Geplaatst Op 18 oktober 2004 kochten we hem. Al die jaren hebben we veel plezier met hem gehad.
Er waren hele leuke dagen en ook mindere dagen.
In december hadden we onze laatste wedstrijd, we werden 2 keer 1e met 2 winstpunten. Een mooie afsluiter is dat geweest.
Een week later hebben we hem laten onderzoeken door de DA omdat hij af en toe een pasje onregelmatig liep. Alleen als je het wist zag je het.
Het bleek ernstiger dan gedacht. De pees uit een stukje bot uit zijn knie los getrokken. Maar het was met veel rust te genezen.
Heel veel geduld, liefde en medicijnen later was die halverwege juni weer goed.
Rustig aan zijn we weer wat gaan opbouwen, 2 weken ging het goed. Toen opeens was die na een midendrafje weer een paar passen kreupel.
Gelijk weer de DA erbij, de volgende dag was er niets meer te zien. Maar Urs zou hoe dan ook naar de DA gaan!
Eenmaal bij de DA bleek het in zijn hoef te zitten, het was dus niet de knie. Veel opluchting want als het zijn knie was geweest was het niet meer te redden geweest. Er werd gedacht aan een hoefkneuzing.
2 weken later was hij echter nog steeds kreupel en hij was duidelijk achteruit gegaan. Alle testen waren gedaan, echo's, scans en foto's. En tig kreupelheidonderzoeken. Het enigste wat zeker was was dat het zijn hoef was.
Er werd een MRI gedaan in Utrecht, hiervoor moest die onder narcose. Hij doorstond de narcose goed en was de volgende dag alweer thuis.
De uitslag van de MRI kwam. Ursel blijkt beide takken van de diepe buiger afgescheurd te hebben. Verder zijn andere pezen in zijn hoef ook beschadigd. Er was niets meer aan te doen.
Ursel heeft moedig gevochten tegen al zijn blessures en even dacht iedereen dat hij er weer bovenop kwam. Maar het mocht niet baten, Ursel wordt waarschijnlijk morgen al ingeslapen.
)
