Geplaatst En zelfs de kleinste emotie dan zorgt voor ondragelijke pijn.
Het is alsof niemand je ziet.
En al je gevoelens, behoeften en verlangens vallen in het niets.
Je wilt alleen maar gillen.
Om dan heel even nergens meer aan te denken.
Je hoort alleen je eigen stem
Hard, maar toch klinkt het zo ontzettend ver weg.
Het is alsof je helemaal alleen bent alleen jij en de aarde.
Er is geen gevoel meer…geen wanhoop, verdriet of pijn.
Er is alleen jij…
Jij en niemand anders.
Er is alleen jij….
Jij en de eenzaamheid
Die eenzaamheid is nog erger dan het dagelijkse verdriet.
Ga daar daarom niet heen, maar blijf hier bij mij!
Dat was m
