Geplaatst Ik zal het verhaal hier even kort uitleggen:
Ongeveer 1 1/2 jaar geleden merkte we dat Toy kreupel was. Dit was niks voor hem.
Hij verzwikte zich wel eens maar nooit echt lang kreupel. Na onderzoek bleek dat hij HKO had.
De dierenarts zei dat het rechts 2 a 3 was en links een kleine 4.
Toy kreeg nieuw beslag, voedingsupplementen, heel veel weidegang en rust etc.
Iedere keer ging het even weer beter en dan weer minder.
In november vorig jaar zijn we naar een andere kliniek gegaan (de onze was gestopt met het doen van paarden) . Zij hebben wederom foto's gemaakt en het bleek dat Toy een ernstige deuk in zijn linker straalbeentje heeft zitten. Dit was op de vorige foto's niet te zien doordat de foto net vanuit een andere hoek gemaakt was. Hij had dus links een zware 4 en rechts zelfs 3 a 4.
Dierenarts zag het al somber in. Hij zei dat Toy het waarschijnlijk altijd al heeft gehad maar dat het erger is geworden met de jaren door die oneffenheid. Weer alleen maar "vakantie" voor hem en rustig opbouwen. Maar daarna was hij nog niet recht.
Dus kreeg hij een injectie in het HK gewricht met ontstekingsremmers en een soort smeermiddel.
Ook dit mocht niet baten. De enige mogelijke optie is een zenuwsnede maar doordat zijn straalbeentje zo slecht is brengt dat veel risico's met zich mee.
Ik heb toen besloten dat dit geen doen is. Ik kan hem niet pijn laten lijden omdat ik hem niet kan missen. Op de wei wil hij niet eens met vriendjes rennen omdat hij er echt last van heeft. Dit is voor hem geen leven.
Vandaar de rotte beslissing dat hij morgen ingeslapen wordt.
Ik wilde toch nog graag wat foto's van hem plaatsen van vorige week dat ik er op heb gezeten met de carnaval.
in stap heeft hij namelijk nagenoeg geen last. Doordat de bak bezet was kon ik hem niet los in de bak laten en ben ik er op gaan stappen (in carnavalbroek...)
1.
2.
3.
4. Hier draafde hij zelf even aan. Dacht laat hem dan maar even. Na een half rondje stopte hij al weer...
Gelukkig was halverwege de bak toch vrij dus mocht hij nog even lekker rollen.
5.
6.
7.
En nog een paar foto's van vandaag. De laatste dag dat ik met hem aan kon prullen.
Ben lekker met hem een blokje gaan wandelen. Het was heel dubbel. Ik had constant het gevoel van dit is de laatste keer dat het kan. Morgen is mijn beestje er niet meer.
8.
9.
10.
11.
12.
Morgen om 9 uur moet ik bij de kliniek zijn en echt afscheid van hem nemen. Ik zie er wel zo erg tegenop.
Hij voelt zich verder in zijn hoofd nog helemaal super. Het is echt zo dubbel.
