Ik mocht als we verhuisd waren eindelijk op paardrijles. Alleen alle maneges in de buurt hadden wachtlijsten van ongeveer een jaar. Toen kregen we de tip om eens op toemalig manege Faras te kijken. Daar was wel plaats, en in de western meteen de week daarop al. Aangezien ik niet kon wachten om met paardrijles te beginnen hebben we wat informatie in gewonnen en het sprak/spreekt ons aan. Ik heb daar zo'n 2.5 jaar op manege pony's gereden en toen kwam mijn eerste pony. Een 4-jarige nrps ruin, met hem ben ik daar nog heel lang blijven lessen. Na 6 jaar heel erg verschillende instructeurs gehad te hebben, had ik sterke behoefte aan 1 vaste instructeur. 1 van de instructeurs was les gaan geven op de rijvereniging met een western afdeling en daar heb ik me toen ook bij aangesloten en daar rijd ik nu 2 jaar later nog steeds. En dus ook nog steeds met dezelfde pony. Ik ben nog lang niet uitgeleerd met hem. En hij heeft nog veel meer in zijn mars.