Eerst en vooral wil ik effe zegge dat ik hier al prachtige dinge gelezen heb. Vooral Laar en Pharagirl hun gedichten kan ik me goed in terugvinden en die vind ik dus superschoon. Heb nu zelf ook een (mislukte) poging tot dichte gedaan, maar wil hem jullie niet onthouden...
Pain...everywhere
Pain for what was not meant to be Pain for the way you acted Pain for the way you behaved Pain for what you did to me
I should hate you, al least blame you, but all I feel is pain...
__________________________________________
Sprekende ogen zeggen ze wel eens, wanneer ik weer eens "happy" ben Weer eens heel alle zorgen van me afzet Weer heel even de pijn vergeet Weer heel even speel wie ik wil zijn Wanneer zal dit heel even ik zijn?
Oorlog in mijn hart. Mijn hart is in oorlog. Iedereen vecht tegen elkaar. Er is geen houden aan. Er vallen alleen maar slachtoffers. Waarom? Waarom? Het is nergens voor nodig. Ik heb geen vrienden. Ik voel me zo alleen. Was ik maar dood. Dan was ik ver van hier. Ver van oorlog. Ver van wraak.
zelf dicht ik normaal niet,ik kan(kon) het ook totaal niet. Maar nu moet ik echt ergens men gedachten in kwijt...in de hoop dat ze dan wat minder in mijn hoofd blijven rondspoken...
ps...ook in uw gedicht kan ik me wel terugvinden...mooi
inderdaad kort ja....ik heb me deze keer ingehouden...
Buiten ooit een keer een gedichtje tegen roken om mijn pa te doen stoppen, heb ik nog nooit iets op papier gezet (tenzij verplicht op school ofzo)...kwaliteit van dat anti-roken gedichtje zal niet goed geweest zijn, want hij is nog steeds verslaafd