De tekst eronder is;
Wat maakt een paardenoog eigenlijk zo facinerend? Zijn we onder de indruk van de donkere, amandelvormige pupillen, die zo anders is dan de onze? Of raken we in de ban van de mysterieuze schittering die erin besloten ligt? Wat het ook mag zijn, de uitdrukking in de ogen van het paard maakt ons bewust dat onze manier van kijken wellicht niet de enige is. Dat er ook andere manieren moeten zijn om de wereld te aanschouwen, en dat wat wij 'met eigen ogen gezien'hebben, niet de enige en absolute waarheid is, maar slechts één van de vele waarheden. Eigenlijk jammer dat wij onze wereldbeeld niet met paarden kunnen bespreken...
Horse Feelings, S.L. Binder
Deze is met potlood gemaakt;
Hij is wat onduidelijk op de foto. De tekst hierbij is Wat een Andalusiër kan als geen ander, is trots zijn op zich zelf. Rafael Soto.
En? Wat vinden jullie ervan? Tips zijn altijd welkom!
