Lieve Olympia,Een paar lieve bruine ogen kijken je aan,ze zijn gevuld met pijn.Ze vertellen dat ze niet verder kunnen gaan.Je wordt uit je lijden verlost,Het is niet eerlijk, maar ik moet sterk zijn,Hoeveel moeite dat ook kost.Je was een geweldige meid,Maar je kwam niet verin deze oneerlijke strijd.maar al onze herinneren,zullen op een mooi plekjeblijven schitterenWeet,dat ik zonder jou hier verder moet,maar in mn hartheb je een plekje, voorgoed!