Een Traan.. Geboren In Mijn Ogen, Rollend Over Mijn Wangen, En Stervend Op De Grond.
Die Traan.. Die Is Voor De Herinnering, Jou En Mij, En Gescheiden Door De Dood.
Leven En Dood.. Soms Zo Ver Weg, Plots Zo Dichtbij, Zo Onverwachts.
Het Afscheid Is Moeilijk.. Maar Zal Nooit Een Echt Afscheid Zijn, Want Ooit Ver Weg En Dichtbij, Zal Dat Afscheid Ongeldig Zijn.
Die Dag.. Daar Wacht Ik Op, Mijn Traan Geboren In Mijn Oog, Rollend Over Mijn Wangen
En Lachend Stervend Op De Grond
Sommige mensen hier op bokt weten al wat er met Jessie is gebeurd. Weet je dat nog niet, dan zeg ik het nu nog een keer. Jessie is overleden aan ongeneeslijke artrose, een spierziekte. Ze hebben haar in laten slapen op 9-jarige leeftijd. Hier een mooie foto van Jessie met haar beste vriend Winston in de wei:
Jessie, ik zal je never nooit niet vergeten!!
Groetjes Kayleigh.
p.s.: Wil je meer over Jessie weten? Neem dan een kijkje in mijn profiel.[/img]
SnelleMarz
Berichten: 8846
Geregistreerd: 17-12-03
Geplaatst: 20-07-04 11:46
mooi gedicht..
Anoniem
Geplaatst: 20-07-04 12:59
Bedankt
LBroekhuizen
Berichten: 2294
Geregistreerd: 09-07-02
Geplaatst: 20-07-04 14:37
echt een prachtig gedicht, mooie pony ook!! Sterkte!! ik weet hoe het is om een pony te verliezen
Mews
Berichten: 5499
Geregistreerd: 22-06-04
Woonplaats: Kopenhagen
Geplaatst: 20-07-04 14:38
Mooi gedicht zeg... En mooi paardje. Veel sterkte er nog mee