
Hallo bokkers

Sinds 9 juni mag ik mij de eigenaresse noemen van deze knappe ruin! Ondanks dat ik altijd als hardst heb geroepen dat ik nooit een fries zou nemen, ben ik als een blok gevallen voor dit paard. Ik reed hem op mijn stage voor de verkoop, samen met nog 5 andere paarden die dagelijks getraind moesten worden. Stiekem ging mijn voorkeur toch wel uit naar Sjouke, maar heb het er verder niet over gehad. Veel tegenslagen gehad, hij is ontzettend groot en vlug, erg looplustig. Dat kon in het begin wel voor problemen zorgen. Zo moesten ze hem met ze allen vasthouden met opstijgen en dan liep die nog over ze heen

Ook al flink hard gevallen, maar dat hoort er allemaal bij. Hoefijzerafdruk in mijn laarzen en mijn been, maar toch bleef mijn voorkeur naar Sjouke gaan. Dat paard zonder stuur en ontzettend onzeker, geen enkele vertrouwen in de ruiter die ineens op hem ging zitten.
Het ging steeds een beetje beter, dus ook een buitenrit gemaakt. Al die tijd voorop gelopen, wat een held! Ik werd steeds verliefder, en ging eigenlijk dingen merken die ik in die 10 jaar rij ervaring nog nooit heb gehad.
Toen hoorde ik dat hij naar Amerika zou gaan. Nooit geweten dat ik er zo kapot van zou zijn. Ik baalde echt als een stekker. Uiteindelijk is dat allemaal zo uit de hand gelopen dat ik heb besloten dat dat natuurlijk niet mocht gebeuren (

Dus, meet Sjouke! 5 jaar oud en net 5 weken onder het zadel. Daarvoor heeft hij wel in enkelspan en tweespan gelopen.




Ik ben helemaal gelukkig !
