Geplaatst Ik verzorgde Deena al 'n jaar toen Lot kwam te overlijden, heel vanzelf sprekend heb ik toen de volledige zorg van Deen op mij genomen, al voor dat Lot overleed heb ik met haar afgesproken dat ik een goed baasje voor Deen zou gaan zoeken, echter strooide een blessure van Deena roet in het eten, 4 weken na het overlijden van Lot haalde ik Deena stokkreupel uit de wei, ze wilde geen gewicht op haar rechter been zetten en mijn gevoel zei dat ze iets gebroken had, met loot in m'n schoenen vertelde ik het Lot haar moeder, per toeval kwam de dierenarts toch die middag op stal, dus haar maar gelijk laten kijken. Zij kon zo gauw niet ontdekken waar het vandaan kwam, maar zag het toch wel somber in. Gevoel van falen overheerste enorm bij mij en m'n zusje, we hadden Lot laten vallen en niet goed voor haar paard gezorgd...
's Avonds verergerde de klachten en stalgenoot nam contact op met de Bosdreef, de volgende dag kon Deen daar terecht. De klachten leken de volgende dag toch wel verbeterd, ze nam weer iets steun aan op het been, dus Deen op de trailer en richting België, daar hebben ze het hele been op de foto gezet enscans gemaakt, niks te vinden, wat niet wilde zeggen dat er ook niks was. Deen terug naar huis, 4 weken box rust, na 2 weken 5 minuten stappen. Al vrij snel konden we merken dat Deen flink vooruit ging, na 2 weken voor het eerst uit stal, stijf maar niet kreupel, na 1 week wandelen zelfs niet meer stijf. Kliniek gebeld om advies, ze mocht op de wei en rustig aan wat meer gaan doen. Nou, om het verhaal niet nog langer te maken, Deen is helemaal opgeknapt, er rijd nu een meisje op die haar heel graag wilt kopen en aan het einde van de maand weten we meer.
Omdat ik tot mijn grote schande nog steeds geen fatsoenlijke foto's heb van Deen en omdat ik graag een mooie foto van Deena aan Lot d'r moeder wil geven kwam Conchita vandaag foto's maken en natuurlijk moet daar m'n eigen poeperd ook op
Zie hier, mijn knapperds
Deena
Darmorah
Siet, enorm bedankt voor de foto's
Práchtig!
*grapje* Ik vind het ook altijd nog zwaar om aan Lot te denken, maar des te dankbaarder ben ik voor deze prachtige foto's 
