Geplaatst Het is al héél lang geleden dat ik een topic heb geopend van mijn Anneloes. Waarom? Er is zó veel gebeurd de afgelopen tijd, dat ik eigenlijk de tijd en zin niet kon vinden om te 'bokken'.
Anne en ik hadden een slechte start.. Ik was jong, zij was bang. Ik wist niks, zij was gevaarlijk.. Maar ik gaf niet op en zij ook niet, dus samen kwamen we na lange tijd toch een heel eind. Stukje bij beetje durfde ze zichzelf meer te laten zien, stukje bij beetje leerde ik haar meer te begrijpen. We pasten ons aan aan elkaar en inmiddels zijn we twee handen en vier hoeven op een héle grote haflingerbuik..
We moesten vechten tegen haar lijf, tegen mijn lijf.. Een strijd die nooit op lijkt te houden, maar ook daar komen we samen wel weer doorheen..
Genoeg gezegd, hier komen de foto's!
De foto's zijn vanaf 2009 tot en met nu, ik heb Anneloes al 8 jaar, maar van daarvoor ben ik heel veel foto's kwijt..
Na een lange periode van rust, kon ik haar weer langzaamaan gaan opbouwen:
In 2010.. Weer een periode van rust gehad, door problemen in Anne's lijf en daarna in dat van mij.. Maar Anne pakt het werken weer op, met haar ogen dicht!
http://gi173.photobucket.com/groups/w53 ... den047.jpg
Ondanks dat ze het soms lastig vindt, blijft ze vrolijk haar best doen.. Knap paard!
http://gi173.photobucket.com/groups/w53 ... den219.jpg
Dat mijn paard niet helemaal spoort, was mij al snel duidelijk.. Maar deze foto's leveren het bewijs!
http://i3.photobucket.com/albums/y52/Ma ... C_5260.jpg
http://i3.photobucket.com/albums/y52/Ma ... C_5217.jpg
Gelukkig kan ze ook wel eens normaal doen (zeldzame momenten.. Maar toch
)
http://i699.photobucket.com/albums/vv35 ... 03copy.jpg
You're still the one..
Eens een Penny, altijd een Penny.....
http://i699.photobucket.com/albums/vv35 ... 38copy.jpg
Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig.......
http://i571.photobucket.com/albums/ss15 ... 85copy.jpg
Anneloes is een paard dat de zeldzame gang de dralop beheerst:
2010 was het jaar waarin wij onze kleine grote liefde kregen. 11 september 2010 kwam Bikkel in ons leven: Een ontzettend lieve, stoere, knappe mini.. Mijn baby, ons maatje.
Eerste kennismaking, meteen verliefd!
http://gi344.photobucket.com/groups/p33 ... 250717.jpg
Anne heeft een aantal keer voor de kar gestaan, wat was dat genieten! Helaas zijn we hier nooit mee verder gegaan..
http://gi350.photobucket.com/groups/q41 ... c94203.jpg
De eerste wandeling met z'n drietjes!
http://gi119.photobucket.com/groups/o13 ... 1294257787
Inmiddels zijn we aangekomen in 2011.. Na heel veel sneeuw, konden we weer aan de slag!
Vervolgens kwam er een hele tijd zonder foto's.. En daarna periode waar het slecht, slechter, slechtst ging met ons allebei. Na een aantal onderzoeken kwamen we erachter dat Anneloes spat heeft in beide achterbenen, waardoor ze nu met pensioen staat. Voor het hele verhaal --> PB maar
Gelukkig laten wij ons niet op de kop zitten en genieten we nog steeds van elkaar en van onze mini's. In 2012 werd onze kudde namelijk uitgebreid: Ik was verliefd geworden op een mini. Dus Bikkel kreeg een maatje van zijn eigen grootte en Anne werd grote vriendin van een tweede Smurf
http://sphotos-f.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 7868_n.jpg
Tegenwoordig zie je ons dus altijd met z'n vieren:
http://i185.photobucket.com/albums/x317 ... C_0613.jpg
Jij, ik, wij
Elk begin is moeilijk, dachten wij toen
Jij was een draak, ik nog zo groen
Samen zouden we er wel komen
Ik gaf niet op, ik bleef dromen
Dat eeuwige vechten voelde soms zo alleen
Maar één lieve blik van jou, sleepte mij daar doorheen
Een kleine glimp van dat lieve paard
Dat schuilde diep van binnen
Dat maakte het dat gevecht weer waard
Een gevecht dat wij ooit samen zouden winnen
De jaren brachten ons steeds dichter bij elkaar
Al mijn kleine meisjes dromen werden waar
Samen rijden, samen knuffelen, altijd met z’n twee
Alles zat ons toen eens mee
Helaas ging dit veel te snel voorbij
Jouw slechte benen keerden voor ons het tij
Maar ondanks dat jouw benen je dwingen op rust te staan
kan niks of niemand ons nog verslaan
Samen zullen we genieten van de tijd die ons nog rest
Samen staan we sterk, samen zijn wij op ons best!
Ondanks alles geniet ik al 8 jaar enorm van mijn kleine topper, ik zou haar voor geen goud willen ruilen en ik kan haar nog lang niet missen, daarom mag ze, zolang als ze gelukkig en pijnvrij is, van haar pensioen genieten en dienen als de mooiste weideversiering die er is
Ik hoop dat jullie door de foto's een beetje mee hebben kunnen genieten van mijn knappe pony-beest!
Groetjes Jacyntha & Anneloes
als dat geen heerlijk leven is 
" 
