Elke dag,
keer op keer.
Heb ik die nachtermerrie weer,
elke keer jou gezicht.
Dat niet meer leeft.
Elke dag,
keer op keer.
Zie ik je beeld,
voor mijn ogen.
Ik huil en ik schreeuw.
Ik sla alles kapot,
niets helpt.
De pijn is niet gekrompen,
ook niet erger geworden.
Mijn hart is uit mijn lijf getrokken,
je hebt mijn hart meegenomen.
Ik zal het niet proberen,
terug te krijgen.
Ik wil bij je blijven,
Voor altijd..
Iedereen, noem mij LAURA!!!