Hallo! Ik zal ook maar een 'jaar met' maken, kan natuurlijk niet achterblijven
mijn jaar begon redelijk paardloos, ik reed wel elke week op de manege maar ik was alweer 3 jaar op zoek naar een verzorgpaard. Ik ging vaak met een enorm goede vriendin en haar verzorgpaard mee (Anouk met Tabor) maar ik wilde graag zelf ook rijden. Op 23 februari zei de eigenaar tegen mij dat ik de fries die in de wei stond wel mocht proberen. Daar stond je dan, dik en lomp. Toch was ik meteen helemaal dol op je
De week erop was het zover, Abe uit de wei, zadeltje op, hoofdstel in. Abe helemaal blij dat hij weer aan het werk mocht. Longeerlijn eraan en gaan. Hebben alleen gestapt en gedraafd, hij was tenslotte al een hele tijd niet meer gereden. Hier een foto van de 2e of 3e keer
In de vakantie was het tijd om los te rijden, los uitstappen hadden we al gedaan. Hij was zo braaf, en mijn vertrouwen in Abe groeide. Tot we gingen galopperen. Je bokte me er meerdere malen af, en voor het eerst in flink wat jaren was ik bang om te rijden, voornamelijk om te galopperen. Ik hoor het mezelf nog zeggen tegen Anouk: 'ik ga vandaag niet galopperen hoor, hij is wat moe.' Tot hij vanuit een snelle draf zelf in galop overging. Hij bokte niet, liep braaf zijn rondje. Was was ik trots Sinds toen ging het snel, de vakantie erna kwam onze eerste keer naar buiten: (aan de hand, maar algauw erop)
En natuurlijk een oortjesfoto!
En in de zomervakantie begonnen we met springen, we bouwden langzaam op en het ging super!
Na een tijdje reden we tuigloos, en sinds vorige week rijden we voornamelijk zonder zadel en zeker zonder zadel op buitenrit. Het vertrouwen is enorm gegroeid dit jaar, en ik beleef enorm veel met Abe, Anouk en Tabor, en daar ben ik ze enorm dankbaar voor!!
En natuurlijk een foto met z'n 4en door equiphotography ^^