Nieuwe naam,nieuw leven. Veel gehad,geprobeerd veel te geven.
Veel ruzie,veel onrust,veel strijd. Geen liefde,vrede,een mens die voor je pleit.
Geen identiteit,geen eigen wezen. Een dik boek,liggend,rustend,onbelezen.
Geen emoties,geen gevoel. Door het leven kruipend zonder doel.
Vele mensen horen zeggen:het leven is fijn. Dat doet zeer,ja echt verdomd veel pijn.
De dagen langzaam voorbij horen tikken. Vernedering,woede,al het aardse moeten slikken.
Dat is moeilijk,soms te moeilijk. Ik probeer het lief,gemeen,aardig,haatdragend of goeilijk.
Geen mens die mij ziet staan Of ik nu gil,schreeuw,piep of in het rond sta te slaan.
Ze zeggen,er bestaan geen levende doden. Nou ik ben er 1,een kind van de goden.
Tja,het leven is hard,zeer hard. Van mij mag het stoppen,en welnu,voor mijn part.
Dit gedicht heb ik geschreven nadat ik heel veel moeilijke dingen heb meegemaakt,zoals het verlies van dierbaren,scheidingen en dergelijke. Moet wel zeggen,dat ik er nu heel anders tegen aan kijk. Op het moment voel ik me erg lekker in mijn vel zitten. Dus voor mensen die nu in een moeilijke situatie zitten,geef niet op. Ook voor jullie komen er altijd weer goede tijden aan.