Geplaatst Ze liep ernstig kreupel en had pijn en de prognose was in eerste instantie slecht.
Eigenwijs als ik ben, ben ik toch voor een second opinion met haar naar DAP Bodegraven geweest, ook omdat vlak daarvoor een veearts van Bodegraven bij ons op stal voor PROK had gefotografeerd en vond dat Gilly te weinig was onderzocht om een dergelijke ernstige diagnose af te geven.
Kortom, 31 oktober 2011 is ze naar Bodegraven gegaan en 2 november 2011 heb ik haar weer opgehaald.
Alhoewel het letsel ernstig was, was de prognose volgens Sander de Blaauw voor de sport goed. Hij had meerdere internationale sportpaarden met een dergelijke blessure behandeld en die liepen nu weer internationaal niveau. Wel was dit voor hem een eerste keer dat hij een veulen met dergelijk letsel binnen kreeg. Voor hem des te meer reden voor optimisme, omdat het veulen de komende drie jaar niet bereden zou hoeven worden.
Wat jammer genoeg wel nodig was, was rust. Dus Gilly-Gail moest apart in een box en mocht er 1 x per dag een drie kwartier/uurtje uit om te wandelen. Eind december begon ze dat zat te worden en liet ze duidelijk blijken dat ze nergens last van had. Met vier benen tegelijk naast me de lucht in, stijgeren, hangen en in zijn achteruit, noem maar op.
Ik heb toen telefonisch contact gehad met Sander en die zei dat hij verwachtte dat ze zeker per 1 mei 2012 het land wel op zou moeten kunnen, maar dat ze eerst half april op de paddock in de groep geplaatst zou moeten worden, nadat een scan van het been had plaatsgevonden.
Eind januari heb ik een eerste herscan op locatie laten maken, omdat ik graag wilde weten hoe de pees er aan toe was. Het deel dat was doorgesneden (2/3e) was op dat moment gelukkig totaal gevuld met littekenweefsel, alleen vond de veearts de structuur daarvan nog te broos om Gilly terug te zetten in de groep. Een paar sprintjes, een paar klappen en dan was het weer terug bij af of erger.
Dus toch nog een paar maanden doorgelopen, met als verschil dat ze nu wel in de ochtenden in een vrije loopstal kon, dus flink kon gaan sporten in haar eentje. Dat maakte met het wandelen ook een wereld van verschil!
Vorige week, de week waarin ze haar verjaardag had (vrijdag de 13e), heb ik dinsdags (10 april dus) weer een scan laten maken. Het littekenweefsel was net zo dicht (wit) op de scan als het peesweefsel en dus kreeg Gilly het groene licht voor herintroductie in de groep. Pffff, wat was dat spannend!
Ik verwachtte ontploffingsgevaar van Gilly en mogelijk behoorlijk gejaag van de jaarlingmerries in de groep.
Al met al viel het mee. 's Avonds op stal heeft Gilly wel een paar rake klappen gehad en heeft nu een dikke voorknie, maar langzaam maar zeker gaat het steeds beter in de groep. Het is moeilijk voor haar om zich in te vechten en voor de andere jaarlingen is het moeilijk te accepteren dat er ineens een vreemde bij staat. Gelukkig herkennen twee jaarlingen Gilly nog van vorig jaar op het land en zoeken die met elkaar aansluiting.
Hieronder wat foto's van het lelijke been, de eerste twee foto's zijn van begin november, de derde foto van eind december en daarna foto's van Gilly terug in de groep. Veearts verwacht overigens dat het been mogelijk voor het oog helemaal weer netjes wordt of dat er hoogstens een klein bultje zichtbaar blijft. Oftewel een schoonheidsfout. Aan haar bewegingen zie ik niets meer van een zware blessure, gelukkig
.
Mooi verheven draf
Gilly-Gail helemaal blij dat ze weer buiten is!
De volgende foto's zijn gemaakt door Sannah (bokker):
Nog meer lekker draven
Kennismaken met de 2-jarige buurvrouw
En ontsnapt aan een barracuda!
Nog een paar weekjes en dan: ruimte, vrijheid en gras!
. 
