Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-12-02 15:13

Geplaatst: 13-12-02 15:13

Een zenuwsnede is een mogelijkheid om je paard nog wat tijd te gunnen op een weiland of voor wandelingetjes, maar niet om nog op te rijden en ook niet voor in de sport. Het is toch te gek voor woorden dat een paard met een aandoening waardoor hij niet meer kan lopen, dan maar met een kunstgreep wel weer te laten lopen? De kreupelheid is niet voor niks denk ik.

**Geplaatst**: 13-12-02 16:06

Geplaatst: 13-12-02 16:06

Je kunt er lang en breed over discusseren. Maar als ik voor de keuze kom :slacht of zenuwsnede, dan kies ik voor de zenuwsnede.

De horror verhalen die hier al geschreven zijn zijn niet meer van deze tijd. 20 jaar geleden haalden ze gewoon de zenuw door en werd de voet compleet gevoelloos. Tegenwoordig gebeurd het veel netter en wordt alleen dat gedeelte uitgeschakelt waar de pijn vandaan komt. Het is zelfs zo dat een dierenarts zo nooit zal vinden of een paard een zenuwsnede gehad heeft of niet. Zo plaatselijk is de ingreep. Natuurlijk moet je erg goed de voeten van je paard na kijken op stenen en scherpe dingen maar dat doe je nu als het goed is ook. Maar geloof niet dat je paard niets meer voelt. Een paard met zenuwsnede gaat gewoon ram kreupel op een hoefzweer hoor! Het enige echter risico wat je loopt is dat je paard gevoeliger wordt voor peesblessures. Verder is het risico tot nul terug te brengen. Die verhalen over veel meer struikelen stammen ook uit de tijd dat de hele voet werd uitgeschakeld het paard voelde dan gewoon niet meer waneer zijn voet precies de grond raakte. Nu het allemaal veel verbeterd is, is het naar mijn idee een goede methode om langer plezier van je paard te kunnen hebben en om je paard een pijn vrije tijd te geven. Zo’n paard kan nog jaren mee als recreatie paard. Dus waarom niet?

Mensen die hun paard laten opereren en dat weer zware parkoersen gaan springen of crosscountry rijden mogen ze van mij direct ophangen want die denken alleen aan zichzelf en het geld en niet aan het welzijn van hun dier. Wedstrijden rijden met zo’n paard is trouwens wel verboden de ingreep niet.

Waarom ik me hier zo in heb verdiept? Nou mijn paard heeft HKO en is na een zware peesblessure niet makkelijk goed te krijgen. Dan komt deze ingreep van zelf een keer ter sprake, vooral omdat mijn paards hoefbeen met behulp van een experimenteel medicijn bijna hersteld is (80% verbetering in een jaar tijd). Zo’n ingreep staat alleen als laatste “redmiddel” op mijn lijstje. Maar ik durf wel te zeggen dat als het zo ver mocht komen ik er zeker voor zal kiezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-12-02 16:25

Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-02 16:25

Ik heb dus afgelopen mei voor die keuze gestaan.

Mijn DA bood het aan om dat te doen als ik het echt wou. Ik zou dan nog enkele jaren (hij sprak over 5 ) nog plezier van mijn paardje kunnen hebben.
Hoe erg ik ook stond te huilen daar besloot ik toen al om het niet te doen.
Met name de prijs (1500 euro)en vooral de gruwel(ik gruwel er gewoon van kan er niks aan doen) om het zo te doen hield me tegen.

Ook het idee om op een rijdende tijdbom te rijden zou ik mezelf niet aan kunnen doen. Er moet maar een ontzichtbare blessure onstaan en dat tijdens een strandrit mijn paard in elkaar klapt en ik hem niet meer levend mee krijg. Dat zou ik mezelf nooit vergeven.

**Geplaatst**: 13-12-02 16:29

Geplaatst: 13-12-02 16:29

Er onstaan "onzichtbare" blessures. Ik begrijp niet helemaal wat je daar mee bedoeld Verward

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-12-02 20:29

Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-02 20:29

verreking van een pees bv, een blessure die aan de buiten kant niet te zien is.
Een verwonding is te zien.

**Geplaatst**: 13-12-02 23:04

Geplaatst: 13-12-02 23:04

Mijn paard heeft ook een zenuwsnede gehad in zijn linkerachterbeen, voor ik hem kocht. Ik denk dat bij hem alleen de zenuw weer aan elkaar gegroeid is. Dit gebeurd dus vaker, maar zeker niet in alle gevallen. Mijn paard is gewoon heel gevoelig aan dat been (niet in pijnlijke zin, maar ik bedoel dat hij er gevoel in heeft). Uiteindelijk mankeert hij ook niks, maar zat het probleem in zijn rug, maar dat terzijde.

Ik heb ook paarden meegemaakt met hoefkatrolontsteking die ze dan 'stikstoffen' net onder de kogel. Een zenuw schijnt uit vier banen te bestaan en branden ze degene door die pijn veroorzaakt. Dit groeit niet weer aan elkaar (btw: dit heb ik me ook maar laten vertellen).

Het gevaar van een zenuwsnede is inderdaad dat ze hun hoef verliezen. Al het gevoel wordt hiermee uitgeschakeld. Met stikstoffen slecht de pijn.

Nou, ik weet niet of ik hiermee wat heb toegevoegd aan wat er al gezegd was, maar dit was zo'n beetje alles wat ik ervan weet. Wat was de vraag ook al weer?? Verward

**Geplaatst**: 14-12-02 22:34

Geplaatst: 14-12-02 22:34

Ik zou het niet doen. Er zit iets fout en daardoor heeft het paard pijn. Pijn is de waarschuwing om dat been te ontlasten zodat het niet nog meer fout gaat.
Ik rijd op een atactisch paard en vind dat soms ook wel eng. Niet omdat ze geen gevoel meer in d'r achterbenen heeft maar de coordinatie klopt niet helemaal. Hierdoor heb ik vorig jaar al een zwaar ongeluk gehad helemaal buiten de wil van het paard in.
Ik kan me voorstelen dat zoiets gelijks ook kan gebeuren met een paard die geen gevoel meer heeft in een van z'n voeten.

**Geplaatst**: 15-12-02 12:45

Geplaatst: 15-12-02 12:45

Cowgirl schreef:
verreking van een pees bv, een blessure die aan de buiten kant niet te zien is.
Een verwonding is te zien.

Het gaat slechts over een klein deel van de hoef dat zo´n paard niet meer voelt. Een peesblessure blijft hij gewoon voelen net als ieder ander paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-12-02 13:22

Geplaatst door de TopicStarter : 15-12-02 13:22

In de hoef zelf lopen toch ook pezen?

**Geplaatst**: 15-12-02 21:32

Geplaatst: 15-12-02 21:32

Ik vind het puur egoistisch,
zeker als het alleen maar om het eigen rij genot gaat.

**Geplaatst**: 16-12-02 10:15

Geplaatst: 16-12-02 10:15

Cowgirl"]
In de hoef zelf lopen toch ook pezen?
[/quote]
Ik weet natuurlijk ook niet alles, maar hier heb ik nog nooit van gehoord. Misschien dat iemand anders dit weet?
[quote="Sjuimpje schreef:
Ik vind het puur egoistisch,
zeker als het alleen maar om het eigen rij genot gaat

Toch ben ik er hard over aan het denken dit bij Raci te laten doen. Waarom? Raci is een schat van een merrie die nog met heel veel plezier in het leven staat. Laat haar los op de wei en ze geniet zienderogen. Ze is graag 'erbij' als er mensen bij haar stal of bij de wei staan te kletsen. Ze mankeerd verder helemaal niets! Ze glimd als een spiegel en begroet iedereen vrolijk die ze aan ziet komen. Het enige wat ik voor haar wil is dat ze nog een aantal jaren kan genieten van het leven. Lekker naar buiten de wei op samen met Dusty en in de toekomst misschien met Holly, wat recreatief rijden in de bossen of de hei. Wat is daar nou egoistisch aan? Het enige dat een zenuwsnede doet is de pijn weg halen in een klein deel van de voet. Oke, ik zal dan natuurlijk wel de boel goed in de gaten moeten houden (hoef controleren en nog steeds jaarlijks foto's laten maken). En dan het gevaar van 'erdoor zakken' door de slijtage: bij Raci is het laatste jaar de slijtage aanzienlijk verminderd! Alleen ze loopt nog steeds niet helemaal goed. En wat hier ergens staat over de hoef aftrappen: zo'n onzin heb ik nog nooit gehoord! Het gaat mij puur en alleen om dat Raci zonder pijn weer verder kan. Als jullie dat egoistisch vinden, dan is dat jullie probleem.

**Geplaatst**: 16-12-02 10:38

Geplaatst: 16-12-02 10:38

Ik ben blij dat iedereen, met name zannekin en greetje, duidelijk maakten dat je als allerlaatste redmiddel aan zoiets kan beginnen en dat het een paar mooie jaren er bij kan geven maar dat je wel rekening moet houden met het ergste. Ik kan me ook voorstellen dat je bevangenheid niet merkt als er geen pijn is! Een paard in laten slapen is makkelijker gezegd dan gedaan, als je er naast staat, naast zo'n dood paard, dan praat je wel anders! Dan kan je je voorstellen dat mensen het er graag voor over hebben om elke dag de hoeven goed te inspecteren, op wonden en zwelling na te kijken, al was het alleen maar om gerust te kunen gaan slapen als er toch wat gebeurd. Ik vind het rot dat Greetje het zo mee heeft moeten maken maar als je van te voren weet dat het kan gebeuren dan... ja, is het toch even erg maar minder onverwachts

**Geplaatst**: 16-12-02 11:32

Geplaatst: 16-12-02 11:32

Cowgirl schreef:
In de hoef zelf lopen toch ook pezen?

Ja daar lopen pezen maar daar is het gevoel niet van weg. Je loopt het risico op meer blessures maar die zie je ook wel hoor, die blijven echt niet verborgen. Van een verrekking of een verstapping gaan ze echt wel kreupel lopen. Ik ken ook iemand met een paard wat geopereerd is en als die zich verstapte ging hij ook gewoon bij iets kleins een dag of twee en bij een ernstigere blessure langer kreupel. Dus daar hoef je echt niet bang voor te zijn.

Er wordt maar zo'n klein specifiek deel uitgeschakeld. Mijn dierenarts zegt dat je het bij een controle (haast) niet op pikt of een voet wel of niet gedaan is zo'n klein deel is het tegenwoordig maar.

Ik hoop dat wij er niet voor komen te staan, voor die keuze bedoel ik dan. Maar hij komt gewoon wel steeds dichter bij. Jolande en ik denken er het zelfde over. Raci mankeerd verder niks haar voet is zelfs aan het herstellen! Ze heeft ondanks alles nog steeds lol op de wei en in haar leven. Wie zijn wij om haar de kans op nog een aantal mooie kreupelvrije jaren af te pakken!

**Geplaatst**: 16-12-02 13:26

Geplaatst: 16-12-02 13:26

vinniefun schreef:
Een paard in laten slapen is makkelijker gezegd dan gedaan, als je er naast staat, naast zo'n dood paard, dan praat je wel anders!

Het paard laten leven omdat mensen geen afscheid van het dier kunnen of willen maken vind ik nog veel erger.

Een paard is van oorsprong een prooidier, het zal er alles aandoen om maar niet kreupel te lijken. Een dier wat dus 'een beetje mank' loopt in de wei heeft dus wel degelijk continue flink pijn.
Ik vraag mij af of de kwaliteit van leven voor het leven dan nog wel degelijk zo waardevol is.
Volgens mij ben je dan gewoon blind van liefde voor je paard en denk je dat je het dier er nog een plezier mee doet om hem op de wei te laten lopen terwijl het arme dier niet eens meer fatsoenlijk een sprintje met zijn maatjes kan trekken.

De pijn die het paard heeft of het geld wat de operatie kost en het geld wat het dier nog opsnoept terwijl hij nog 'lekker' 1 of meerdere jaren op de wei loopt zou het mij niet waard zijn.

**Geplaatst**: 16-12-02 13:52

Geplaatst: 16-12-02 13:52

Sjuimpje schreef:
Ik vraag mij af of de kwaliteit van leven voor het leven dan nog wel degelijk zo waardevol is.
Volgens mij ben je dan gewoon blind van liefde voor je paard en denk je dat je het dier er nog een plezier mee doet om hem op de wei te laten lopen terwijl het arme dier niet eens meer fatsoenlijk een sprintje met zijn maatjes kan trekken.

Dit is echt zo'n ontzettende flauwe kul!! Zo'n paard kan weer normaal functioneren net als ieder ander paard. Alleen met rijden zul je er rekening mee moeten houden dat je geen gekke stunts uit haald met springen of zo, maar dat moet je met elk paard naar mijn idee.

**Geplaatst**: 16-12-02 14:39

Geplaatst: 16-12-02 14:39

Wat enorm kortzichtig schuimpje. Ik weet van een paard wat ik al jaren ken dat de zenuw doorgesneden is. Andere mensen weten hier niets van en merken er ook niets van. Dit dier denderd over de wei en speelt met andere paarden, niemand merkt of ziet ooit dat dit paard “anders” is dan een ander.
Omdat ik dit weet maakt het de beslissing nemen voor Raci stukken makkelijker. Het voegt wel heel veel waarde toe. Waarom zou je het bij een paard niet doen terwijl het bij mensen bijna dagelijks wordt uitgevoerd om ze van een chronische pijn af te helpen? Lichtelijk, nee niet eens lichtelijk maar, erg hypocriet vind ik. Want bij een mens is het weghalen van een chronische pijn humaan en bij een paard is het zo genaamt dierenbeulerij!! Wat is dit voor een gedachte gang?!?

Als het nog op de zelfde manier zou gaan als 20 jaar geleden dan zou ik ook mijn twijfels hebben maar nu , nee nu het zo precies kan worden uitgeschakeld en een paard er niet echt veel van merkt, ben ik blij dat we voor onze Raci straks toch nog een mogelijkheid hebben haar van de pijn te verlossen.

Het paard deze kans niet geven is een keuze van de eigenaar en vaak ook jammer genoeg afhankelijk van hun beurs.
Maar ik persoonlijk vind het toevoegen van levensvreugde voor een paard, al is het maar voor een jaar of twee van groot belang en alleen maar humaan. Een paard het niet gunnen een paar jaar kreupel vrij te zijn voordat het misschien echt afgelopen is dat vindt ik bijna barbaars!

Uit jou verhaal lees ik duidelijk dat geld voor jou de drijfveer is. Bij mij is dat de levens vreugde van mijn dier. Het argument GELD/KOSTEN komt bij mij op de aller laatste plaats !

**Geplaatst**: 16-12-02 15:23

Geplaatst: 16-12-02 15:23

Wat Sjuim bedoelt is dat die levensvreugd misschien wat twijfelachtig is omdat het moeilijk te peilen is hoeveel pijn dat paard daadwerkelijk nog heeft. Het argument dat een paard een prooidier is en altijd zal blijven proberen om rad te lopen, snijdt wel degelijk hout en dat heb ik o.a. uit eigen ervaring.
Een zenuwsnede is een mogelijkheid om een paard nog een tijdje op de wei te hebben of mee te wandelen, maar voor iets anders kun je er imo niet meer mee doen.
De humane geneeskunde heeft mij nog niet van mijn chronische pijnen af kunnen helpen, zenuwsnedes heb ik nog nooit een arts horen opperen. Euthanasie is mijn geval onmogelijk. TOch ben ik blij dat ik al die keuzes voor mijn dieren wel kan maken, terwijl het voor mezelf niet kan.

**Geplaatst**: 16-12-02 16:08

Geplaatst: 16-12-02 16:08

Misschien is jou chronische pijn niet te verhelpen met een zenuwsnede? Het ligt er natuurlijk erg aan waar de pijn vandaan komt. Maar ik ken best mensen die zo geholpen zijn. De ene heeft altijd aangezichts pijn als ze die zenuwen niet dood branden de andere had chronische artrose pijnen in zijn knie.
Maar de vraag is nu eigenlijk zou je het niet laten doen als een arts het zou voorstellen?
Kies jij dan voor een leven met pijn of toch maar pijn vrij? Als jij dan voor de keuze komt te staan pieren van de onderkant bekijken of een zenuwsnede waar kies jij dan voor?
Dit is nou het gene wat ik er hypocriet aan vind. Want ik denk niet dat er veel mensen hier of waar dan ook zullen zijn de liever voor de dood kiezen dan een zenuw door te laten snijden. Het enige verschil met het paard is dat wij zelf de beslissing in handen hebben en een paard maar moet afwachten wat zijn eigenaar voor hem over heeft.

Dat je niet weet hoeveel pijn zo'n paard nog heeft is een beetje ver gezocht. Een paard met echt pijn, gaat niet goed lopen hoor! Ja een sprintje op een hoog adrenaline level haalt hij er nog wel uit ja, maar zodra dat weg ebt komt de pijn vol terug en gaat het dier weer kreupel. En een paard wat voor de operatie stok kreupel gaat op een cirkel en na de operatie niet meer zegt voor mij echt genoeg! Je moet wel leren een beetje vertrouwen te hebben in de medische wereld hoor. Zo kun je alles wel in twijfel gaan trekken.
.

**Geplaatst**: 16-12-02 16:33

Geplaatst: 16-12-02 16:33

Het is juist de medische wereld die vertelt dat een paard altijd zal proberen om zijn pijn te verbergen. Als je me niet gelooft, dan kan ik je wel het verhaal vertellen over het paard dat coute que coute moest blijven leven, ondanks de pijn die hij had. De eigenaar had een blinde vlek voor de pijn van het paard helaas, dat werd iedere keer weer bevestigd wanneer ze het bos in ging met hem en dat deed ze dagelijks, dan liep hij niet kreupel. Hij liep in het bos ook niet kreupel en een zeer vooraanstaande arts heeft uitgelegd waarom hij buiten niet kreupel liep en dat was omdat zijn instinct hem vertelt dat hij rad moet lopen. Een weiland is ook een soort vrije natuur en daar zal een paard ook proberen om rad te zijn.

Ik zal niet zo snel voor een zenuwsnede kiezen, ookal zou het voor mij de oplossing zijn. Artrose is altijd chronisch en daarbij zijn meerderer zenuwgroepen betrokken, zeker in de knie. Bovendien maak je een stukje van je lijf levenloos en dat zou ik niet willen, omdat je dus niet precies weet hoe je lichaam daarop gaat reageren.

**Geplaatst**: 16-12-02 16:37

Geplaatst: 16-12-02 16:37

Het is overdreven te zeggen dat een paard pas met erge pijn gaat manken. De ene mankt op een gewoon mokje, de andere niet.

**Geplaatst**: 16-12-02 16:41

Geplaatst: 16-12-02 16:41

Lovely schreef:
Bovendien maak je een stukje van je lijf levenloos en dat zou ik niet willen, omdat je dus niet precies weet hoe je lichaam daarop gaat reageren.

Je maakt het niet levensloos... alles in dat lichaamsdeel blijft hetzelfde enkel bereiken prikkels die van die plek uitgaan onze hersenen niet meer. Ik heb ook een plekje op m'n been dat gevoelloos is geworden door een harde klap, ik zie dat toch een beetje anders....

**Geplaatst**: 16-12-02 17:10

Geplaatst: 16-12-02 17:10

De hersens weten dus niet meer dat dat stukje van je lichaam nog wel bestaat, dat zal toch zo zijn consequenties hebben. Misschien is dat de reden dat de artsen mij nog geen zenuwsnede geadviseerd hebben?? Ik heb een heel stuk huid wat gevoelloos is, ik weet hoe het voelt. Soms verdwijnt het gevoel uit mijn benen, ook dat gevoel ken ik.

**Geplaatst**: 16-12-02 17:27

Geplaatst: 16-12-02 17:27

Zolang je niets voelt is het mij al lang genoeg. Ik zou alles doen als mijn paard een pijnloos leven zou kunnen hebben en ik hem daarom niet af zou hoeven te laten maken. En voor mezelf: leef ook liever zonder pijn, dan dat ik mezelf altijd moet sparen omdat ik anders WEL pijn heb.

**Geplaatst**: 16-12-02 17:42

Geplaatst: 16-12-02 17:42

Inderdaad Desiree ik denk ook dat iedereen hier die zijn gezond verstand gebruikt er voor kiest geholpen te worden. Je krijgt er een klein beetje ongemak voor bij maar dat zou ik op de koop toe nemen en vele anderen ook.
Ook ik weet wat het is om een gevoelloos deel van je lichaam te hebben. Ik heb een aantal jaren een zenuw beschadigd gehad in mijn been. Het was misschien een beetje vreemd in het begin, maar het went heel snel. Nu is alles weer hersteld, maar ik weet wel zeker dat ik als ik moet kiezen tussen pijn en het gevoel wat ik toen had, voor mij de keuze niet zo moeilijk zou zijn.

Ik wil hier alleen maar mee aangeven dat dingen die we voor ons zelf gewoon wel zouden kiezen we onze dieren niet mogen ontnemen.
Want als Lovely er voor kiest pijn te houden is dat haar keuze, maar ze moet zich wel realiseren dat er bij haar geen dood mee is gemoeid. Bij een paard is dat wel het geval. Daar is de keuze om hem of haar te laten leven met pijn geen keuze dus wordt het dier afgemaakt.
Ik vind dat je iets waar je zelf wel voor zou kiezen, en ik durf best te zeggen dat iedereen zou kiezen voor leven als de keuze zenuw is of dood, je je dier niet mag onthouden! Want dat vind ik echt hypocriet!

**Geplaatst**: 16-12-02 18:04

Geplaatst: 16-12-02 18:04

Niet alle prikkelgeleiding loopt via de hersenen hoor Lovely, denk aan reflexen.
Heb nog wel een interessant Neuroscience boek liggen, kun je je hart ophalen aan deze materie, ook over regeneratie e.d.