Bokt.nl

xyzutu2 schreef:

Hier komen trouwens vooral Amerikaanse namen voorbij, maar de interesse voor de meer traditionele westerntakken speelt in Duitsland al veel langer en daar zijn ook veel meer trainers die zich richten op wat ik voor mezelf maar schaar onder working western rijden. 20+ jaar geleden liet Klaus Penquitt (vader van Nathalie Penquitt van de vrijheidsdressuur) zich al door de oud Californische rijstijl inspireren, Peter Pfister heeft er boeken over geschreven, Ute Holm schreef meerdere boeken over het opleiden van paarden tot ranch horse (zelfs met de titel 'Westernreiten, aber bitte Klassisch') en zo zijn er nog meer. Natuurlijk geeft elke trainer er zijn eigen draai aan (net zoals in de VS) dus zal er hier vanuit bepaalde hoek meteen geschreeuwd worden dat die het hélemaal fout doen want de échte trainers komen uit de VS, maar wie interesse heeft kan dus al vrij dichtbij inspiratie opdoen en hoeft niet per se meteen naar de VS. Ook in Frankrijk zitten diverse trainers die of ranch/vaquero rijden of er zwaar door beinvloed zijn.

Persoonlijk vind ik dat ze allemaal wel interessante dingen schrijven. Ik ben er in elk geval nog geen een tegengekomen waardoor ik gillend wegrende.
Oke, wel als je met je met je hele ranch/vaquero-hebben en houwen op je ranchpaard rondrijdt met sporen waar het paard bij elke hulp met een staartzwiep op reageert, of vrolijk met een bosal rondrijdt waarvan de bakstukken tot in de ogen van het paard zitten - en dat dan gewoon niet zien. Dan kun je nog zo'n leuke theorie over traditie en co hebben, maar als je dit soort basale welzijnsdingen als trainer over het hoofd ziet dan is dat voor mij toch een teken van een behoorlijke beroepsblindheid, en als je zelfs dát niet ziet, dan weet ik ook niet meer of ik je dan wel op het gebied van andere zaken rondom training, tuigage en welzijn van het paard kan vertrouwen. Zelfde geldt voor nhtrainers die met het touwhalster in het oog van het paard werken. Als je dat soort obvious problemen al niet ziet, hoe kun je dan wel uitspraken doen over wanneer een oefening genoeg/teveel is voor een paard? Zo iemand kan ik echt niet meer serieus nemen als het om observatievermogen/paardenwelzijn gaat. Je kunt natuurlijk nog steeds dingen van ze leren, maar je kunt ze niet niet vertrouwen, en dat is voor mij toch wel een basisvoorwaarde als het om een trainer vinden gaat.
Maar goed, dat soort blindheid voor het eigen paardenwelzijn kom je net zo goed tegen bij de grote Amerikanen als de Duitsers en Nederlanders - ookal roepen ze allemaal om het hardst dat alleen deze tak van western rijden 100% paardvriendelijk is...


@Skippy: Rio werd op Bokt al meteen tot 'de garnaal' bestempeld. Er zit niet zoveel vlees aan.
Hij heeft dan ook geen Quarterbillen, maar wel Amerikaanse roots: hij is een kruising tussen een PRE en een Mangalarga Marchador (Braziliaans gangenpaard). Ik vind dat zelf wel een leuk idee want in feite zou je hem als een soort terugkruising kunnen zien naar de voorouder-Iberier/Berber zoals die ten tijde van Columbus & co rondliep in Spanje/Portugal en naar Amerika werd verscheept. Zowel de moderne Mangalarga Marchador als de moderne Andalusier/PRE kun je beschouwen als afsplitsingen van deze voorouder, afsplitsingen die zich los van elkaar elk aan een andere kant van de oceaan hebben ontwikkeld. In de tak die later de MM werd heeft men de extra gangen van deze vroegere Iberier behouden en uitgebouwd, in de tak die de moderne PRE werd is men zich juist op driegangers gaan richten. Grappig vind ik dat Rio als terugkruising qua uiterlijk ook meer wegheeft van een Berber dan van een PRE of MM, dus dat versterkt het idee van een terugkruising. Verder is het een enorme slungel en kluns en het toonbeeld van waarom je nooit twee rassen zou moeten kruisen, maar hij is wel decoratief.

superpony schreef:

Persoonlijk vind ik al dat mensen veel te makkelijk allerlei bitten en martelwerktuig kunnen aanschaffen.

superpony schreef:

Ik heb vooral een hekel aan de smoesjes die mensen hebben voor hun paard.

Ik heb zelf echt bloed, zweet en tranen in mn paarden gestopt. Als wij dingen doen zeggen mensen altijd; ja, maar die van jullie zijn braaf...............Ik kan daar echt zo boos om worden, maar hou me maar in, want die discussie is erg vermoeiend.

Wel moet je aanhoren waarom het met hun paard allemaal niet kan. Nee, die zijn allemaal heel anders.

superpony schreef:

Ik heb vooral een hekel aan de smoesjes die mensen hebben voor hun paard.

Ik heb zelf echt bloed, zweet en tranen in mn paarden gestopt. Als wij dingen doen zeggen mensen altijd; ja, maar die van jullie zijn braaf...............Ik kan daar echt zo boos om worden, maar hou me maar in, want die discussie is erg vermoeiend.

_Linda schreef:

Als iemand het interessant vind om meer over de vaquero stijl te lezen, dan zijn de boeken van Ed Connell sterk aan te raden.
Martin Black heeft ook goede dvd serie (bridle horse series).

Citaat:

With gentle hands and a lightning-fast spade bit horse, they were the best of all the reinsmen

ElCid schreef:

De DVD ´s uit deze serie ook, die de geschiedenis van de Vaquero prachtig weergeven http://www.vaqueroseries.com/ , helemaal terug gaand op de rijstijl van Moren.

Citaat:

Mijn man rijdt met zijn Lusitano hengst steeds meer klassiek, maar eigenlijk is er geen stijl aan te hangen .Met een eigen gemaakt lichtgewicht zadel met zowel western als barokke invloeden, met een San Joaquim type bit en met chaps die eigenlijk een kruising zijn tussen Spaanse Zahones en Amerikaanse shotgun chaps.
Hij lest zowel bij o.a. Antonio Borba als bij Jeff....paard en ruiter zijn er alleen maar beter door geworden.

_Linda schreef:

en Ed Connell boeken zijn een must-have (ouder, maar zeker de moeite waard als je geinteresseerd bent in die stijl, duidelijke en correcte uitleg over het gebruik en functie van hackamore, spade bits etc.).