Frost werd geboren om ongeveer 1.45 in de morgen van 11 december 2010
De temperatuur was -16, wat een overgang voor zo'n lijfje vanuit het warme moederlijf.
Hij was duidelijk overdragen, hij heeft een hele flinke bos manen. Zijn moeder gaf al eerder aan dat ze klaar was voor de bevalling.
Dat zag ik toen ze op een nacht buiten in haar grote paddock lag. Er kwam een coyote op bezoek net voordat ik naar buiten wilde gaan. Zijn zilvergrijze lichaam gaf me de kriebels. Ik woon hier nu een tijdje en heb van locale boeren gehoord dat coyotes rond hun vee hangen ten tijde van de bevalling van vee. Ze proberen snel de nageboortes naar binnen te schrokken en als ze de kans krijgen volgt het kalf. Of in ons geval, het veulen.
Maar mijn merrie stond weer op, ze wist dat ze niet veilig was.
Enige tijd daarna zijn we begonnen met haar in onze stal te zetten. Dat had heel wat voeten in de aarde want ze heeft nooit geleerd om op stal te staan. Ik hou het motto aan 'zo natuurlijk mogelijk' en dat betekend dat er wel schuilgelegenheid is voor mijn paarden maar geen stal.
En wat heb ik dus geleerd? Ze hoeven niet in de stal te staan maar ze moeten wel leren dat het een veilige plek is. Voor het geval er medische handelingen gedaan moeten worden of, zoals in ons geval nu, een geboorte gaat plaatsvinden bij lage temperaturen.
Overigens was die geboorte niet gepland. Althans niet door mij maar mijn hengst en merrie moeten daar eind vorig jaar of begin dit jaar anders over hebben gedacht.
Ik heb ook geleerd dat ondanks de lange nachten en dus minder licht uren en het feit dat de merrie een veulen zoogde en dus verminderd of niet vruchtbaar zou moeten zijn aldus kenners, een dracht niet uitgesloten kan worden. Het veulen dat ze zoogde was al een aantal maanden oud, het was dus niet de veulenhengstigheid waarin ze blijkbaar is gedekt. Laat mijn les de Uwe zijn.
Maar goed. Plek zat in onze herberg dus deze jongeman is hartstikke welkom. Hij blijft even een paar daagjes binnen. Ik heb mijn stal met een glimlach verbouwd tot 'stable paradise'.
Er is een warmte lamp, een speelbal aan een touw en een jerrycan met gaten in de bodem zodat de merrie lang over de brokjes doet die daaruit vallen.
Met alles wat de stal binnenkwam gingen meer en meer principes overboord. Wat te denken van een dekentje voor de boreling, een arsenaal aan mutsjes om zijn natte oren tegen bevriezen te beschermen en stro als bodembedekking, wat het zelfstandig in de benen komen van de jongeman duidelijk bemoeilijkt omdat hij minder grip heeft en als hij staat, veel minder snel zijn balans vindt dan gewoon, op terra firma.
We hebben de hele nacht samen doorgebracht. En dat resulteerde in een onbevangen welkom vanmorgen nadat het gevoel in handen en voeten bij ons mensjes weer redelijk was terug gekeerd. Iets wat we bijna niet meer voor mogelijk hielden.
En zowaar, toen mijn man daarstraks weer op stal was, hinnikte de kleine naar hem. Tot twee Rkeer toe. En weet je... Zo'n stoer mannen hart kan smelten hoor. Hij is helemaal verliefd.
Oja. Vlak na zijn geboorte bevoren zijn baardharen al. Van het veulen bedoel ik. Hoewel als mijn man een baard gehad zou hebben, ook de zijne eraan had moeten geloven. Vandaar dat het nieuwste lid van onze familie FROST gedoopt is. En ach... zo'n kleintje heet natuurlijk Frosty. Naar de sneeuwman. Waarover ik hem op een later tijdstip zal voorlezen.
Foto's staan in een link, wel zo makkelijk. Verspreiding van foto's anders dan door mezelf vraagt wel om een een schriftelijke toestemming van mij. Maar da's logisch.
http://www.mijnalbum.nl/Album=NLBVDH83
Laatst bijgewerkt door petraaken op 13-12-10 09:27, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: titel in normaal letterformaat gezet.