Bokt.nl

Citaat:

Ze vroeg of er iets op haar gezicht zat, ik zei dat er schrammen en bloed op zat. Ze klopte haar handen af en voelde aan haar hoofd. Ze stond op, ik pakte een papieren zakdoekje en veegde haar gezicht af. Ze werd duizelig en bleef even zitten. Ik ging gewoon naast haar zitten. We zaten er ongeveer een half uurtje. Toen ging mijn telefoon, ik nam op. 'Met Liz' 'Ja' 'Nu meteen?' 'Ok-e, kom eraan' en hing weer op. Ze hielp Soof overeind, 'Ik moet nu naar huis, we gaan zo naar mijn oma.' Op de fiets zeiden we niet veel. 'Het praten doet zeer' zei Soof. We fietste snel door. Toen ik thuis was kleedde ik me snel om en nam een mandarijntje uit de fruitmand. Mijn mobiel ging weer, ik nam op 'Hoi,met Liz' er werd snel opgehangen. "vast verkeerd verbonden dacht ik." Ik deed mijn telefoon weer in mijn broekzak. Een paar minuten later ging mijn mobieltje weer. Ik nam weer op 'Met Liz' weer opgehangen. 'Verdikke, dacht ik.' Een beetje geirriteerd deed ik mijn telefoon weer terug ik mijn zak. Na 2 minuten ging mijn telefoon weer, ik dacht 'Zal ik opnemen of niet?' Toch pakte ik mijn telefoon weer. 'Met Liz' Gelukkig het was Soof. 'Mijn neus staat scheef' zei ze met een treurige stem. 'Oh, wat erg. Wat nu?' vroeg ik. Ze vertelde dat ze naar het ziekenhuis moest om het goed te laten zetten. Ik moest ophangen. 'Doei Soof, ik zie je wel weer.' Mijn moeder stond onderaan de trap, ze riep mij. ' Liz, we gaan, kom je beneden. En wil je nog even een sweater voor Dave pakken?' Ik liep naar de kamer van Dave en pakte zijn rode sweater. Die vond ik hem leuk staan. Ik rende naar beneden. Mijn vader en dave zaten al in de auto. Mijn moeder pakte een tas voor de bos bloemen voor mijn oma. In de auto was ik in slaap gevallen. Toen we er bijna waren maakte Dave mij wakker. Eenmaal in de straat waar mijn oma woont begon mijn vader te toeteren. Oma kam naar buiten en zwaaide. Ik stapte snel uit en rende naar mijn oma en gaf haar een dikke knuffel. 'Zo wat ben jij gegroeid in die 3 weken dat k je niet heb gezien' zei ze. Toen liep ze naar Dave en gaf hem een knuffel. 'Leuke sweater heb je aan.' zei ze tegen hem. Tot slot mijn vader en moeder. Toen we binnen waren rook ik de lekkere geur al, ik vond het in mijn oma's huis altijd zo apart ruiken, maar toch lekker. Een soort bloemen geur. Mijn oma pakte een mooie vaas voor onze bloemen. Ze zette ze midden op tafel. Het kleurde mooi, die blauw en paarse kleuren bij dat rood achtige kleedje dat op de tafel lag. Ik ging zitten en Dave plofte naast mij. 'Wat willen jullie drinken?' vroeg mijn oma. Ik had trek in een cola. Mijn moeder liep mee naar achter, ze hielp mijn oma eventjes in de keuken.

Na het drinken verveelde ik me een beetje. Dave en ik gingen even voetballen op het veldje achter mijn oma's huis. Ik stond 3-2 voor toen iemand vroeg of hij mee mocht doen. Dat mocht dus hij ging bij Dave in de partij, omdat ik voor stond. Alleen schoot hij zo hard dat hij dwars door de schutting mijn oma haar tuin inschoot. Toen hij dat deed rende hij hard weg. 'Nouja' zei Dave ' hij had best even kunnen wachten hoor, oma eet hem niet op.' We gingen naar binnen vertellen wat er was gebeurd.

Citaat:

' Ach, die schuting moest er toch uit.' zei ze lachend. Mijn vader spijkerde een paar planken voor het gat, zodat niet iedereen binnen kon kijken. Na een uurtje gingen we weer naar huis.

Thuis aangekomen horen we Sif blaffen. Ik rende snel naar het raam, maar ze blafte tegen een regenjas aan de kapstok. 'Wat een muts,' dacht ik bij mezelf. Ik tikte op het raam, Sif keek om en rende met kwispelende staart naar de deur. Dave pakte meteen de hondenriem en we gingen even wandelen in het parkje vlakbij ons huis. Mijn moeder gaf ons wat oud brood mee. 'Voor de eenden' zei ze. Toen we in het park waren zagen we twee kleine meisjes en een moeder. Ze zaten te kijken bij de eendjes. 'Zal ik die meisjes ons brood geven?' vroeg Dave. Ik vond het goed dus hij liep naar de meisjes, die het dolblij aanpakte. We liepen verder naar een veldje waar meer honden liepen. Ik gooide een balletje, Sif en een andere hond gingen erachteraan. Sif had de bal al eerste en kwam weer aanrennen met de bal in zijn mond. Ik gooide de bal weer, alleen gooide ik scheef en belande de bal in de vijver. 'Oeps' zei ik. Sif stond bij het water, Dave zei 'Ga maar vooruit, toe maar.' Sif keek en liep ze het water in, naar de bal. Alleen als ze er vlakbij was dreef de bal steeds iets verder. Het werd steeds dieper en dieper. Ik begon te denken of we haar niet terug moesten roepen. Ze liep door en toen werd het al weer minder diep. Ze was nu over de helft van de vijver. We liepen om de vijver heen, toen kwam Sif, met de bal, ook weer uit het water. Ze schudde zich uit. We zaten onder de spetters van het water. Lachend liepen we verder.

Citaat:

Toen we thuis waren ging Dave Sif even afdrogen en kammen. Ze zat namelijk onder de klitten en was erg nat. Ik voelde me niet zo lekker en ging even zitten op de bank. Na een kwartier kwam mijn moeder, ze voelde aan mijn voorhoofd. ' Je hebt hoge koorts Liz, je voelt hartstikke warm aan. Ik denk dat je beter naar bed kunt gaan.' Ik liep naar boven, boven aangekomen was ik verschrikkelijk duizelig en ging snel liggen. Ik viel al gauw in slaap.

Citaat:

Ik kreeg enge dromen, ik stond in een vieze kelder en er waren een heleboel spoken en andere monsters. Ze kwamen steeds dichter en dichter bij mij. Ik begon te gillen, maar ik hoorde niks. Ik stopte en probeerde weg te rennen. Steeds als ik een stap deed kwam de muur dicherbij en werd de vloer zachter. Ik dacht er niet bij na en rende rond. Na een tijd liep ik in drijfzand en toen ik bijna met mijn neus niet meer kon adem halen maakte mijn moeder me wakker. 'Wat heb je gedroomd, je lag heel erg hard te gillen en te schreeuwen. En je kon maar niet stil blijven liggen.' zei mijn moeder. Ik was helemaal nat van het zweet. Mijn pyama plakte aan mijn lijf. Ik deed mjin pyama uit en ging even in een bad lauw water liggen. Mij moeder zat ondertussen in de badkamer kleren te wassen. Voor het geval ik weer helemaal gek zou doen. Ik voelde me wel wat beter, maar ik had nog hoge koorts.

Toen ging de telefoon beneden, mijn moeder liep even weg. 'Wel wakker blijven he.' zei ze met een grappige stem. Ik hoorde haar beneden praten. Toen kwam ze boven, 'Liz, Soof aan de telefoon.' 'Hallo' zei ik. Ze vroeg waarom ik zo moe klonk. Ik vertelde dat ik ziek was. 'Oh,' zei Soof 'dat is balen, ik wou je vragen om mee te gaan naar de discotheek...' We hingen op.

Ik droogde mij af en kleedde mij aan. Ik liep naar beneden, alles begon te draaien toen ik op de trap liep. Ik pakte me vast aan de leuning, maar het hielp niet. Ik kon niet goed onderscheiden waar ik was. Toen werd alles zwart....

Toen werd ik wakker, ik keek om me heen. Er stond een vreemde man naast mij, in een wit pak. Aan de andere kant stonden mijn ouders. Ik keek rond. Ik was in het ziekenhuis, er werd mij wat meer duidelijk wat er was. Mijn moeder huilde. Zacht zei ik ze gedag. Op mijn vader zijn gezicht verscheen een lach, en mijn moeder stopte met huilen. De dokter keek mij aan. 'Hallo Lizze, ik ben dokter Jansens. Ik heb jouw hier 2 dagen verzorgt. Je hebt in een soort van coma gelegen. We wisten niet of je eruit kwam. Daarom huilde je moeder net. Je hoeft je nu geen zorgen meer te maken. Alles komt goed' Ik keek verbaast naar mijn ouders. Mijn moeder pakte mijn hand vast. Ik keek erna en zag dat ik allemaal slangetjes in mijn arm had. Ik volgde een van de slangetjes, die kwam uit een zak die hing aan een soort van paaltje naast mijn bed.

'Wat is dat?' vroeg ik aan dokter Jansens. 'Dat was je voeding, we moesten je zo voeden anders zou je overlijden..' Ik antwoorde kortaf met 'Oh'. Ik draaide me om en viel weer in slaap. Ik werd wakkert toen ik iets hoorde. Ik deed mijn ogen open. Ik zag dat er een zuster een dienblad op mijn kastje zette. Ik wou rechtop gaan zitten, maar het lukte niet. Ik vroeg of de zuster mij wou helpen. Ze gaf me een soort afstandsbediening. Ik klikte op het pijltje omhoog. Er klonk een zacht gebrom en mijn bed ging omhoog. 'Je moet op dit knopje klikken' en ze wees naar een knopje met een stoel. Ik klikte daarop en mijn bed ging in stoelstand. De zuster gaf mij het dienblad. 'Lekker' zei ik en ik begon wat van mijn aardappels te eten. Toen ik het eten op had kreeg ik een bakje vla. Na het eten klikte ik op een knopje met het bed, het bed ging weer normaal, in een horizontale stand. Ik deed mijn ogen dicht en viel weer in slaap....

Citaat:

Ik heb heel lang geslapen, de volgende dag oen ik wakker werd was het al half 12. Mijn ouders zaten naast mijn bed. Mijn vader was een boek aan het lezen en mijn moeder zat in een tijdschrift te bladeren. 'Goeiemorgen'zei ik vrolijk. Mijn moeder zei 'Ook goeiemorgen, wat ben je vrolijk vandaag.' Ze lachte. Mijn vader vroeg of ik trek had in wat ontbijt. Ik dacht even na en zei toen snel dat ik wel trek had in een broodje of een bakje yoghurt. Mijn vader liep weg. Ik vroeg aan mijn moeder wat er eigenlijk allemaal gebeurd was, waarom ik hier was. Ze haalde diep adem en vertelde dat ik van de trap was gevallen. Toen Dave een kabaal hoorde liep hij naar de trap. En daar lag jij, omdat je erg raar lag haalde hij mij. Ik tilde je op, want je was buitenbewust zijn. Je vader was toen bij boer Hasper, aan het helpen bij een bevalling van een koe. Dave rende naar je vader om die te halen. Ik had jouw ondertussen op de bank gelegt en een koud washandje op je voorhoofd gelegt. Maar je kwam nog steeds niet bij, ondertussen waren Dave en je vader er al. Toen tilde we je op de achterbank van de auto. Dave bleef bij boer Hasper. In het ziekenhuis aangekomen werd je meteen onderzocht. Het bleek dat je in coma lag, het was erg onduidelijk hoe het met je ging. Je werd meteen aan allerlei apparatuur gelegt, zoals die slangetjes in je arm. Zo konden ze controleren of alles nog goed ging. Toen op de dag dat je wakker werd waren we al vroeg bij je. De doktoren hadden jouw de hele nacht in de gaten gehouden. Je ademde heel erg onregelmatig en je hart klopte niet zoals het moest. Die dag werd ons verteld dat het niet zeker was dat je uit de coma zou raken. Maar wonder boven wonder werd je een aantal uren later wakker. Je vader en ik waren ontzettend blij.
Ik dacht na, ik had bijna dood kunnen zijn. Ik had in coma gelegen, en ik wist er niks meer van.

Toen kwam mijn vader binnen, hij had een lekker broodje hagelslag en een bakje yoghurt mee. Ik at het lekker op. Toen ik het op had, had ik nog meer trek. 'Mag ik nog een broodje?' vroeg ik. 'Nee' zei mijn vader 'Je ligt nog aan een voedsel-infuus en anders krijg je teveel eten binnen zei de dokter tegen mij, net in de keuken.' Toen kwam er een zuster, ze had een hele stapel envaloppen. Ze zei opgewekt 'He, jij ziet er vrolijk uit vandaag! Kijk er zijn 12 envaloppen voor jouw.' Ze gaf ze, ik maakte ze open. Ik had van Soof, Linda en Marie een lieve kaart gekregen, er stonden 3 jonge katjes op de voorkant. Ik had ook een kaart van mijn oom en tante uit belgie. En nog meer mooie kaarten. Mijn vader hing ze allemaal aan een koortje boven mijn bed. Ik werd weer moe en ging even liggen. Ik voelde me weer zweverig. Ik pakte mijn moeder's hand vast. 'Ik wil niet weer in coma raken' dacht ik bij mezelf. Ik probeerde rusitg adem te halen. Mijn vader had een zuster gehaald, die kwam meteen met een dokter binnen. Ik kreeg een prik ik mijn arm en een medicijn. Ik werd slaperig en viel in een hele diepe slaap.