Geplaatst Voor we gingen zoeken naar een huis in Spanje, ons huis in Nederland te koop zetten en alles overhoop gingen halen, wilde ik zeker weten dat de paarden het goed zouden krijgen. En dat leidde ons naar Equine Pensions, een paardenpensioenpension in het midden van Frankrijk, waar Rob en Jane Eyre met alle liefde die je maar kan bedenken zorgen voor oude of geblesseerde paarden of voor paarden waar de eigenaren geen afscheid van willen nemen, maar ook niet voor kunnen zorgen.
Vandaag, precies een jaar geleden, brachten we ze weg. Een van de zwaarste dingen die we ooit hebben gedaan. Een 11 uur durende rit waarop onze mannen zich helemaal perfect hebben gedragen, genoten van bakken water met worteltjes en appeltjes en lekkere hapjes en op elke parkeerplaats vrolijk stonden te kijken naar al die mensen die weer naar hen keken. Helemaal in hun elementje waren ze en wij waren, ondanks ons verdriet om het naderende afscheid, zo trots en zo blij met ze. Toen we een paar uur later weg reden, gingen alle remmen los en hebben we samen gejankt als kleine kinderen. En geloof me, ik heb maanden niet over ze kunnen praten en het droog kunnen houden.
Elke maand krijgen we een update van Jane mét foto's. De winter was best een beetje moeilijk, vooral voor Janssen die nu toch wel de leider van de groep wilde worden en zijn plekje zwaar heeft bevochten. Dat heeft hem toen heel wat kilo's gekost. Toen we er in januari waren, was Jane hem dan ook druk aan het bijvoeren en was hij best mager. Elke maand zagen we hem op de foto's opknappen.
En vandaag, precies een jaar later, staan ze er zo bij:
Uit de verte, in de groep:
Janssen heeft weer vlees op zijn (oude) botten:
Whisper (de vos) staat er tevreden bij en die heeft écht moeten wennen:
