Bokt.nl • [verhaal]Stromend water
Pagina 1 van de 1

[verhaal]Stromend water

Link naar dit berichtGeplaatst: 17-09-04 16:36
door Guinni
Het is nog láng niet af, maar toch post ik het alvast Haha! Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!

Stromend water
Het water ruist en klettert op de stenen, schuimend stroomt het verder. De stenen voelen koud aan onder mijn voeten, met mijn handen pluis ik een zaadbolletje uit elkaar. Ik zit onder de waterval, in mijn geheime holletje waar niemand mij zal vinden. Genietend van het ruisende water, het gordijn dat voor mij naar beneden stort. Oneindig veel water, ik vraag me af of het ooit op zou raken. Door het kabaal van het water is er rust, geen gezeur aan mijn hoofd en geen herrie om me heen. Juist door het geluid van het water is er stilte.
Langzaam sta ik op en ga ik onder de waterval staan, recht onder de straal. Daarna zet ik af en duik ik het water in. Ik zwem naar de oever, klim erop en loop richting het huis. Bij het huis wordt siësta gehouden, Roberto leunt tegen een paal van de veranda een leest een boek. Eliza speelt met haar kleine een spelletje. 'Waar is José?' Vraag ik aan haar. 'In het huis, hij ging geloof ik zwemmen.'
Ik open de deur en loop door het huis naar de andere kant, waar het zwembad is. 'José?' 'Ja? Ben jij dat Camilla?’ Ik loop de trap af het water in en waad naar de overkant waar José in het water staat. ‘Wat is er?’ ‘O, ik kom gewoon zomaar naar je toe. Even met z’n tweetjes.’ José kijkt me aan, met zijn prachtige bruine ogen die vol rust en vertrouwen zijn. ‘Zomaar?’ ‘Zomaar.’ Nog een tijd staan we daar samen, in het water. Ik in mijn witte jurk, die aan de onderkant nat is. José in zijn zwembroek, met zijn armen om me heen.

De volgende dag schrik ik wakker van mijn wekker. Het is zeven uur en over anderhalf uur wordt ik in Avilés verwacht. Ik kijk naast me, José is al opgestaan. Voorzichtig wikkel ik me uit de lakens en loop ik het balkon op. Even kan ik genieten van het uitzicht over de boomgaard vol met olijfbomen, daarna loop ik weer naar binnen om me aan te kleden.
Opgefrist en vrolijk loop ik een halfuurtje later mijn kamer uit. De mooie eikenhouten trap af naar de keuken, ‘Eliza? Is José al naar het dorp?’ Eliza zit buiten voor de keuken de was te vouwen en schommelt heen en weer in de schommelbank. ‘Ja, José was er al vroeg uit, hij ging naar Gijón. Hij gaat langs bij Santiago, ik weet niet precies waarvoor.’ ‘O, oké. Ik ga nu ontbijten, doe jij de boodschappen? Wil je dan ook wat dingen meenemen zodat je vanavond Paella kan maken?’ Eliza knikt en ik ga naar binnen. Lekker even ontbijten!

‘Ik ga Eliza! Pas je goed op de hond? Ik ben wel weer terug voor het middageten denk ik!’ Roep ik nog naar het huis waarna ik het pad afrijdt richting Avilés. Een kippen endje fietsen.

In Avilés aangekomen rijd ik op de automatische piloot naar het kantoor van mijn uitgever. In het kantoor is het altijd heel rommelig en druk, een lekkere creatieve werksfeer vind ik. ‘Hoi Elena! Alles goed?’ ‘Ja prima, we hebben eindelijk het boek van Alicia is eindelijk af… Veel edit-werk joh, niet te filmen!’ Ik lach, Elena is een van de editors. Met haar kan ik het altijd al goed vinden.
--------------------------------------------------------------------

Ik vraag me ook af of het 'kippe endje' is of wat ik nu heb (kippen endje)? Pff, ook ik snap die nederlands regeltjes soms niet helemaal Scheve mond

Link naar dit berichtGeplaatst: 17-09-04 19:41
door Veirl
Heel erg leuk, weer eens wat anders. Ben benieuwd naar het volgende Lachen

Link naar dit berichtGeplaatst: 18-09-04 05:43
door Guinni
Dankje Lachen
Ik zal het volgende stukje ook wel hier plaatsen Lachen

Link naar dit berichtGeplaatst: 19-09-04 11:49
door Guinni
Na de gewone werkruimte is een kleine gang en dan de grote deur naar de kamer van mr. Emilio Sanchez, de baas. Ik klop voorzichtig op de deur, ‘Hoi Eduard, kan ik binnen komen?’ Er wordt wat gebromd achter de deur waaruit ik begrijp dat het goed is en voorzichtig open ik de deur. ‘Ha Camilla! De tijd op de hacienda doet je goed! Het is perfect dat je samen met José nu die hacienda gekocht hebt… Dit manuscript is je beste tot nu toe! Echt een wereldboek gaat het worden!’ Ik bloos, ‘Dankje voor het compliment, is het écht zo goed?’ Eduard zit helemaal enthousiast achter zijn bureau, ‘Of het écht zo goed is? Het is nog veel beter dan ik je in woorden kan zeggen! Jij kan die woorden wellicht wel vinden, maar dat komt omdat je ook gewoon een geniale schrijfster bent… Ik meen het, het is echt een ongelofelijk verhaal waarvan we wellicht een bestseller kunnen maken…’
Het verbaast me, ik vond het zelf al een mooi verhaal dat lekker te lezen was, maar dat Eduard het zo goed zou vinden had ik echt niet verwacht. Meestal is hij best kritisch.

Een vervolgje, maar er zijn niet zoveel mensen die het ook leuk vinden, dus post ik de rest niet meer denk ik Knipoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 19-09-04 13:47
door Artemide
Ik zou de rest best nog wel willen lezen hoor Haha!.

'k Vind het heel erg leuk. 't Geeft mij een goed gevoel...