Geplaatst 
en vroeg aan haar of ik het op bokt mocht zetten, dat mocht dus. Hier het verhaal het is nog maar het begin van hoofdstuk 1.Langzaam verdwijnt de grond onder me vandaan en word alles steeds kleiner. Alles lijkt van speelgoed te zijn. Het zal nog een tijd duren voordat ik weer met beide benen op de grond sta. En het zal nog veel langer duren voordat ik weer op de zelfde grond sta als waar ik vandaag afscheid heb genomen. Over 14 uur zal ik voet zetten in Amerika. Het JFK vliegveld in New York om precies te zijn. Hier begint mijn droom, mijn nieuwe leven.
Ik denk dat het allemaal begon toen ik vijf was en mijn oom mij op mijn verjaardag verraste met een honkbalhandschoen. Hij had hem meegebracht uit Amerika een voor mij onbekend land. Ik ging honkbal spelen en ging me meer interesseren voor Amerika. Ik verzamelde alles en elk jaar zeurden ik bij mijn ouders of we nou alsjeblieft dat jaar naar Amerika op vakantie zouden gaan.
En dan nu eindelijk 14 jaar later zit ik in een vliegveld op weg naar mijn droom. Mijn ouders hadden het er wel moeilijk mee maar ze snapte dat ze me toch niet tegen konden houden. Dus was het besluit er al snel dat ik nadat ik voor mijn vwo examen was geslaagd naar Amerika zou gaan om daar te gaan studeren. Journalistiek in het engels.
Via internet had ik een kamer in een appartement geregeld. Daar ga ik wonen met nog drie anderen. Mijn moeder was vreselijk bang geweest dat het allemaal fout zou gaan en dat ik dan op de straat terecht zou komen. Maar ik zelf heb er het volste vertrouwen in dat het allemaal goed zal komen.
Het irritante met mij was dat ik nooit kan slapen in voertuigen. Niet in de auto, niet in de bus niet in de boot en al helemaal niet in het vliegtuig. Dus dat werd wat als je 14 uur moest vliegen. Maar ik kan me prima zelf bezig houden. Ik hou er van naar andere mensen te kijken en me voor te stellen hoe hun levens zijn. Ik kijk links van me daar zit een jongen vrouw. Ik schat zo’n 29. Ze heeft lang bruin stijl haar en een mooi symmetrisch gezicht. Als ze ziet dat ik haar aanstaar glimlacht ze naar me. Voor me uit kijkend vraag ik me af waarom ze in dit vliegtuig zit. Ze lijkt me wel een typ dat model is. Of wil zijn. Misschien gaat ze een kansje wagen in de mode wereld. Of misschien is het iets heel anders. Misschien gaat ze haar lang verloren zus opzoeken. Want eigenlijk wist ze niet dat ze een zus had, maar op haar sterfbed vertelde haar moeder dat haar zus in Amerika woont. En misschien kijk ik toch te veel soaps. Ik kijk verder, maar naar een uurtje begint het me toch een beetje te vervelen. Ik besluit maar te gaan slapen. Maar dat lukt niet ik lig een duur te draaien en te zuchten. Ik denk dat modelletje en mijn andere buurman zich een beetje aan me irriteren. Nu ik me omdraai besef ik me dat mijn buurman er best mag wezen. Ik lig nu dus op mijn zij naar mijn goed uitziende buurman te kijken. Ik blijk er nog al vaak last van te hebben mensen lang aan te kijken. Terwijl mijn gedachten verder gaan. Zo ook dit keer. Mijn buurman kijkt me aan. Met zijn bruine diepe ogen. Ik begin te lachen. Ik begin heel hard te lachen. Ik haat het als ik zenuwachtig ben dan begin ik dus heel hard te lachen. Modelletje tikt me, ik draai me half lachend om ze kijkt nog al geïrriteerd. Ik besluit maar stil te houden.
Zo lig ik dus drie uur lang net te doen of ik slaap. Ik lig hier maar te staren naar het plafond van het vliegtuig. Zo lang zelfs dat ik er dingen in begin te zien. Poppetjes, dingen. Ik geloof dat ik gek word.
Uiteindelijk ben ik toch op wonderbaarlijke wijze in slaap gevallen. Dat ga ik als ik dadelijk geland ben meteen vieren. Nog ooit in mijn 19 jaar heb ik in een voertuig geslapen. Ik weet alle nachten nog dat ik klaarwakker in de auto zat op weg naar ons vakantiehuisje in zuid Frankrijk. Bij aankomst was ik natuurlijk altijd verschrikkelijk moe. En mijn moeder dan mopperen dat ik had moeten slapen in de auto. Ja dat was nou net het probleem.
Mijn buurman zit al aan een ontbijtje en modelletje is zich aan het opmaken. Ik vraag me af wie buurman is, wat hij doet en waar hij naar toe gaat. Misschien kan ik dadelijk een gesprek met hem aanknopen misschien ook niet.
Iemand commetaar/tips.
