Geplaatst Klein paspoort.
Naam: Empaier
Leeftijd: 30 maart wordt hij 4.
Vader: Dayano
Stokmaat: 1.72 en groeiende.
Niveau: B+2 nu dus
April 2011.
Onze eerste ontmoeting bij de fokker was er meteen die vonk! Ik moest hem hebben! Zeg nou zelf hier val je toch meteen voor?
Let wel, hij is hier net 2!
Dus zo gezegd, zo gedaan. 22 Juni was de deal dan officieel gesloten en kwam hij naar mij toe
. Hij werd helemaal goedgekeurd (voor zover we konden keuren want hij kwam recht uit het land). Omdat hij nog zo jong was mocht hij eerst nog lekker paard zijn. Maar ja de opvoeding kon ik al wel vast beginnen.Hij bleek heel aanhankelijk en zeer nieuwschierig. Hij pakte alles goed op en de klik bleek wederzijds.
Hij bleef heel braaf en was heel sociaal naar andere paarden dus voorlopig mocht hij lekker hengst blijven. Hij vond zelfs een hengstenvriendje.
Een foto waar ze langs elkaar staan om het hoogte verschil goed te zien.
http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-ZS4CYGR6.jpg
We oefenden wat met longeren en alles ging heel soepel. De eerste keer met zadel gaf hij helemaal niks om. De eerste keer met beugels bokte hij zo hoog dat ik dacht dat hij zichzelf omver zou bokken. De 2de keer was er niks meer aan de hand
. Zo bouwde we rustig aan op.In oktober dat jaar besloot ik hem vast zadelmak te laten maken zodat hij daarna de hele winter weer paard kon zijn.
Ik heb hem weggebracht naar iemand waar ik veel vertrouwen in heb en na 2 weken was het dan zo ver. Ik mocht er zelf op!
Onze aller eerste keer samen!
De 2de keer gaf hij al gelijk een vertrouwd gevoel en stap, draf, galop was bevestigd. Tijd voor een pauze zodat hij lekker door kon groeien.
We verhuisden van stal en het werd nog even heel mooi weer. Bijna 20 graden in november! Alle merries werden hengstig en mijn altijd super brave hengst werd agressief! De knuffel die een kind van 3 buiten kon zetten veranderde in 2 weken tijd in een zeer gevaarlijk paard. De dierenarts heeft bloed getrokken en hij bleek 3 x zo veel testosteron in zijn bloed te hebben als een dekhengst. Een bom, die hem vergiftigde. Hij moest met spoed gecastreerd worden.
Hij werd thuis, staand gecastreerd en gelukkig verliep alles soepel. Zijn ballen waren enorm!
Langzaam veranderde hij terug in het paard wat ik kende. Om af en toe toch nog wat bezig te zijn wandelde we veel. En op een winterse dag, dacht ik, laat ik hem eens opzadelen kijken wat ie doet als ik dat er zomaar weer op leg. Zo wandelde we door de sneeuw met zadel en hoofdstel. Hij gaf geen kik.
In maart werd het weer beter en heb ik hem weer opgepakt. 2 x per week 20 minuutjes reden we in de bak en werkte we aan de bevestiging van de basis.
Tijdens een training maakte plonie van ploned fotografie wat fotos.
Hij pakte alles goed op en groeide hard! Daarom besloot ik hem weer een tijdje voor zichzelf te geven. Mei en juni stond hij lekker in de wei en maakte nieuwe vrienden in de wei.
Eind juni kreeg hij een ontsteking aan zijn oog. Het was even flink schrikken en het is nog steeds opletten of het niet terug komt, maar vooralsnog lijkt het goed genezen.
Halverwege Juli was zijn oog goed genezen en vond ik het tijd voor wat serieuzere training. 3 x per week 20 tot 30 minuten werd er getraind.
Op een zonnige dag werd er voor het eerst geknot en dan konden fotos natuurlijk niet uitblijven.
Lekker slapen in het zonnetje
http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-UEIXV48L.jpg
En we gingen voor het eerst naar vreemd terrein! De rijvereniging 5 minuten verderop.
Allemaal vreemd verklede mensen en versierde paarden konden hem niet uit balans brengen.Ik wilde alleen maar over het terrein lopen en even gelongeerd, maar hij gedroeg zich voorbeeldig! Dus uiteindelijk heb ik er zelfs nog heel even op gezeten.
Hij heeft geen stap verkeerd gezet.
Onze eerste bosrit werd ook een feit. Hier was hij wel heel opgewonden en sprong werkelijk alle kanten uit, maar we hebben het toch tot een goed einde kunnen brengen met uiteindelijk een fijn ontspannen stap.
In september reden we een onderlinge ook op het terrein van de rijvereniging.
Gewassen en gevlochten maakte wij ons op voor onze eerste keer een B proef.
Hij gedroeg zich echt heel erg goed. Alleen zo zonder bakrand en zoveel mensen en paarden. Het was heel lastig om hem toch te blijven rijden.
In de proef maakte we de nodige fouten, maar ons doel was bereikt, hij was super braaf. We reden 180 punten en een 4de plek van de 14 starts.
Alle fotos waren helaas mislukt.
Er volgende meer oefen wedstrijdjes. Onze resultaten kregen een stijgende lijn. 186, 190 en 1ste plek (van de 5 starts) en als laatste 195 en een 3de plek (van de 37 starts)
) !Tussen al die drukte door hadden we ook nog een fotoshoot in het bos. Hij had de hele tijd zijn oortjes naar voren en bleek een makkelijk en bovenal, knap model.
http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-DVU8ESEH.jpg
Tijdens een winterstop van ruim 2 maanden heeft hij weer even lekker bij kunnen komen van dit alles! Het wandelen, tikkertje spelen en voetballen waren een prima afleiding voor hem.
Begin februari pakte we de draad weer op. Toen kon ons echte debuut niet uitblijven natuurlijk. Op 23 februari 2013 kwamen we voor de eerste keer officieel in actie.
Hij liep met losrijden wel fijn en ik had er vertrouwen in. Alleen toen we de ring in reden, schrok hij enorm van een spandoek en sloot hij zich helemaal af voor mijn hulpen. Hij ging in mijn hand hangen en was niet goed aan de hulpen. Hierdoor kwam ik niet echt meer aan rijden toe helaas.
Door de vele afmeldingen en mensen die gewoon niet kamen opdagen moest ik 2 x direct achter elkaar. Hierdoor kreeg ik ook niet echt de kans de situatie te verbeteren.
Niet het debuut wat we dus hadden gehoopt, maar wel veel geleerd. De foto is gemaakt tussen de 2 proeven in.
Ons resultaat was 2 x 2de (van de 5 en 4 starts) met 182 en 189.
We rijden nu 3/4 x per week 30 minuten. Hij wil echt graag voor mij werken en het bos vind hij ook echt heerlijk. Deze week bereikte we ook nog een hoogtepuntje. We hadden geen buitenrij maatje, dus besloten we alleen te gaan. Ook dit ging ons goed af! We maakte een heerlijk ritje en hij deed alsof hij het dagelijks deed.
Ik ben super blij met hem en ik denk dat ik het echt getroffen heb. Natuurlijk heeft hij ook wel eens zijn dagen dat hij geen zin heeft of het nogal bont maakt, maar dat hebben we allemaal en hij is nog jong dus ook puberen hoort er af en toe bij.
Ik ben heel benieuwd wat de toekomst ons gaat brengen. Ik heb er in ieder geval vertrouwen in samen met mijn kanjer!
Cap is eigen keuze!
.
. Tijd gaat zo snel he.
