het moet ergens vlak voor de zomer geweest zijn dat ik benaderd werd door de redactie van BIT, of ik mee wilde werken aan een artikel. Uh ja is goed. Ik kreeg een interview over waarom ik zo standvastig actief ben op internet en zo bij tijd en wijlen brieven schrijf naar de BIT. Het werd een gezellig gesprek van ruim een uur 
. Daar is een keurige samenvatting van gemaakt zoals jullie kunnen lezen in de nieuwe BIT  
 Enkele weken later kwam de fotograaf
  ik dacht dat gewoon de vaste fotograaf van BIT zou komen, maar ze hadden ter ere van het jubileumnummer fotografen gevraagd die normaal iets heel anders deden. Voor deze interview serie hadden ze Robin Utrecht gevraagd, een hele bekende fotograaf. http://www.robinutrecht.com/ Zijn bekendste foto is wel de foto die in bijna alle kranten heeft gestaan over die aanslag op de koningin met die suzuki swift, hij stond daar toevallig en zag het gebeuren. Als je de rest van zijn foto's bekijkt zie je dat hij al heel wat heeft meegemaakt.De dag dat hij kwam was het gelukkig mooi zonnig weer en ik had mijn paardje nog even geborsteld voor de foto. De redactie had gezegd dat ze het liefst een foto in galop wilde. De fotograaf had zijn dochtertje ook mee en we gingen lopend naar de duin/bosrand. Zijn dochter heb ik op Arabesk gezet. Eerst gingen we op deze plaats plaatjes schieten:

Daar heeft hij toen heel veel foto's geschoten. Hij had ook een paard-etende-flits-paraplu bij zich:

Safino was ook mee voor de gezelligheid en vond het maar stom dat hij niet op zo'n mooie foto mocht:

Dus ging hij maar rollkur oefeningen doen in de hoop dat er een verkeerde momentopname gemaakt zou worden
 

Ok toen gingen we aan de slag, ik moest zo ongeveer 20x galopperend van achteren naar voren rijden, Arabesk vond dat erg veel werk

en dat leverde uiteindelijk deze foto op:

(foto: Robin Utrecht)
Ja daar sta je dan met je Casio-cameraatje, daar trek je nooit zoiets moois uit
 Daarna gingen we nog het bos in, bij de ingang van het ruiterpad aan de klimduinkant zeg maar in Schoorl


De fotograaf wilde graag opspattend zand, dus ik zei al dan kunnen we er beter een bladblazer achter hangen

Arabesk had niet zo'n zin meer en schudde nee

Maar voor een mooie foto wilde hij nog wel even één keertje showen:

Foto: Robin Utrecht
En deze is uiteindelijk geplaatst
 in het jubileumnummer dat nu in de winkel ligt.BIT bedankt
 Ik schrijf meestal een brief als ik denk tijdens het lezen van een artikel 'hé, hé, hé..!' en dan kruip ik achter de computer:Beste redactie,
In BIT nr.... las ik.....
Wat ik geschreven heb is niet altijd alleen maar over 'natural' aangelegenheden. Als ik denk 'he dat klopt niet' klim ik in de pen. Inmiddels weet ik dat brieven maximaal 250 woorden mogen zijn, dus ik lever ze tegenwoordig kant en klaar aan
 Ik heb zelf geschreven voor het blad Amazone (bestaat niet meer), dus ik weet stiekem ook een beetje wat een redactie graag ziet en wat niet, dat maakt ook wel dat je brieven relatief vaak doorgeplaatst worden
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
 Was zeker zo goed als Bit.                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
 
                                                         