ Dus…..” “ Nee, je hoeft helemaal niks te doen.misschien als je het leuk vindt kun jij Stella dadelijk wel rijden? Jou kent ze en ik rijd al 2 paarden van-daag!” Meredith schrok. “Maar dat kan ik toch helemaal niet Markus!” Markus leunde tegen de boxdeur en vroeg:” En waarom zou je dat niet kunnen meisje? Ik weet heel zeker dat je het wel kunt! En Stella vind het leuk, dat is iets wat ze-ker is!” Meredith aarzelde. “ Ik wil het proberen!” Zei ze toen. Markus knuffel-de haar en samen liepen ze, nadat de andere paarden ook gevoerd waren naar het hotel.
“ Okay prinses van me, je kunt met je enkel in je rijlaarzen en het doet je niet al-lemaal vreselijke pijn?” Meredith schudde haar hoofd en zei:” Het doet wel een beetje pijn maar niet te erg.” “Okay” Markus zag duidelijk hoe bang Meredith was en knipoogde even geruststellend naar haar, toen ze naar de losrijbak liepen. “ Ik kan het echt niet!” “ Dat zien we dan wel weer kleine, het gaat er alleen om dat je er plezier in hebt en dat je voor jezelf het vertrouwen hebt dat je het kunt, want echt veel zelfvertrouwen heb je niet! Daar heeft Rene wel voor gezorgd! Kom op!”
Toen Meredith de bak in moest keek ze Markus even hulpzoekend aan, toen groette ze en ging ze van start. 8 strafpunten maakten Stella en Meredith en toen ze de bak uit kwamen keek ze Markus angstig aan. “ Stella kon er niets aan doen!” “ Dat weet ik ook wel meid, en jij ook niet! Je hebt je best gedaan! Vol-gende keer gaat het zeker beter!” “ Maar dan zonder Stella!” “ Hoezo dat?” Markus voerde de merrie aan de teugels mee en keek naar Meredith die op haar rug zat. “Jij zult haar gaan rijden, ze is tenslotte van jou!” Markus schudde even zijn hoofd. De arme Meredith was alleen bij het idee al helemaal overstuur! “Meisje, jij mag met Stella rijden hoor! Je mag alles met haar doen wat je wilt! Ik ben alleen de eigenaar zodat niemand, dus ook niet Rene, haar kan verkopen! Hoe zou ik dit beestje bij jou weg kunnen halen? Dat overleeft de merrie niet maar jij ook niet!” Meredith keek naar Markus en een glimlach trok over haar
gezicht. “Echt? Oh Markus dankje! Hoor je dat Stelli?” De merrie schudde met haar manen en hinnikte.
“ Ik geloof dat ze het begrepen heeft!” Lachte Markus.
Commentaar is welkom!
Vervolg op aanvraag!
*
