Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
cornelie schreef:Als ik zo vrij mag zijn, ik ben altijd nieuwsgierig wat er nou wordt bedoeld met het verschil tussen 'dressuur/engelse' en western hulpen???????
Citaat:waar ik het meest moeite mee heb is mijn benen. Ik druk ze automatisch tegen het paard en dat is dus kennelijk niet de bedoeling, ze moeten voor mijn gevoel veels te ver naar voren liggen en de voeten moeten ook veels te ver in de beugels.
Citaat:En natuurlijk ook de loshangende teugels, in het engelse is het de bedoeling toch om altijd contact met de paardenmond te hebben, terwijl dat met western niet hoeft!
Citaat:verbeter me maar als ik het mis heb! ik ben nog maar een beginner
gera schreef:Wat denk je van neckreining en het sturen door aan de teugels te trekken? Bovendien stuur je in de western eh.. zeg ik dit goed, ja, in de western trek je ahw de teugel opzij, in de dressuur/engels doe je hem naar achteren (of is het nou net anders om?
cornelie schreef:Ach ja, ik zal er verder maar niet op in gaan Misschien leer ik nog eens om dat maar niet meer te doen Maar ik ben toch ook wel gewoon nieuwsgierig, en dan echt naar praktijkvoorbeelden en niet meer zomaar brullen dat er verschil is. En.... oke, ik houd op
cornelie schreef:Tja, voor mij blijft het hetzelfde. Ik ben denk ik niet meer te 'redden'
Sandra.k schreef:Zo duidelijk zijn die verschillen uiteindelijk helemaal niet, zeker niet in de basis. Het uiteindelijke doel verschilt wel maar de weg ernaartoe komt overeen. De hulpen voor de galop zijn bijv (itt tot dat wat vrolijk zegt) niet contra, in de dressuur laat je je paard ook aanspringen op je buitenbeen en je laat je paard "om je binnenbeen heenrijden" dus dat leg je ook licht aan.
Binnenbeen openen als je stuurt? Met je binnenbeen geef je aan dat je stelling die kant op wilt dus ook dan leg ik het aan, uiteraard zonder je paard te blokkeren maarja dat doe je met engels rijden ook niet.
Wij hebben het op de manege regelmatig met de engelse ruiters over de verschillen die er al dan niet zijn, en al lijkt het allemaal totaal anders, uiteindelijk blijkt het met die verschillen erg mee te vallen. Het enige wezenlijke wat ik nu bedenk is dat je in de western niet door blijft gaan met het geven van een hulp (zoals bijv. continu drijven, al doe ik dat in sommige gevallen juist weer wel) maar dat je pas een nieuwe hulp geeft als je wilt dat je paard weer iets anders gaat doen of op het moment dat je paard stopt met het uitvoeren van datgene wat je gevraagd hebt. Maar aan de andere kant zijn er ook steeds meer dressuurruiters die op die manier rijden.
Toen ik net begon met westernrijden vond ik de verschillen ook zo groot en had ik met veel dingen moeite. Voor m'n gevoel heb ik veel af moeten leren, maar achteraf had dat meer met mezelf te maken dan met mn paard. Zo moest ik bijv. vrij overdreven sturen (buitenteugel tegen de als, met binnenteugel heel duidelijk aanwijzen waar je heen wilde) maar dat had meer als reden om mijn eigen lichaam goed te leren gebruiken zeg maar. (ben ik nog te volgen ) Ik heb vroeger ook nooit echt goed engels rijden dus ik had er sowieso een hoop ingesleten fouten inzitten.
Uiteindelijk ga je bepaalde dingen die je eerst met soms zoveel moeite hebt afgeleerd later toch weer gebruiken, maar dan wel heel bewust.