te veel ruzies
te veel conflicten
maar langs de andere kant
dood gelukkig
ik zou hen willen smeken
op te houden
maar ik vind de moed niet
hen onder ogen te komen
omdat ik bang ben
weer vernederd te worden
weer geconfronteerd te worden
met al die dingen die ik nooit begrepen heb
waarom ik
is de vraag die velen zich stellen
maar het antwoord
weet alleen hij die me dit alles aandeed.
***
daar gaat mijn stem
uitgeput door alle leugens
vluchtend voor nog meer geweld
daar gaat mijn blik
die eindelijk is afgeworpen
van die verscrikkelijke beelden
daar gaat het geluid
dat ik na al die jaren
nog steeds hoor als gisteren
het gevoel van
pijn in het hard
daar gaat het
eindelijk...
ach ja, ik weet ook niet wat ik ervan moet denken.
dit is gewoon hoe ik me nu voel...
(er staan veel fouten in. maar heb geen zin ze te verbeteren )
naar aanleiding van deze 2 gedichten: klik