Een wit verlangenDikken vlokken sneeuwvallen naar benedenzo Spierwit zijn ze door wolken gegledende mooie nachtverkoeld mijn hartde aarde word bedektmet sneeuwdie de nacht oplichtMijn hart opnieuw verwarmdZachte sneeuwSmeltend onder blote voetenDe snijdende kouLaat mijn hart weer boeten
Ik vind het best een zielig gedicht...het raakt me wel. Ik moet eigelijk meteen aan het meisje met de zwavelstokjes denken...weet je wel dat sprookje.