Scherps schreef:gisteren is issis voor de tweede keer naar de hoevensmit geweets, wat een elende was dat. Ik heb geen idee wat er met haar gebeurt is maar het is niet best geweest. Ik kan zo haar voeten oppakken en uitkrabben enz, enz de hoevensmit pakt haar hoeven op begint met kappen en ze slaat totaal over haar rooie. Ik heb een hoevensmit met een engelen geduld maar dit was echt zielig, als hij alleen maar keek naar haar hoeven begon ze te bibberen.
Ik vraag me dan vaak af wat is hier in godsnaam gebeurt?
Ik kan haar natuurlijk wel weer verdoven zodat ze er niet echt van bewust is wat er gebeurt, maar ik laat haar juist eens 100% meemaken wat er gebeurt. Ik gaf haar alle lengte van mijn halstertouw zodat ze kon kijken wat de hoevensmit met haar voeten deed. Oke na heel wat wortels en omkoperij is het dan toch gelukt.
als ik je zeg dat (als voorbeeld....) de hoefsmid op de fakulteit diergenééskunde bij ons destijds met gemak een borstelsteel kapotsloeg op de rug van een paard z'n neus, dan krijg je al een ietsepietsie een idee wat paarden in hun leven zoal over zich moeten laten gaan....
en dat zoiets sporen nalaat (mentaal dan), je zou voor minder.
ik verbaas er me vaak over hoe elastisch het incasseringsvermogen van een paard is. maar op een bepaald moment houdt het op, en dan krijg je een reaktie zoals bij jouw issis.
maar dan heeft ze nu toch kunnen ontdekken dat het deze keer wel meeviel, al bij al