Geplaatst ik kan je niet zomaar vergeten dat lukt niet, er blijft een lege plek, ik weet niet hoe ik het moet noemen. gewoon een scheur in een verhaal.
een sprookje wat niet goed is afgelopen. altijd waren wij samen en beleefden avondturen en hadden heel veel pret. je was niet zomaar een paard, je was een vriend een broertje een soort dagboek. al mijn geheimen kon ik vertellen en je vertelde ze niet door. ik kon je vertrouwen en ik voelde aan dat je gelukkig was na die nare tijd! nu dat je bij mij was een nieu verhaal gehoopt op een gelukkig einde... was dat nou teveel gevraagd? Nu ben je weg maar toch niet helemaal...Je bent gewoon verscheurd in het verhaal en toch blijf je bij me...het is een zwarte bladzijde in ons boek.
reacties zijn altijd welkom
! 
