Wedstrijdstress en hoe mee om te gaan?
Ik ben zelf meestal een vreselijke stresskip op wedstrijden. In plaats van druk te worden wordt ik juist heel stil en heb ik wat tijd voor mezelf nodig om hier mee om te gaan en rustig te worden. Als er mensen tegen me gaan praten voor bijvoorbeeld een trailparcours hoor ik ze niet eens omdat ik me probeer te concentreren.
En dan midden in een trailparcours vraag ik me ineens af waar ik ook alweer naartoe moet terwijl ik het parcours uit ten treuren uit mijn hoofd heb geleerd. Meestal merken buitenstaanders dat niet want na een paar seconden weet ik het wel weer.
Het is niet dat ik zo nodig moet winnen maar wil wel graag dat ik en mijn paard een nette proef neerzetten.
Ik zie bij andere westernruiters ook tekenen van zenuwen, zoals bijv. het 100 x schrapen van de keel, het constant bumpen tegen het paard, zenuwachtig lachen etc.
Toen ik vroeger sprong had ik hier absoluut geen last van. De bel ging en hup daar ging ik zonder zenuwen.
Hoe gaan jullie hiermee om of hebben jullie allemaal stalen zenuwen
?Grtn.,
Bianca
. Dan moesten we in ieder geval lachen en dan valt er ook al een spanning van je af.