Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-05-04 15:05

stukje van mijn verhaal...

Geplaatst door de TopicStarter: 11-05-04 15:05

Een tijd geleden had ik dolblij een topic geopend met dat een verhaal misschien uitgegeven ging worden, van die ik zelf geschreven heb... Mensen stelden toen voor dat ik ooit een hoofdstukje hier op bokt zou zetten, en nou...dat heb ik gedaan!! Een klein stukje ervan maar hoor, maar ik heb t vorig jaar zelf geschreven en ben benieuwd wat jullie ervan vinden! Het is trouwens een thriller...

Het schemerige licht van de straatlantaars beschenen de stoep, zodat de mensen nauwkeurig om alle oneffenheden en gaten heen konden stappen, die er vollop waren.
Tenminste, sommige lantaarns, de meesten waren kapot of omver gereden, en enkelen stonden te flikkeren om uiteindelijk helemaal uit te vallen.
Mensen drongen zich winkels in en uit, met tassen vol lekkere dingen, en cadeau’s voor de volgende avond. Enkele mensen hadden zelfs een konijn onder hun arm, om het op kerstavond te kunnen opeten.
Alle etalages van de vele winkels waren verlicht, en versierd met kerstatributen.
De mensen die klaar waren met hun kerstinkopen liepen met gebogen hoofd, en een cappichon op tegen de voortdurend vallende sneeuw, naar huis of naar hun auto.
Niemand merkte op dat er, naast het duurste restaurant van de stad, in een smalle steeg iemand stond.
In een schaduw van de straatlantaarn ervoor, was het kleine meisje nauwelijks opmerkbaar.
De steeg was smal en aardedonker, en er kwam een vieze, muffe lucht uit van de vuilniszakken achterin, waar etensresten in zaten.
Jady volgde met haar velle, agresiefe, groene ogen de mensen op de straat.
De mensen, gehuld in dikke, warme winterjassen die zich naar hun gezellig ingerichte huizen haastten, met een kerstboom vol mooie kerstballen en waar een eettafel was met allerlei soorten eten.
Het veertienjarige meisje rilde in haar dunne, lila blousje. Ze had haar verkleumde handen in elkaar geslagen en blies er af en toe haar warme adem in.
Haar tenen voelde ze al bijna niet meer, in haar kapotte schoenen.
Ze bekeek stuk voor stuk iedereen en wachtte af.
Het bruikbare eten had ze al uit de vuilniszakken gepakt, en met braakneigingen opgegeten, maar het was niet genoeg. Zou het altijd zo door moeten gaan?
“Het laatste wat je moet doen met zo’n leven, is op de avond voor kerst naar de mensen kijken die inkopen doen voor hun gezin.”
De woorden waren niet meer dan gefluister met warme adem in Jady’s nek, maar toch kon ze uit het onverstaanbare gehijg opmaken wie er zo plotseling achter haar stond.
In een seconde was ze de kou, de sneeuw en de mensen bij de winkels vergeten en draaide zich met een ruk om.
In de grijsblauwe, zachte ogen lag een gevoeloze blik.
Het gezicht van de jongen was bleek, lijkbleek.
Hij moest het ijskoud hebben, alhoewel hij een veel te grote, donkergroene jas droeg die vol met smerige, bruine plekken zat en andere vieze vlekken.
De jongen had stroblonde krullen, boven op zijn hoofd. Het ongekamde haar leek net een vogelnest, maar daar keek Jady niet naar.
“Jonathan!” hijgde ze, met een verstikte stem. “W…wat doe jij hier?”
Plotseling veranderde de blik van de jongen. Zijn gezicht verstrakte, zijn mond veranderde van een emotieloos streepje in een valse grijns.
“Nee!” gilde Jady, nog voordat Jonathan haar met zijn knokige linkerhand tegen de muur gemept had.
Er kwam een ijzige windvlaag, en het begon harder te sneeuwen.
De mensen op straat met hun overvolle, zware boodschappentassen hadden wel wat anders te doen dan letten op een gil in een steegje. Niemand leek het gehoord te hebben.
Jady viel hard met haar hoofd tegen een uitstekende baksteen, en het bloed sijpelde in een paar dunne straaltjes langs haar gezicht.
Jonathan was intussen naar de vuilniszakken gelopen.
Terwijl Jady haar best bleef doen nuchter te blijven, niet bewusteloos te vallen om vanacht dood te vriezen, had de jongen een handvol patat te pakken met een beetje zanderige, smerige mayonaise.
“Het is goed. Alles komt goed. Straks komt Misty. Misty. Niks aan de hand.” Fluisterde Jady met haar van de kou verstijfde lippen. “Alles komt…goed.”
Jonathan kwam voor haar staan. Hij hief zijn hand een paar centimeter voor het gezicht van het meisje, die zich met twee handen en gespreidde benen staande hield tegen de muur.
De jongen kneep strak in de patat, zodat de aardappelpuree eruit stroomde.
Met zijn rechterhand pakte hij een klodder mayonaise, en smeerde die met zijn vinger af aan Jady’s gezicht.
Het werd een gelig goedje met het bloed erin, alles besmeurd met zand en aarde.
Jonathan’s gezicht kwam dichtbij dat van Jady, hij deed zijn mond open en met een tong vol bloed door de kou, likte hij de klodder mayo van haar wang.
Jady trilde als een boomblad in de wind.
Ze hielt haar ogen half open, en concentreerde zich op een kiezelsteentje achter de jongen.
Ze durfde zich niet te verroeren, geen adem te halen, en was bang dat hij boos zou worden doordat haar hart bijna haar borst uit sprong.
Jonathan lette nergens op, maar pakte uit een van zijn reusachtige zakken een zwart rechthoekje.
Het meisje zag het, en kon zich niet meer goedhouden.
Geruisloos liepen de tranen over haar wangen, en ze moest bijna overgeven van angst.
Jonathan drukte ergens op het zwarte ding, en uit de voorkant sprong een mes.
Het zilveren lemmet glom in het donker.
Het was glanzend opgepoetst en geslepen, te zien aan de overscherpe rand.
De grijsblauwe ogen lagen gevoelloos, alsof ze niet echt waren, in hun kassen en aan niets van de houding van de jongen kon je opmaken wat hij zou gaan doen.
Hij speelde met het mes in zijn vingers en slenterde richting het meisje, die nog geen vin had durven verroeren. Ze vroeg zich af of ze het wel zou kunnen, als ze het zou willen.
Hij hield het mes in zijn linkerhand en kwam drijgend dichterbij.
In haar ooghoeken keek Jady naar de straat, waar vrolijk lampjes flakkerden van de etalages, waar nog steeds mensen hun weg door de sneeuw baanden.
“Nee! Nee!” haar stem sloeg over. Ze maakte haar handen los van de muur, wat ze niet had moeten doen. Jady’s hoofd bonkte en de in de wond zat mayonaise en zand.
Met een klap viel ze tegen de grond.
Jonathan kwam met grote passen op haar af, en haalde plotseling uit met het mes.
Een velle pijn schoot door Jady’s hals, en ze dacht dat ze flauw ging vallen.
Jonathan stond hoog boven haar. Zijn mond lachte spottend, en in zijn ogen was woede gekomen.
Hij hief het mes boven Jady.
Het meisje opende, bijna smekend, haar ogen helemaal, en zag nog net dat Jonathan achterover tegen de grond smakte.
Met de laatste kracht die ze had kon ze toekijken hoe een ander meisje zich boven op hem wierp. Ze pakte Jonathan’s linkerarm en draaide die achter op zijn rug, zodat de jongen het mes wel moest loslaten.
Het meisje pakte het af, en Jonathan sprong op, klaar om weg te rennen.
Echter was zij sneller, ze pakte met haar vije hand zijn nek, en duwde hem met zo’n kracht tegen de muur dat hij paars zag van ademnood.
Zonder erop te letten, drukte ze het mes met een kreet van de jongen in zijn rechterarm.
Jonathan viel op de sneeuw, die onmiddellijk rood werd.
Hij lag op zijn zij, en bleef stil liggen.
“Jady! Meekomen!”
Door twee sterke handen werd Jady opgetild, en met het gevoel dat ze veilig was werd het zwart voor haar ogen en viel ze in slaap.

Nou, dat was t weer, ik ben benieuwd wat jullie ervan vonden... Als jullie het leuk vinden wil ik een andere keer wel een ander stukje neerzetten!

Hallo??

**Geplaatst:** 11-05-04 17:23

Geplaatst: 11-05-04 17:23

leuk stuk!!
alleen zo treurig

[LZP] 'Gewoon' tevreden
[BB-ITP] Blue Brindle Amstaff Smokey fotoshoot Yvonne Veenvliet
Talsha @ [BB-ITP] Mechelse herder Donna op Fotoshoot

**Geplaatst:** 11-05-04 17:39

Geplaatst: 11-05-04 17:39

Niet banketstaaf bedoeld, maar is dit de versie die je naar de uitgever gestuurd heb? Er staan nog zoveel spelfouten in (velle, agresiefe).

Wel spannend geschreven hoor

**Geplaatst:** 11-05-04 17:40

Geplaatst: 11-05-04 17:40

Mooi verhaal hoor, ik wil er zeker meer van lezen Lachen

Er zijn wel enkele foutjes Lachen

:

Citaat:
agresiefe

Agressieve Knipoog

.

Citaat:
velle

Felle

Citaat:
gevoeloze

't Is gevoelloze, met dubbele l.

Citaat:
vanacht

Vannacht

Citaat:
hielt

Hield

Citaat:
drijgend

Met ei

“Drive away and try to keep smiling. Get a little rock and roll on the radio and go toward all the life there is with all the courage you can find and all the belief you can muster. Be true, be brave, stand.”

**Geplaatst:** 11-05-04 18:24

Geplaatst: 11-05-04 18:24

Ellende en Mientjeuh hebben genoeg gezegd over de grammatica, dat viel mij inderdaad ook op.

Verder is bij mij de 'drang' om verder te lezen zeker wel aanwezig, dus je manier van schrijven is goed. Sommige zinnen zou ik iets anders neer zetten, maar dat is mijn eigen manier van schrijven, en iedereen heeft natuurlijk een andere stijl!

Toch, als hij echt wordt uitgegeven, dan lees ik hem zeer zeker wel!

[PP] [VOLG] Stal 'De Vliege': pony's fokken wordt werkelijkheid!
[KS-MK] De Vliege's 'Baby V 1.0' - Davinci du Bois x Orchard Red Prince (2024)

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-05-04 19:51

Geplaatst door de TopicStarter: 11-05-04 19:51

Ellende schreef:
Niet banketstaaflig bedoeld, maar is dit de versie die je naar de uitgever gestuurd heb? Er staan nog zoveel spelfouten in (velle, agresiefe).

haha ik weet t van die spelfouten maar das omdat ik te snel getypt heb... enne, nee, bij die voor de uitgever heb ik ff de spellingscontrole eroverheen laten lopen!

Hallo??

**Geplaatst:** 11-05-04 20:05

Geplaatst: 11-05-04 20:05

Het is echt heel goed geschreven!

**Geplaatst:** 15-05-04 15:12

Geplaatst: 15-05-04 15:12

wow,ik wil meer!!
Ik vond het echt zo een goed stukje
volgende keer het vervolg he?

Ik ben gewoon lekker mezelf,
bevalt jou dat niet?
Jammer dan.

Wie is er online