mabellean schreef:Ja wat een beetje liefde ,aandacht en verzorging al niet kan doen hij ziet er een stuk beter uit zo.Toen mijn tinker mabel in 1998 uit ierland kwam was het een mager klein zielig in zichzelf gekeerd paardje.Inmiddels is ze 10 cm groter kern gezond en ik kan er mee lezen en schrijven.
[image]
[image]
Zooo hee... echt een verschil... en de manen zijn ook een kilometer gegroeid...
Duncan was toen ik hem leerde kennen ook een paardje, heel erg in zichzelf, zag het leven niet meer zitten... zo zou je het kunnen zien...
smeekte me bijna om me van die plek vandaan te halen....
en nu... een paard dat alles voor me doet, wil alles en vind alles leuk... ik doe alles met hem... door de wei crossen met een halstertje... samen slapen (ik lig op zijn rug... hij op 3 benen te doezelen...) ik vertrouw hem met heel mijn hart... en hij mij...
zo mooi... samen iets hebben... ik heb veel werk aan hem gehad...hij had weinig vertrouwen in dingen.... maar na een speciaal moment (dat ik nooit meer vergeet...) heb ik zijn vertrouwen gewonnen.... en is hij met sprongen vooruit gegaan... hij vind alles prima zolang ik in de buurt ben... samen overwinnen wij alles