Geplaatst 
Bij mijn ouders hebben we ook altijd paarden aan huis gehad. Een haflinger, Willow en een halve fries, Hielke. Willow was helemaal mijn paardje. Ik kon ermee lezen en schrijven maar mijn zussen niet. Zij hadden plezier van Hielke en zijn wat lievere karakter. Toen mijn tweelingzus en ik gingen studeren en mijn ouders gingen scheiden, kon mijn moeder de zorg voor de paarden niet meer aan. Hielke is in bruikleen naar een manege gegaan en Willow kon bij een kennis in de wei samen met een ander paard. Helaas heb ik anderhalf jaar geleden afscheid van Willow moeten nemen wegens langdurige ziekte. Dit gaat mij nog steeds aan het hart maar vorige winter ging het toch weer kriebelen om een paardje te zoeken.
Om maar even rustig aan te beginnen, ben ik op zoek gegaan naar een leuke shetlander. Na een bezichtiging bij twee jonge hengsten kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om er één mee te nemen en de ander daar te laten. Dit resulteerde in Willem en Alexander, halfbroers die op een dag na even oud zijn. Ook kwam er een fjordenveulen logeren voor een paar maandjes; Herman.
Vooraan (altijd vooraan) staat Willem, met op de achtergrond Alex(ander) en Herman:
Dit was natuurlijk hartstikke gezellig maar al gauw kwam ik tot de conclusie dat ik ook wel heel graag weer een rijpaard wilde. Ik hield advertenties in de gaten, wist niet zeker of ik weer een halfinger wilde en dacht ook dat een tinker erg goed bij me zou passen. Toen kwam ik op bokt een advertentie tegen en na een bezoekje was ik verliefd geworden op Corgo, haflinger x tinker. Een onbeleerde hengst van 4 jaar oud en waarschijnlijk de uitdaging waar ik aan toe was.
Net aangekomen:
De shetjes vinden zichzelf wel erg stoer en Herman doet alsof hij er niet is
:
Nadat Corgo even had laten zien dat hij toch echt wel de baas was over de snotneuzen, was de rust al snel teruggekeerd:
Wie wil nou niet dit uitzicht als je de deur uitstapt?
In het voorjaar vertrok Herman weer naar huis en bleven mijn eigen mannen over. Naast heel veel eten:
Doen ze ook nog wel eens actief:
Ik kon een stukje land bijhuren en vond het tijd geworden om Hielke weer lekker naar huis te halen, hij had zijn dienst wel bewezen als manegepaard en mocht nu weer lekker de wei in met zijn nieuwe vrienden.
Hier net aangekomen:
Het was voor mij weer helemaal wennen om een paard te hebben dat alles al kent en waar je alles mee kan doen. De omgang met hem gaf me meer zelfvertrouwen in de omgang met de andere 3 hengsten die ik nog regelmatig nieuwe dingen moest leren.
Het beleren van Corgo ging niet snel want ik neem graag mijn tijd hiervoor. Mijn vriend is daarbij mijn enige hulp maar geen ervaren paardenman. Met vallen en opstaan ontwikkelde zich onderhand een goede vertrouwensband tussen mij en Corgo.
En ik kon natuurlijk al lekker op Hielke rijden!
Sinds een week of 3 kan ik ook rondjes maken op Cor(go) en ik ben zo trots op hem
Ik vind het heerlijk om zo bezig te zijn met de paardjes. De shetjes zijn ondertussen veranderd van pony's die je letterlijk niet kon aanraken tot lieve, makkelijke knuffelpony's. Als de tijd rijp is wil ik ze gaan beleren voor de kar. Met Hielke ben ik lekker aan het dressuren en we zijn druk bezig met de afstemming op elkaar.
Corgo gaat steeds meer ontspannen onder het zadel, het stuur zit er al beter op en we hebben van de week ons eerste galopje samen gemaakt.
Nog even de 4 op een rij.
Willem
Alex
Cor
Hielke
