Helemaal stil. Geen enkel geluid Bijna bang om te ademen Omdat elke ademhaling Elke zucht Klinkt als een donderslag.
De tranen opvangend. Want elke traan die ik niet vangen kan. Valt met een slag op de grond Die de stilte verscheurt En me doet opschrikken, Als een bange vogel.
Het getik van de klok Maakt me duidelijk. Dat de tijd niet stil staat. Hoewel het zo lijkt Heel voorzichtig beweeg ik mij Is er iemand?
Gevangen in de stilte Lijk ik wel een stenen beeld Koud en hard Bewegingloos en zonder hart Bang om me te verzetten… Laat ik me meevoeren in de stilte…
Er is helemaal niets… Niets dan stilte…
CK88
Berichten: 8710
Geregistreerd: 29-04-03
Woonplaats: Rijssen
Geplaatst: 04-07-04 11:32
een heel mooi gedicht, het is mysterieus, maar je weet welk gevoel er beschreven word..
Bayan
Berichten: 1598
Geregistreerd: 18-12-03
Geplaatst: 04-07-04 17:38
het is prachtig! het gevoel is echt super beschreven