Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-01-03 21:30

zenuwen en spanning(op de wedstrijd)

Geplaatst door de TopicStarter : 20-01-03 21:30

Na aanleiding van de foto's van Eersel:
Je bent op de wedstrijd of in de les/clinic of juist nu kijken er allemaal mensen naar je hoe je rijdt.Veel spanning ,waardoor bepaalde oefeningen er niet meer zo mooi uitzien.(denk aan de hoge hoofdjes,open mondjes)

Op wat voor manier bedwing je je zenuwen,hoe doe je dit,wat voor technieken gebruik je hiervoor!

**Geplaatst**: 20-01-03 22:07

Geplaatst: 20-01-03 22:07

Persoonlijk zou bij mij een wit wijntje al helpen, helaas drinkt mijn paard niet.
Goed voorbereiden, niet alleen met trainen, maar alles wat mee moet, klaar hebben liggen of alvast een dag eerder in de auto leggen.
Je paard op tijd wassen en in de beschermende middelen zoals staartzak en sleezy zetten.
Je eigen trainer en/of fanclub mee, je moet tegen iemand aan kunnen kletsen of, juist niet willen praten en toch iemand hebben die je bijstaat (in stilte dus).

Helaas hebben wij western ruiters weinig kansen ervaring op te bouwen. Weinig maneges, weinig wedstrijden. Ze zijn er wel, maar altijd een flink eind weg, dus altijd met de trailer op pad. In de dressuur bouwt men dit jarenlang op, kinderen beginnen al vroeg met proefjes op de eigen manege, de mijne zeker 4 keer per seizoen en al jarenlang en zonder dat ze uitgelachen worden bij b.v. een valpartij.
Daarbij hebben wij ook nog eens een slechte naam. Gaat er iets mis, is het altijd "zie je wel, ze kunnen niet rijden". .
Dat je "eigen" western mensen commentaar leveren langs de kant, is ook geen pre. Waar blijft het applaus na een proef? Dat meeleven motiveert hoor!!

**Geplaatst**: 20-01-03 23:50

Geplaatst: 20-01-03 23:50

Voor een gedeelte kan ik me aansluiten bij Carys. Vooral goed voorbereiden voordat je op weg rijdt naar de wedstrijd. Ik ben nog niet zo vaak op wedstrijd geweest, maar de laatste keer dat ik ging ben ik er van uit gegaan dat ik laaste zou worden. Beter gezegd slechter kon het niet worden. Met deze instelling heb ik erg ontspannen gereden. In de trail zijn we zelfst tweede geworden. ( ps niet verder vertellen.. er deden maat vier deelnemers mee.) Maar voor onze Funny haar eerste wedstrijdt heeft ze het zeker niet slecht gedaan. Indien je geen te hoge verwachtingen hebt, kan het alleen maar beter gaan en kun je ontspannen op het paard zitten. Verder is een beetje mental support natuurlijk ook altijd wel welkom

**Geplaatst**: 20-01-03 23:51

Geplaatst: 20-01-03 23:51

Inderdaad, applaudiseren na de proef! In Eersel was een ruiter ontzettend goed, maar ze had geen aanhang. Wat gebeurde er dus: niemand klapte voor haar. Ongelofelijk. Dus ik dacht: Dan doe ik het wel, dan volgt de rest wel. Sta ik daar in mijn eentje. Ontzettend zwak. Het is toch wel het minste wat je voor iemand kunt doen: na de zenuwslopende wedstrijd even je handen een paar keer op elkaar doen? Kom op nou. Dan voel je je echt al een stuk beter, lijkt me. Vooral als je erg zenuwachtig was of er misschien iets fout ging. Het publiek moet toch laten merken dat ze het waardeert dat een ruiter aan een wedstrijd mee doet? Een applaus is niet alleen voor de mensen die een foutloze proef gereden hebben, een applaus is naar mijn mening een manier waarop het publiek laat merken dat ze achter de ruiter staat en hem/haar laat weten dat ze de proef en de poging waardeerde

**Geplaatst**: 21-01-03 00:03

Geplaatst: 21-01-03 00:03

Heb je dan ook die ruiter gezien die vond dat ze de beste was en het plubliek aanwijzingen gaf om voor haar te klappen.
Dat slaat toch ook weer nergens op wel dan

**Geplaatst**: 21-01-03 08:51

Geplaatst: 21-01-03 08:51

Freckles schreef:
Heb je dan ook die ruiter gezien die vond dat ze de beste was en het plubliek aanwijzingen gaf om voor haar te klappen.
Dat slaat toch ook weer nergens op wel dan

whaha nee dat is een beetje kapsones dan Nerd

ik heb niet zo heel veel spanning gelukkig op wedstrijden, ik ben heel vrolijk en maak me niet echt druk(bij de pleasure dan wel te verstaan) met de reining weet ik het niet want daar ben ik nog niet in gestart ik denk dat ik daar wel iets meer gespannen ben:D gewoon goed voorbereiden das denk ik het beste om de minste spanning te hebben (als je er vertrouwen in hebt) en voor de rest gewoon denken dit doe ik ff, al is dat moeilijk dat weet ik zelf ook!

**Geplaatst**: 21-01-03 10:18

Geplaatst: 21-01-03 10:18

Ik denk dat iedereen wel last heeft van spanning, alleen hoe zich dat uit is verschillend. Wat bij mij enorm helpt, is dat ik mijn paard een kwartier voor de wedstrijd helemaal aan m'n groom overlaat en even terug in mezelf keer. Ik kijk even hoe het pattern door mijn voorgangers gereden wordt, ik zet m'n hoed goed op en herhaal in m'n hoofd hoe ik zal rijden.
Voordeel is dat je paard je nervositeit niet direct overneemt (groom is een stuk rustiger dan jij) en als je er eenmaal op zit dan is de spanning in je lijf alweer een stuk minder.
Bij mijn eerste wedstrijd had ik wel een paar rubberen benen toen ik klaar was!

**Geplaatst**: 21-01-03 12:25

Geplaatst: 21-01-03 12:25

Rubberen benen! Die zou ik graag hebben als ik de ring inga Knipoog

. Ik ben een ontzettende zenuwpees voor wedstrijden, en daar wordt mijn toch al niet al te beste zit niet echt beter van (stijf!!). De zenuwen slaan over op mijn paard en dan heb je een "recipe for disaster" Huilen

.

Om aan wedstrijden te wennen, hebben we nu oefenwedstrijdjes georganiseerd op de manege. Zo kunnen ruiters en paarden wennen aan volle inrijbakken, omroepers, zenuwen, juries en publiek. Hopelijk wordt het daardoor iets beter met me Bloos

.

**Geplaatst**: 21-01-03 12:55

Geplaatst: 21-01-03 12:55

een banaan eten voor dat je gaat rijden (5-10min)

dit werkt echt er zit een of andere stof in die ervoor zorgt dat je minder nerveus bent!!

Als je een zenuwachtig paard hebt kun je die ook een banaan geven (als ze die lust!!) suc6 Groetjes Naiomi

**Geplaatst**: 21-01-03 13:09

Geplaatst: 21-01-03 13:09

Ik kan alleen maar putten uit ervaringen uit het verleden en in de dressuurring.
Een goede voorbereiding was voor mij 50% minder spanning. Puur het WETEN dat ik het kon, dat de proef er goed inzat, en dat ik het paard onder m'n zadel kende (ik reed aardig wat verschillende dieren). Daarbij een rustige maar duidelijke begeleiding (nu zou dat een groom of een trainer zijn), die me even wat aanwijzingen kon geven tijdens het losrijden (puntjes op de i die je door je zenuwen vergeet),en die ook heel praktische dingetjes even in de gaten hield. Dus dat ik nog even voor'm'n eigen proeven wat tijd voor mezelf had, om nog even in gedachten de proef door te nemen, even te gaan plassen, nog even te kijken bij voorgangers etc.
Meer kun je denk ik niet doen. Tja, borreltje of pretsigaret Haha!

maar of dat nou echt wenselijk is... *LOL*

Goed punt trouwens van even dat applausje voor degenen die geen eigen fanclub bij hebben. Heel sportief opgemerkt en uitgevoerd. DAT zijn voor mij de echte liefhebbers, die niet alleen oog hebben voor hun eigen prestaties of die van 'hun' ruiter, maar die ook sportief genoeg zijn voor een vriendelijk woord en de handen op elkaar voor die ene onbekende die ook z'n uiterste best heeft gedaan om een mooi proefje te rijden!

**Geplaatst**: 21-01-03 13:29

Geplaatst: 21-01-03 13:29

Goede voorbereiding scheelt de helft.. Persoonlijk wil ik me niet hoeven haasten.. lekker alles rustig aan .. beetje inrijden etc. En in de proef zelf ben ik nauwelijks zenuwachtig.. Gewoon lol hebben dat is mij altijd verteld door mijn trainers en daar gaat het denk ik ook om.. Hoe meer je er aan gaat hangen kwa verwachtingen van prestaties hoe zenuwachtiger je wordt en des te minder het ook zal lukken. Ik wil een leuke tijd hebben. thats it eigenlijk

**Geplaatst**: 21-01-03 14:07

Geplaatst: 21-01-03 14:07

Ik zorg dat alles voor elkaar komt . Neem altijd ariette en marcel mee ( instructrice en hoefsmid) Zelf kan ik redelijk met de spanning overweg omdat ik al vaker wedstrijden heb gereden naemlijk springen en dressuur. Verder zorg ik ervoor dat mijn paard ook rustig blijft want het is nogal een vreemde in andere situaties. Inrijden doe ik erg rustig je kan toch niets meer verbeteren. Dus ff stappen los maken daarna draven losmaken en galoperen losmaken. Ik zelf rij Reining dus daarna ga ik wat zijwaarts doen en vraag hem daarna rustig in een spin. Dat doe ik beide kanten een keer of drie. Daarna laat ik hem stil staan zodat ik een sigaretje kan roken en mijn proefje door kan lezen. Hierna vraag ik hem om over te gaan in de draf. Na een tijdje gaan we galoperen en gaan we wat doen aan de changement. Als dit lekker gaat dan ga ik wat doen aanhet stoppen. Het ligt hier wel aan of het stoppen mogelijk is in de inrijbak. Anders stop ik alleen in de stap en draf en als we de wedstrijdrijbak in mogen dan doe ik daar wel stops. Als we de wedstrijdbak in mogen om te rijden daar. dan blijf ik zeker 5 cirkels links en rechtsom stappen. Daarna wat galop en daarna wat stops. Zo is mijn manier van inrijden daar weet ik zeker aan dat dat niet teveel spanning oplevert zowel bij mijn paard als bij mij. Verder blijf ik gewoon rustig. En eet eventueel kauwgom.

**Geplaatst**: 21-01-03 14:23

Geplaatst: 21-01-03 14:23

Ik heb een heel stressongevoelig paard, dus dat scheelt. Laatst voor de gein een onderling trailwedstrijdje meegedaan bij ons op stal. Ik was best wel zenuwachtig, het was mijn eerste wedstrijdje, ook al deed ik voor de gein mee. Bud keek nergens van op of om. En het gekke is, toen ik eenmaal in de bak stond, te wachten op het knikje van de jury, waren al mijn zenuwen weg, dacht ik niet aan het publiek, en heb mijn proefje gereden. Na afloop een heel leuk applaus (mede door het feit dat bijna alle aanwezigen bij ons op stal staan/rijden), en nog een 3e prijs gewonnen Tong uitsteken

**Geplaatst**: 21-01-03 18:31

Geplaatst: 21-01-03 18:31

Freckles schreef:
Heb je dan ook die ruiter gezien die vond dat ze de beste was en het plubliek aanwijzingen gaf om voor haar te klappen.
Dat slaat toch ook weer nergens op wel dan

Die heb ik niet gezien. Dat vind ik dan ook weer raar. Ik ben echt iemand die gewoon voor iedereen applaudiseert. Ongeacht of die persoon geweldig heeft gereden of flut heeft gereden (ach, flut is ook weer zo'n beladen woord, laten we zeggen 'minder goed')
Ik zou juist NIET gaan klappen voor iemand die vindt dat ze dat zelf verdient. Dat vind ik dan weer een beetje typisch. Misschien was ze er zo onzeker over dat ze bevestiging wilde hebben van het publiek. Maar doe dat dan niet op die manier!! Frusty

Ik weet niet in welke klasse dat was? Ik heb namelijk alleen open reining gezien. Eigenlijk tot mijn spijt, maar ik moet toegeven dat het wel erg koud was en ik er ook niet echt veel langer had kunnen staan met mijn verkoudheid... (sorry, dit is een beetje off-topic)

**Geplaatst**: 21-01-03 21:48

Geplaatst: 21-01-03 21:48

Valdispert helpt! Nee, echt waar, als je ontzettend last van zenuwen hebt en je wilt het niet op je paard overbrengen, gewoon een paar dagen van tevoren beginnen en opbouwen. Werkt heel goed. Party!!

Groetjes, Gisela

**Geplaatst**: 21-01-03 22:00

Geplaatst: 21-01-03 22:00

Ik heb wel eens meegemaakt dat een paard een borreltje kreeg voor de wedstrijd enuh hij deed het er goed op??

**Geplaatst**: 22-01-03 09:51 · **Anoniem** **Geplaatst**: 22-01-03 09:51 Het ONDERSTE paard???????

Geplaatst: 22-01-03 09:51

Het ONDERSTE paard??????? *LOL*

**Geplaatst**: 22-01-03 23:06

Geplaatst: 22-01-03 23:06

Nervelet voor je paard van VSM, werkt als een trein. Een paar dagen van te voren mee beginnen. Ze worden niet suf oid maar gewoon lekker ontspannen }>
Voor jezelf kun je ook Bach gebruiken of Valeriaandruppels, werkt ook lekker Haha!

Vroeger stond mijn vader achter de jury auto (toen ik nog kind was en dressuur reed) en als ik binnen moest komen, halthouden en groeten, zei mijn vader geluidsloos "POEP" (dat kun je aardig liplezen) en dan moest ik lachen. *LOL*

Was ik zo'n meisje die vriendelijk lachte naar de jury Clown

Werkte echt, altijd een paar puntjes extra want de glimlach bleef op mijn lippen staan.
Zelfs een keertje met de slappe lach gereden door dat flauwe grapje. Had ik meteen drie winstpunten!!!!!

**Geplaatst**: 23-01-03 00:34

Geplaatst: 23-01-03 00:34

Vera:

Da's een geweldige manier Haha!

**Geplaatst**: 23-01-03 01:02

Geplaatst: 23-01-03 01:02

Haha, 'poep'. Geweldig wat een idee. Ik heb het ook wel eens gehad dat vlak voor de proef iets ongelofelijk grappigs gebeurde en ik de hele tijd nog in de lach schoot. Ik kan me dan alleen niet zo goed meer concentreren, dus ik zou het echt met een iets serieuzere kop moeten doen.. Maar misschien dat het in de western anders wordt. Ga ik giechelend spinnen en sliden haha Haha!

**Geplaatst**: 23-01-03 02:05

Geplaatst: 23-01-03 02:05

Ik heb het inderdaad als eens gehad op een onderlinge wedstrijd tijdens de reining. Eerst was er een paardje dat zowat over de jury heen galoppeerde en toen zakte de jury door de stoel heen toen ik net moest gaan spinnen . En dat zag ik dus lach helemaal in een deuk.

**Geplaatst**: 23-01-03 02:09

Geplaatst: 23-01-03 02:09

Kom ik als dressuurmuts een keer op het westernforum, is het eerste topic hier vrij universeel Haha!

dus dan durf ik ook wel wat te zeggen.

Het is al een paar keer genoemd maar voorbereiding is essentieel. Je practische voorbereiding, en zorg dat je op tijd weg bent - ruim plannen!- maar ook je eigen mentale voorbereiding.

Ik ga niet op concours voor ik er van overtuigd ben dat ik kan presteren zoals ik wil. Ik probeer niet op punten gefixeerd te zijn, want die worden door de jury gegeven en daar heb ik dus toch geen directe invloed op. Ik kan die man niet vertellen dat hij mij een 9 moet geven, ik kan wel zorgen dat mijn paard het gevraagde zeer goed kan uitvoeren, en hoop dat hij dat dan ook vindt. Ik denk vaak meer in plaatsingen, stel mij een doel om bij de eerste 5 te eindigen bijvoorbeeld.

Je moet ook echt van jezelf overtuigd zijn wil je met expressie rond die ring kunnen rijden. Ik ben van nature niet de meest zelfverzekerde persoon. Vroeger, als ik met mijn moeder naar een concours reed, dan zagen we vaak voor we het terrein opreden allerlei andere auto's met trailers aankomen. Mijn moeder zei dan steevast "nou, daar is de concurrentie" en daar werd ik dan altijd vreselijk nerveus van. Tot ik dat een keer aan mijn toenmalige instructrice vertelde en die zei dat ik de volgende keer maar goed rechtop in de auto moest gaan zitten, een keertje om me heen kijken en dan aan mijn moeder antwoorden: "Concurrentie? waar dan?" Haha!

Je kunt het ook overdrijven natuurlijk, de kunst is dat je weet waar je staat, maar een beetje vertrouwen in je eigen kunnen mag best. Als het echt niet klopt kom je jezelf wel heel hard tegen in de resultaten, maar wees dan ook zo eerlijk om dat te onderkennen.

Daarna, en ik weet niet zo goed of "jullie" ook vastgestelde proeven rijden oid (:o) probeer ik voor ik ga opzadelen/losrijden de proef in mijn hoofd een keertje helemaal door te nemen. Echt meter voor meter, waarbij ik haast voel wat het paard onder me doet en ik me bedenk (en opnoem in mijn hoofd) waar ik op moet letten bij welke oefening. Best lastig om 5 minuten je volledig te concentreren (vaak dwaal ik al af voor het galopgedeelte en moet ik mezelf echt tot de orde roepen) dus ik doe het ook wel eens thuis als concentratie-oefening. Werkt zeer goed!

**Geplaatst**: 23-01-03 11:06

Geplaatst: 23-01-03 11:06

Ik ben eigenlijk nooit zenuwachtig voor een wedstrijd. Dat hangt natuurlijk een beetje af van waar je de grens legt tussen gezonde spanning en zenuwen. In mijn ogen heeft het geen zin om zenuwachtig te zijn, je doet je best en probeert een goede prestatie neer te zetten. Om dat wel of niet lukt is van zoveel kleine en milliseconden durende factoren afhankelijk. Wij hebben ook vastgestelde proeven Zep. In de reining dan.
Als je geconcentreerd wilt blijven dan raad ik je aan je proef uit het hoofd te rijden. Dus zonder oplezer. En dressuurproeven zijn ook altijd behoorlijk symetrisch, dat scheelt ook Lachen

En de jury? Ach ja, ik rij omdat ik daar zelf plezier aan heb en die jury denkt toch 9 van de 10 anders dan ik, ongeacht of ik me daar nou wel of niet druk om maak Lachen

**Geplaatst**: 23-01-03 21:23

Geplaatst: 23-01-03 21:23

jessiejanes schreef:
Na aanleiding van de foto's van Eersel:
Je bent op de wedstrijd of in de les/clinic of juist nu kijken er allemaal mensen naar je hoe je rijdt.

die vind ik eigenlijk veel moeilijker. Je gaat wel anders rijden als er mensen staan te kijken, en ik zou niet zo goed weten hoe je dat in een les of clinic zou oplossen (want dan helpt het niet om je goed op de proef te concentreren)

Ik denk dat je je in zo'n situatie heel erg op je trainer moet focussen. Je komt voor de training en dus om te leren, en laat de rest dan maar kletsen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik had voorheen les op de stal van Anky v Grunsven. Ik kwam daar altijd 's avonds en had dus met haar niks te maken maar het is wel eens voorgekomen dat Anky en Tineke Bartels ineens samen stonden te kijken. En daar werd ik de eerste keer dus heel nerveus van, en dan ga je spontaan op het verkeerde been lichtrijden of zo Frusty

**Geplaatst**: 24-01-03 18:54

Geplaatst: 24-01-03 18:54

Zep schreef:
Tot ik dat een keer aan mijn toenmalige instructrice vertelde en die zei dat ik de volgende keer maar goed rechtop in de auto moest gaan zitten, een keertje om me heen kijken en dan aan mijn moeder antwoorden: "Concurrentie? waar dan?"

Ik zie je al helemaal zitten, glimlach op je gezicht: "Concurrentie? Waar dan?" Haha!

Ben benieuwd of je moeder ze dan nog gaat aanwijzen ook Tong uitsteken

Maar ik ben het volledig met je eens. Goede voorbereiding, zodat je in ieder geval niet nerveus wordt van het niet kunnen vinden van bepaalde spullen. En verder gewoon een beetje zelfvertrouwen.
Ik houd altijd in mijn achterhoofd dat ik hooguit laatste kan worden en dat ik met niets gekomen ben en in het ergste geval met niets naar huis ga Lachen

Who cares? Ik kan gelukkig goed tegen mijn verlies, verder rijd ik voor mijn plezier...en we zien wel wat de jury er van denkt Haha!