Er staat een meisje op de grens De grens van geluk En verdriet Niemand die haar daar ziet Nu is er even niemand die haar 1 kant op trekt Ze zal het zelf moeten doen deze keer
Je ziet dat ze twijfeld Want wat zal goed zijn Wat doet voor haar het minste pijn ? Ze weet wel dat de verdriet kant De kant is waar ze altijd weer beland Want die kant is de makkelijkste weg..
Dan hoeft ze nergens voor te vechten Maar is dat nou wat ze echt wil Nee want ze wil wel echt gelukkig zijn Weer zie je de twijfel in haar ogen Want ze merkt nu dat ze al die tijd heeft gelogen Als ze zei dat ze gelukkig was
Ze ziet nu pas Dat ze de andere kant moet kiezen Wil ze haar vriendin niet verliezen Langszaam zet de eerste stap En wacht ze op de klap Op het gevecht wat ze krijgen zal Maar zij red het wel ..