Gisteravond was ik zo happy omdat ze zo goed als drachtig was.
Gisteravond niets aan de hand. Gewoon goed gegeten.
Vanmorgen lag ze achterin de wei haar 10 weken oude veulen naast zich. Dat vond ik al vreemd wat het is zo'n goede moeder ze ligt alleen als het veulen ook ligt...
Dichterbij gekomen heb ik haar naar geroepen maar geen reactie...
Vlak bij haar heb ik nog in mijn handen geklapt maar had ik mijn hart al in mijn keel zitten.
Toen ik haar hoofd zag wist ik meteen dat ze er niet meer was. Ik ben eerst mijn ouders gaan halen en daarna heb ik Sandra (eigenaar) en Sushilla (haar bijrijdster gebeld)
Meeste poedersuiker telefoontjes in mijn leven.
Hoe wat en waarom weet ik niet. 12 jaar, en bij mijn weten kerngezond. Enige wat ik kan zeggen is dat ze gestorven is zoals ik altijd hoopte dat mijn paarden zouden sterven gewoon in de wei zonder ziekte vooraf maar dan wel het liefste als ze vreselijk oud waren.
Lieve Libel bedankt voor de fijne tijd

