Hebben jullie dat nou ook wel eens? Het gevoel dat er toch iets mis is?
(Dit gaat een lang verhaal worden). Nadat ik 6 weken geleden naar mijn echte eerste wedstrijd was geweest met mijn pony (trailer problemen, op de klep, van de klep enz enz.) bleek meneer de dag erna kreupel.
DA (vervangster) erbij (na een paar dagen, wel gestapt in de tussentijd) buigproeven, uitslag, rechtsachter knieblessure (verrekt ofzo, die DA zijn zo vaaaaag) .
3 weken rust, wel in de wei(??) en zo min mogelijk op stal..(verschillende mensen hebben dit afgeraden, zeiden 6 weken boxrust!)
na 3 weken piekeren mijn eigen DA gebeld, verhaal verteld (zei ook 6 weken boxrust) Nou weer buigproeven nu linksvoor kreupel!!! achter wel goed *zucht*
Verdoofd onderin de koot, liep stukken beter (aaaahh beelden van hoefkatrol ) Maar DA zei eerst proberen met ijzers en zooltjes, 10 dagen pijnstillers en daarna kijken of het beter is.
10 dagen later, niet meer kreupel maar ik vind hem zo raar lopen, noem het "fjordenknietjes" (nix tegen fjorden hoor) hij is zo kort voor! Dit had hij al voor de ijzers btw. Nou ben ik dus als de dood dat ik hem overbelast.. Eigenlijk is de enige oplossing foto's laten maken maar ja daar hangt ook een prijskaartje aan
Toen hij stilstond heeft ie geen brok meer gehad, wel zemelen met knoflook, zeewier en muesli zonder energie/haver. Maar ik vind hem nu ook zo sloom, niet vooruit te branden!
Ik weet het ook niet meer hoor, het zit me gewoon niet lekker..