Vervolg:
Ik dacht diep na...Zou er wat gebeuren met Swift??
Nee toch??
Ik schudde weer die gedachte weg, wat vreselijk die droom.
Het was alweer half acht 's ochtends, tijd om tijd aan mezelf te besteden.
"Mam! Mam?!" Riep ik.
"Ja wat is er Amy??"
"Er-er-er was e-e-e-een ra-ra-rare vent, h-h-hij hee-heeft Sw-w-wift vergi-i-ft-t-tigd..." Zei ik stotterend.
"Maar ik kwam net bij hem en alles is in orde!! ," Zei mam terug.
"Hoe-oe k-k-k-kan dat d-d-dan?? Hij w-w-was t-t-toch d-d-dood??" Zei ik verbaast.
"Heb je weer zo'n nare droom gehad, schat??"
Ik begon weer normaal te praten: "Ja...Tenminste, dat denk ik."
Ik vertelde het hele verhaal en mam zei dat ik thuis moest blijven.
"Er is een veulen geboren! Het is een merrie." Zei mam.
"Hoe heet ze??" Ik was zo benieuwd.
"Ze heeft nog geen naam maar het moet beginnen met Amy's M..."
"Ow waat cool mama!!"
Later werd ik opgebeld door m'n beste vriendin Thelma.
"Heey Amy, gaat het al?? Ben je ziek?? Nee toch??"
"Heey Thel, het gaat hoor, maar ik heb zo'n enge droom gehad dat ik maar thuis bleef, sorry.."
"Ooh meis, geeft niet! Ik zie je zo wel weer, ben nu ff op de fiets met m'n mobiel aan het bellen."
"Oké, zie je zo!!"
Ik liep ff met de honden naar onze paardjes, er was een veulen geboren!
Wordt vervolgd.