Geplaatst Leeftijd op paspoort: 10
Echte leeftijd: onbekend (geschat tussen de 7 en 15 jaar
Stokmaat: ongeveer 1,53
Ras: Connemara
Karakter: Lief, stoer en volgzaam
Het is tijd voor een Rosie topic. Rosie is de enigste reden dat ik een paard heb gekocht via via kwam ik haar tegen op een manege die tegen het faillissement aan zat. De paarden daar stonden er ronduit slecht bij, vieze stallen en overduidelijk mager
. Er stonden er nog maar een paar, alle onder het zadel en werden nog gebruikt voor een enkel lesje wat nog gegeven werd. Echter had Rosie het anders, met haar werd niks gedaan. Er waren maar een paar die bij der in de stal konden komen maar menig persoon schopte ze eruit. Echt een bit kregen ze helemaal niet in.
Toch was Rosie tegen mij erg lief, wel nerveus en erg voorzichtig maar ook een soort terug houdend. Ik vertrouwde het voor geen meter en kon het niet aanzien dat ze de handel in moest (ik geloofde echt niet dat dat goed zou gaan komen)
En daar was ze dan op Donderdag twee April kwam ze aan.. Zodra ik het deurtje van de trailer open deed kwam er een klein hinniktje uit. Alsof ze met herkende...
Arm ding wist niet eens hoe ze de trailer uit moest komen. Ze wist niet waar ze de kracht vandaan moest halen om de trailer uit te stappen. Moeizaam maar stapje voor stapje kwam ze eruit, met der hoofd leunend tegen me aan kwam ze toch de trailer uit.
1.
En wat was ze dankbaar met der eerste baal hooi
Langzaam ben ik begonnen met opbouwen van der rantsoen, zo begonnen we met onbeperkt (oud) hooi. En een handje biks 's ochtends en 's avonds en een beetje weidegang.
Dierenarts kwam de volgende dag al, gelukkig vond niks opmerkelijks. Ze was overduidelijk te mager, maar hard en longen klonken goed. En der gebit moest gedaan worden, wat kon hij niet zien wat hij mocht der echt niet aan zitten.
Ook de hoefsmid kwam, Rosie had rotstraal om 4 benen en hoeven uit krabben ging gewoon niet. Ze had zoveel pijn eraan. Wat was het een hel voor de hoefsmid en voor Rosie. Maar het lukte wel, en die zelfde avond kon ik al hoefjes uitkrabben. Het ging nog niet vanzelf, maar het begin is er.
Rosie werd elke dag vrolijker hinnikte steeds luider als er iemand kwam en stond te dansen voor ze der biks kreeg. Wat werd die meid vrolijk.
Maar noodlot sloeg toe... Koliek
2.
Ik ben der hele avond bij der geweest, elk half uur met der wezen stappen en ze werd steeds weer een beetje meer alert. En in de nacht nog een paar keer wezen kijken. De volgende dag was ze weer de oude
3.
In mei kwam de Dierenarts weer voor de tweede inenting en om der gebit te doen. Hij begon met 1 verdoving maar al snel moest er een tweede in want mevrouw werd veelte sterk.
Echt kon hij alles weer mooi recht krijgen 
.We gingen veel wandelen buiten, en verder mocht ze lekker los in de bak rennen.!
Eind van de maand kreeg ze weer koliek
4.
Maar ook dit keer knapte ze snel weer op. Met de DA overlegt en die vond het niet zo raar dat ze koliek kreeg, ze moet aansterken en soms kan het der te veel worden. Dus weer een stapje terug gedaan met de weidegang. Een paar uurtjes minder en een exclusief stukje voor der gemaaid zodat ze niet zul lang gras tot de beschikking heeft. En vanaf hier konden we mooi heel langzaam met strook begrazing uitbreiden.
5.
Maar was was ze aan het opknappen, en wat een mooi werd ze...
6.
Het werd ook tijd voor de osteopaat, en deze kon gelukkig ook geen gekke dingen vinden.
Wat was ik opgelucht het gaat echt een top-paardje worden.En wat een energie kreeg ze (6 juni)
12 Juli, voor het eerst echt aan het werk onder het zadel. Ik had er wel een paar keer opgezeten, maar nu moest ze echt gaan beginnen met een beetje buiging enzo. En wat kleine stukjes in draf.. (12 Juli)
7.
Samen met de honden wat buitenritjes maken..
(2 Augustus)8.
Ze had soms echt geen idee waar ze der benen moest laten, maar wat leuk vond ze het!! Oortjes erop en gaan!!
9.
En toen had ik toevallig een trailer ter beschikking... Wat zullen we daar eens mee doen
STRAND!
Rosie vond het erg spannend, maar goh wat was ze braaf.! (9 augustus)
10.
11.
Inmiddels zijn we van stalling verhuisd, want ik wilde graag iets wat minder doe het zelf en wat betere bak. Rosie heeft het hier ook veel meer naar de zin en ze is een stuk rustiger geworden.
Nadat ze daar elke keer over de sloot sprong om bij de buren te gaan grazen, werd het tijd voor een sprongetje.
12.
Rosie is nog lang niet sterk genoeg, maar wat gaat ze lekker lopen zeg. En wat hebben we nog een hoop te leren
13.
Wat ben ik trots en blij met Rosie. Ik heb het getroffen en ze gaat nooit meer weg!!
Bedankt voor het lezen, respect als je alles hebt gelezen.
https://scontent-ams2-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=56BA11EB
. Zolang zij maar gezond is en wij maar plezier kunnen hebben. 
Dit is gewoon toeval op het filmpje )
