op 28 augustus kocht ik na 2 keer kijken een 4 jarige hannoveraan, maandag kijken, woensdag keuren, vrijdag kopen. 100% klinisch goedgekeurd door mijn DA en door hun DA 100% rontgonologisch goed gekeurt (op mijn verjaardag, nog in juli)
ik wilde een zwarte, met een brede bles, maar ik zag zn hoofd, en ik was om
geen monster beweger dressuurcrack, maar een 4 jarige klein uitgevallen springpaard, die net zo goed 2 had kunnen zijn met een fantastisch karakter.
de eerste maanden nog bij m'n instructrice, we zijn helemaal bij 0 begonnen omdat we met een 4 jarige het risico niet wilde nemen dat eventuele vervelende gewoontes uit zijn verleden boven kwamen zetten. ook al zou hij niet zadelmak zijn enzo was hij met alles zo makkelijk, gewoon vreemd.
november was zijn stalletje thuis af en heb ik hem naar huis gewandeld, 3 kwartier door de storm wind, maar meneer gaf geen kik.
ik kocht hem naamloos, het 3 jarige dochtertje van m'n instructrice heeft hem karel genoemd, en het bleef hangen
1e foto's thuis, nog steeds mager, we hebben 3 worm testen gedaan op dat moment. ook liep hij bij de fysio, hij zat zo vast dat zijn rug niet meer veerde (link even met misschien stiekum wel zadelmak zijn).
28 januarie.
ik ben op zoek gegaan naar zn fokster.
ik kwam er achter dat mijn paardje heel mooi Duits spring bloed voert, cloney(contender) x Espri x Ramiro met een moederlijn die in 1993 beste familie van Duitsland is geworden zijn overgroot moeder is namelijk ST. PR. ST waldrose
inmiddels kregen wij groen licht van de fysio om zadelmak te maken en het longeren intensiever te maken.
ook is de dierenarts langs geweest voor een bloed onderzoek en zijn tandjes, alles was oke gelukkig.
inmiddels voeren we al een tijdje lucerne, veulen brok en kuilgras bij, eindelijk, meneer komt een beetje bij.
ook is hij sinds een maand ongeveer onder het zadel, wat helemaal zonder problemen is verlopen, het was opstappen en wegrijden, en ook heeft hij zijn eerste buitenritje al gemaakt.
binnenkort laat ik rijfotos maken bedankt voor het kijken en lezen, en wie weet tot de volgende keer