Ik schrijf niet vaak gedichten, maar als ik ze schrijf is dat meestal als ik me wat minder voel. Tis dus niet zo dat ik me altijd zo voel, maar ik schrijf alleen dan gedichten. Snappie? Dit zijn niet al mijn gedichten, alleen die waarik het meest tevreden mee ben.
Een stuk is uit mijn hart Mijn leven niet meer compleet Dus droom ik verder De dagen lang De uren door Het is alsof mijn leven is gebroken. Sinds tijden zak ik neer Maar klim ik ook weer op. Wie heeft het gemerkt? Misschien komt het gevoel nog terug, dat ik de wereld weer aankan Dat ik weer leven kan Dat niets mij meer kan schelen En dat niemand mij de diepte meer in kan krijgen Niemand mij meer kan begraven in verdriet. Dat het leven weer wat waard is. Maar nu niet Ik probeer het niet meer Laat het vanzelf gaan Laat het verdwijnen Of anders mij verdwijnen En als dat gebeurt Zal ik zeggen dat het mij spijt Dat ik de wereld moest verlaten En iedereen achter moest laten En dan heb ik eindelijk voor mezelf gekozen En laat ik de rest eindelijk rusten..
------------
voor een goede vriendin geschreven, ben ik ook zeer trots op:
Ik geef je nu dit kleine doosje met speciale inhoud mee. Bovenop een heel klein roosje die verbergt een grote snee.
Maak het doosje maar eens open, op het eerste gezicht lijkt het leeg. Maar ga er nu niet meteen mee lopen, ik zei toch dat je iets heel speciaals van me kreeg?
Dit doosje is gevuld met meer dan welk cadeautje dat er is. Het zit vol met knuffels en ik zweer, zo’n cadeautje is echt niet mis.
Grote knuffels voor een zwart moment Kleintjes voor ellendigheid Grotere als je aan de alleenheid went En andere maten voor altijd.
Ben niet bang, die knuffels zijn nooit op Hoe meer je er neemt, hoe voller het word Het zal zich vullen tot de top En geloof me, dat duurt maar kort.
Houd het doosje altijd bij je Raakt het alsjeblieft nooit kwijt Anders krijgen vreemde knuffels van me En je weet nooit waar dat toe leid
-------
Een wat nieuwer gedicht:
Door tranen gebonden Aan een leven van ellende Geluk om me heen Wat ik niet deel
Geblinddoekt Voor het geluk rondom mij Dat ik alleen maar kan horen Maar mijn hart niet bereikt
Niet kunnen spreken Over pijn in mijn leven Geen woorden vertellen Hoe ik mij voel
Alleen in de ruimte Die mijn leven heet Gevangen en afgesloten Door mijn eigen verdriet
Eens zal ik ontsnappen Is mijn leven hier ten einde Heb ik mijzelf gevonden Van mijn touwen ontdaan
Dan zal ik kunnen zien Dat leven beter kan Dat het einde niet de dood is Maar een nieuwe levensplek
Zal ik weer kunnen spreken Vertellen dat ik op ben Niet meer langer kan Mijn eigen plekje zoek
Wanneer vind ik weer vrijheid Geluk terug in mijn leven Wanneer zullen ze ontdekken Dat verdriet mijn leven leidt.
--------
Haat stroomt door mijn bloed. Ik haat met hem te leven. Ik sterf liever als het moet Dan door hem te worden verdreven.
Van kleins af aan door hem geslagen. Nooit broederliefde meegemaakt. Veel langer kan ik dit niet verdragen. Geen grote broer die over mij waakt.
Nu drijft hij ons gezin uiteen. Neem binnenkort een keer de trein. Ik weet dat ik het toch niet meen. Maar ik haat het om het kleine zusje nog langer te zijn.
-------
nog een gedicht voor mijn vrienden.
Waar zou ik zijn zonder mijn vrienden Hoe zou mijn bestaan nu dan zijn Zou ik me dan afvragen of ik het leven waard ben Voelde ik me dan ook niet meer zo klein?
Niemand is er zo belangrijk In mijn leven als een vriend Ik zou niet zonder mijn vrienden kunnen Ze geven me meer dan ik ooit heb verdiend
Een heel klein plekje vol geluk In mijn hart beschijnen zij Een klein lichtje, als ik daar aan denk Word ik van binnen toch weer blij
Niemand is er zo belangrijk In mijn leven als een vriend Ik zou niet zonder mijn vrienden kunnen Ze geven me meer dan ik ooit heb verdiend
Hiermee wil ik mijn vrienden bedanken Dat ze altijd een lichtpuntje zijn geweest Van iedereen die ik ooit heb gekend Geef ik om jullie toch het meest
-------
'Mijn eerste gedicht ooit, kvind het nu niet meer zo mooi, toen vondtik het goed gelukt.
de wereld is een zwart gat geworden zwart met kleine lichtjes alleen nog lichtjes voor de rest niets geen leven, geen dood. Niets Lichtjes, het lijken sterren.. Sterren, ik wens dat ik een ster was Een ster is verleden tijd. Een ster bestaat niet meer. Maar ik ben nog mens, in dat zwarte gat met lichtjes En die lichtjes zijn de enige reden dat ik in deze duisternis nog ben en geen ster ben geworden geen niets Als ik een lichtje probeer te grijpen, of naar me toe probeer te trekken verdwijnt hij om soms nog even te verschijnen Sommige lichtjes zijn er bijna altijd te zien Maar nog te nieuw Bang dat ze niet bestaan en ineens verdwijnen.. Een ster blijken te zijn.. Een niets Sommige verschijnen als het lichter wordt En verdwijnen als de duisternis toeneemt En sommige.. Sommige lichtjes zijn te vertrouwen Ze schenken geen licht maar troost Een klein lichtplekje niet sterk genoeg het gat te verlichten, maar wel zichzelf En die komt bij de rest En misschien zijn ze ooit met genoeg.. Of ster genoeg alles te verlichten en de duisternis te verbannen En misschien verdwijnt hij ook wel als het helemaal donker wordt.. Wordt het toch een ster.. of een verdwenen lichtje Dus blijf ik klampen aan dat ene verdwijnende lichtje Hopend dat het terug komt Hopend dat het weer gaat schijnen Dat het licht brengt in dat niets Samen met alle andere lichtjes, zelfs de nieuwere Zodat het zwarte gat weer licht kan worden. Weer iets.. Met leven en met dood En anders ben ik straks een ster.. Verleden tijd en besta ik niet meer -----
En ook voor een vriendin van toen, alleen met een andere reden.
VERTROUWEN
Heb vertrouwen in de mens, heb geduld, dat zeggen ze tegen mij. Blijf vol vertrouwen in iedereen, dan blijf je vrij.
Vandaag kreeg mijn vertrouwen opnieuw een deuk naar beneden Terwijl mijn tranen naar beneden gleden Kreeg ik te horen dat iemand, die ik dacht te kunnen vertrouwen Op wie ik dacht te kunnen bouwen Me gewoon had verraden
Dat is mijn vertrouwen in de mensen die ik ken Dat is mijn vertrouwen en hoe ik ben Maar ik ben dus verkeerd, Heb weer wat geleerd Moet ik dan geen vertrouwen in mensen meer krijgen Mijn leven alleen, tegen anderen zwijgen
Zo kan ik niet leven, zo kan ik niet meer Dus begin overnieuw, keer op keer Het zal wel weer schaden, Dat kan een ieder raden
Toch steun ik op dat vertrouwen in mij Blijf nog vol vertrouwen in iedereen en blijf zo vrij.
---------
En nog 1tje, diek ook best goed gelukt vind.
Al kon ik jou het geld Van deze wereld schenken Toch ben ik nog altijd Rijker als jij zal zijn Al kon ik jou het geluk Van deze wereld schenken Toch ben ik nog altijd Gelukkiger als jij
Want ik heb iets dat jij Nooit zal kunnen krijgen En wat ik ook probeer Het is niet bestemd voor jou
En dat wat jij niet kan krijgen Is meer waard Dan alles wat ik jou kan schenken Of ooit schenken kan
Dat wat jij niet kan krijgen Is meer waard Dan al het geluk Dat ik jou ooit geven kan
Weet je wat het is Het is een iemand die ik ken Weet je wie het is Tis jij….
Je bent het, die meer waard is Dan al het geld Of al het geluk Van deze wereld
En zolang ik jou heb Ben ik rijker En gelukkiger dan wie dan ook
Ik zal blijven proberen Om jou net zo rijk En gelukkig te maken Als ik ben met jou -----------
Ik zal er zijn als jij me zoekt Als je me nodig hebt voor wat geluk Ik zal er zijn om je te troosten Als je het niet meer aan kan met de druk Mijn huis staat altijd voor je open Wil je binnen, kom maar gauw In mijn huisje vind jij vriendschap Nooit zal je buiten blijven, in de kou
Nooit zal ik je alleen laten staan 2 uur ’s nachts of ’s morgens vroeg dan draag ik mee in al je lasten die je al die tijd bij je droeg
Eens verdwijnen als die lasten Stuk voor stuk, echt allemaal Eigenlijk wil ik maar 1 ding zeggen Dikke knuffel, voor mij ben je echt heel speciaal -----
En nog een gedichtje dat eigenlijk gewoon onzin is:
als ik een dier was, dan was ik een lieve badeend Een levende, niet zo'n rubber beest Zo'n geel lijf met een rode snavel Van alle dieren, houd ik van de badeend het meest Als ze mij dan weer pakken uit de kast Ik weer mag dobberen op het water En verder niets hoef te doen Dan hoort iedereen weer mijn vrolijk gesnater
Badeendjes gaan niet zo heel erg lang mee: Na 10 jaar gebruiken zijn ze een beetje versleten Dan gaan ze de prullenbak in En zijn ze al vergeten
Het leven van een badeend blijkt dan zwaarder dan het al die jaren leek Ik bleek niet zo belangrijk te zijn als ik dacht Maar als ik straks uit het donker kom Is er vast wel weer iemand die op me wacht
--------
Wat vinden jullie ervan? De rest van mijn gedichten is te lezen op www.verhalensite.com onder de naam Lenke.
Tancreda4
Berichten: 24023
Geregistreerd: 12-01-03
Woonplaats: ZuidHolland
Geplaatst: 21-09-04 17:33
Er zitten een aantal erg mooie gedichten tussen! Vooral die van het doosje met de knuffels erin vindt ik prachtig
linzzz
Berichten: 1480
Geregistreerd: 01-03-04
Woonplaats: wveen
Geplaatst: 21-09-04 19:24
wow echt super mooie gedichten
ik vind die van het doosje echt geweldig mag je cker trots op zijn
cooper
Berichten: 4475
Geregistreerd: 12-11-03
Woonplaats: België
Geplaatst: 21-09-04 19:29
Mooie gedichten tussen maar ik vind dat je er te veel hebt gezet sorr!
secricible
Berichten: 25694
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel
Geplaatst door de TopicStarter: 21-09-04 20:23
Waarom ou ik maar 2 gedichten mogen plaatsen als ik er meerdere heb geschreven en die allemaal hierwil plaatsen? Zou ik dan 5 topics moeten openen met 2 gedichtjes erin of hoe zou jij het doen? :S
Artemide
Berichten: 1336
Geregistreerd: 24-08-03
Woonplaats: België
Geplaatst: 21-09-04 20:25
Waaw, heel erg mooi, ik meen het, echt! Je kunt er absoluut wat van!