Geplaatst Door omstandigheden is dit pas de 3e kerst op een rij dat dit konijn inderdaad geserveerd zou gaan worden.
We kozen altijd voor een wild konijn. Vers uit het gras, iets pittiger van smaak dan tam konijn. Ook zat daar een stukje sentiment bij. Een wild konijn heeft een vrij leventje gekend in plaats van een leven in een hok waar deze vetgemest werd.
Anyway, vorige week contact gehad met de jager en die zou voor een mooi konijntje zorgen. Mijn ex-collega (ze jagen altijd op mijn oude werk, ken de jager dan ook al tijden) zou hem dan schoonmaken en invriezen voor. Klinkt perfect toch?
Waar het mis is gegaan weet ik niet, maar ik kreeg van het weekend nieuws dat mijn konijn was weggelopen. Samen met 2 hazen en 2 andere konijnen. De vriezer was kapot en echt eetbaar waren ze niet meer.
Dus zaterdagavond weer de jager gebeld, maar die had geen konijnen meer. Alleen fazant. Maar aangezien dat geen traditie is, ik niet de spullen voor het bereiden van een fazant had (en ook echt niet zou weten hoe ik die moest klaarmaken) heb ik dat aanbod vriendelijk afgeslagen.
Vanochtend de slager op het dorp gebeld met de vraag of hij nog konijn had. En jawel, ik blij, hij blij want er was nog een konijn. Weliswaar tam én ingevroren, maar dat mag de pret niet drukken.
Dus ik al de sodemieter in de auto, konijn opgehaald. Kreeg een witte zak met 2 uitstekende poten mee.
Thuisgekomen uitgepakt en tot conclusie komend dat zijn kop er nog aanzat. Nou ben ik geen watje, maar zijn kop!
Dus die met veel pijn en moeite (bevroren konijn) verwijderd, samen met hart en niertjes die er nog inzaten en op een bordje geserveerd aan de katten. Had ik er geen omkijken meer naar
En toen, was het konijn te groot voor de braadpan. Was natuurlijk te verwachten, want eens is je geluk helemaal op en gaat Murphy's Law in werking.
Dus met een flink mes een nog flinkere keep gemaakt in het konijn, op mijn knie gezet en uiteindelijk zei ie krak. In 2 delen moest ie toch echt passen.
Nou het serieuze gedeelte.
We nemen een pakje roomboter, een 5 tal sjalotjes, 2 grote rode uien in ringen en die doen we in de braadpan:
Wanneer deze lekker warm en bruin zijn, braad je het konijn aan:
Dit blussen we af met een fles wijn en de rest warm water. Geen probleem denk je, maar blijkt dat (stomme) konijn alsnog niet te passen! Zo lag ik vroeger ook in bad bij mijn moeder omdat mijn benen er niet bij konden:
Lekker wortelsbolletjes en een pond spekjes erbij:
Natuurlijk is de pan weer te vol:
Dus zetten we het konijn maar anders neer:
Dan gooien we maar wat vocht af.
Nog 2 boullionblokjes erbij en dit kan heerlijk 2 uurtjes in de oven sudderen. Standje 180 graden.
En dit is het eindresultaat!
En zelfs mijn dochter lust het:
Maar noemde het vlees wel spinnenwebben
Anyway, als iemand het recept in detail wil hoor ik het graag. Ondanks de drama's is het heeeeerlijk!
Nu hopen dat de eend en stoofperen beter gaan
) 
. 
''
Volgend jaar in de herkansing dus 
