Geplaatst Ik heb de afgelopen 2 jaar in Zwitserland gewoond voor mijn vaders werk. Na 17 jaar in Nederland gewoond te hebben was de verhuizing erg zwaar en moeilijk, ik vond het helemaal niks. Gelukkig kon ik mijn paard in die tijd mee verhuizen, dat verlichtte de pijn al iets! Helaas hebben precies een jaar daarna, toen we net lekker op dreef kwamen in de training en dressuur/spring wedstrijden, hem in moeten laten slapen omdat hij z'n been brak tijdens een losgooi 10 minuutjes in de binnenbak
Ik had zo veel verdriet, kon aan niks anders denken dat was echt een super emotionele tijd..
Ik had toen zomervakantie en toevallig stopte een andere jongen die altijd samen met mij bijna als enige aan dressuur deed met zijn paard. De eigenaar belde mij op nadat ze had gehoord wat er was gebeurd met mijn paard en vroeg of ik hem over wilde nemen. Ik zei meteen ja natuurlijk!
Na een heeel moeilijk begin (paard is erruggg eenkennig) begonnen we toch een beetje aan elkaar te wennen en hebben we vooral heeel veel hoogtepunten meegemaakt en zijn we een super team geworden
Helaas komt aan alles ook weer een eind en ga ik volgende week weer terug naar Nederland verhuizen om daar aan een nieuwe studie te beginnen in Utrecht.
Morgen hebben we nog onze laatste wedstrijd en ik voel dat juist nu we echt een hele hechte band hebben gevormd en dat ik hem vreselijk ga missen als ik straks in Nederland zit en waarschijnlijk nog even zonder paard! Hij gaat voor je door het vuur, zal nooit stoppen met werken, heeft ook wel heel wat eigenaardigheidjes in z'n gedrag af en toe maar toen ik daar eenmaal langzamerhand allemaal achter kwam hoe hij in elkaar zit begrepen we elkaar steeds beter
Ik heb vooral geleerd geduld te hebben en hij heeft mijn ietwat kortje lontje af en toe wat langer gemaakt
Het is zeker een aparte en geen makkelijke en daarom ga ik hem nu ook zo veel missen!
Daarom hebben ik en het nieuwe meisje wat hem gaat rijden (ook Nederlands toevallig) vandaag op deze zonnige dag mooie foto's gemaakt die sowieso ergens in mijn nieuwe kamer in Utrecht komen te hangen! (alleen nog even bedenken welke, dat wordt nog een klus!) Ik ben super blij met deze prachtige herinnering
van de week komen er ook nog rijfoto's hopelijk
meer info over Toy Boy op mijn profiel!
1.
2.
3.
4.
5. en toen ging hij los!! en de hengst in hem kwam naar boven zeg.... ik stond zo te kijken dat ik bijna vergat foto's te maken, vandaar ook de lelijke achtergrond, maar hij was wel gaaf!
6. heuveltje op
7.
8. tussendoor natuurlijk stiekem even gras meepikken
9. gassss
10. Ik herkende wel ineens zijn roots op de racebaan!
http://oi43.tinypic.com/2qxm70m.jpg
11.
12.
13.
14.
15.
16. I will miss you!
17. trots!
http://oi39.tinypic.com/s5h0k7.jpg
voetnootje voor de mensen die het is opgevallen: Op sommige foto's zijn z'n ribben duidelijk te zien, hij is niet heel erg mager hij is wel gewoon fit en we voeren hem al bij. Hij is al 2 maanden zo de eigenaar weet ervan en doet er ook van alles aan om hem iets ''vetter'' te krijgen! Hij krijgt het meeste krachtvoer van alle paarden bijna op stal, staat dagelijks 4 uur op de wei en onbeperkt hooi en stro en nu dus ook supplementen
) 
Prachtige foto's! 
Ach ja. 
