De dagen verstrijken en steeds duidelijker komt jou eind in zicht.
Weet je nog? Dat we met kerst de boom gingen ophalen met de kar? Dat we midden door de woonwijk reden en je bij ons in de achtertuin de bloemen vernielde?
Weet je nog, hoe ik uren bij jou in de stal kon huilen en jij alleen maar bij me stond, over me heen gebogen alsof ik bij jou mocht schuilen.
Weet je nog, dat we samen hele einde konden wandelen, of boodschappen gingen doen en jij buiten op me wachtte?
Lieve Janneke, weet dat ik jou voor altijd in mijn hart meedraag. Ik weet dat je bij me wil blijven en dat jij zal vechten tot de laatste minuut..maar het is goed zo.
De dood zal ons niet scheiden...het zal ons slechts tijdelijk van mekaar halen, maar onze band zal even sterk blijven.
Doe je ogen dicht en ga maar slapen...ik ben bij je.
Jij zit heel diep in mijn hart en alles wat wij samen hebben meegemaakt pakt niemand ons af.
Lieve beer van me, ik hou van jou...ik hoop dat je me vanaf je wolkje in de gaten houd, en kan lachen om je kleine grote vriend.
Liefde houd niet op waar het leven is geeindigd!!!
(de komende foto's zijn genomen door mijn lieve schoonzus op de dag dat zij afscheid kwamen nemen van jan)
Met baasje en vriend van baasje:

Till 4ever:

Ik ga je koppie zo missen:

Mijn beste vriendin:

Janneke wordt a.s. 9 November ingeslapen...