Geplaatst In het schooljaar van '05/'06 heb ik op NHB Deurne gezeten, ik nam mijn paard, die ik toen pas een krap maandje in mijn bezit had, mee naar school toe. Na daar een aantal weken zonder enige problemen gezeten te hebben, begon mijn paard steeds beroerder te lopen. Ze begon tijdens de springlessen alles te weigeren, toen kreeg ik te horen ja sla haar er maar overheen! Ik dacht ja dikke toeter, ze stopt niet voor niks, en zo bleek dat er meer aan de hand was...
De DA op school had haar al helemaal nagekeken, die kwam met allerlei aparte verhaaltjes waar het volgens haar aan zou kunnen liggen (klopte dus totaal niet). Ik dacht dat mijn paard last had van haar rug, na enig gedoe met deurne over het laten langskomen van een fysio, kwam er dus eentje. Nah fijn, hij had haar nagekeken. Wat er precies aan de hand was kon hij niet zeggen, het had iets met haar rug te maken. Ze was ondertussen kats kreupel gaan lopen waardoor de fysio niks aan haar rug kon doen.
Nou goed de DA zou haar verder nakijken, na wat gepruts met verdovingen in de benen van mijn paard, om de pijnlijke plek te kunnen lokaliseren, werd de DA een aantal maal geslagen door mijn paard. Mijn paard heeft een soort van fobie voor naalden, dit was immers al bekend bij de DA op school. Nou goed, toen wilde de DA nog een paar injecties in de achterbenen spuiten, tussen de pezen in. Maar dat vond ik niet zo'n goed idee, omdat die van mij toch al niet van injecties houdt, en straks beweegt ze haar been en bungelt die spuit op een plaats waar ie niet moet zitten.
De DA gaf haar nog wel 1 injectie (niet tussen de pezen hoor), maar toen kreeg ze weer een klap en vloog een paar meter verderop tegen de muur. Nah fijn, de DA wilde mijn paard niet meer verder onderzoeken en ik zou dan maar doorverwezen worden naar een kliniek daar in de buurt.
Maar daar ben ik niet naar toe geweest, ik wilde haar liever door mijn eigen DA laten nakijken, maarja dat mocht dus niet van Deurne. Dus toen heb ik Odaymie mee genomen naar huis in het weekend. En dat weekend kwam toevallig mijn smid om Daymie opnieuw te beslaan. Hij zei dat het er van de 'buitenkant' goed uitzag, maar de smid haalde de ijzers er onderuit, pakt een vijl, en legt deze over de onderkant van de hoef, er zat serieus gewoon een cm verschil tussen de binnen en buitenkant van de hoef. Wat bleek nou, toen ze haar in Deurne beslagen hadden..hebben ze haar hoef aangepast aan het ijzer en niet het ijzer aan haar hoeven!
En meteen liep ze weer vrolijk rond, niks meer kreupel of onregelmatig! Daarna ben ik op stage gegaan voor 6 maanden, daar ging het met rijden al wel ietsje beter maar ik had nog niet het gevoel dat alles helemaal lekker zat. Ik kreeg door dat mijn zadel niet meer zo best lag, dus ik heb mijn dressuur en springzadel verkocht en daar voor in de plaats een nieuw Prestige zadel gekocht welke helemaal naar haar rug is aangepast. Dit was overigens ook het enige merk zadel dat wel goed ligt op haar rug, want ze heeft nogal een aparte rug.
Eenmaal weer terug van stage leek het rijden met dat nieuwe zadel al heel aardig te gaan, maar na een paar weken kreeg ik weer het gevoel van er klopt iets niet! En jah hoor ze begon weer te bijten. steigeren en te slaan met opzadelen/opstijgen/rijden.
Ongeveer een maand terug was ik op concours en toen zag ik een stand staan van sportmassages voor zowel mens als paard.
Er lag daar een foldertje met herkenningspunten van spierproblemen, er stonden zo'n 12 punten op en echt werkelijk allen kwamen overheen met mijn paard. Dus ik heb toen met mn ouders besloten om een afspraak te maken.
Afgelopen woensdag kwam ze voor het eerst, mijn paard bleek in haar schouders helemaal vast te zitten en ook in haar achterhand, haar spieren waren gewoon verzuurd. Natuurlijk was ik benieuwd wat de oorzaak was, misschien een verkeerde manier van rijden? Het kwam waarschijnlijk toch omdat ze verkeerd beslagen is in Deurne, je weet het natuurlijk nooit zeker maar het klinkt wel heel aannemelijk. Toen ze verkeerd beslagen was had ze gewoon zo'n pijn dat ze op een andere manier is gaan lopen en daardoor haar spieren verkeerd is geaan belasten.
De masseuse heeft mijn paard toen zo'n 2,5 uur behandeld, die dag erna moest ik haar longeren, en ik kon het al meteen merken! Ze was veel vrolijker, veel actiever en door de massage zijn haar spieren in haar achterhand losser geworden. Dus ze kan haar bekken nu weer normaal gebruiken en haar achterhand er nu weer onder gaan zetten. Daymie heeft dus meer als een half jaar gelopen als..ja als wat? Vergelijk het maar dat je je heupen/bekken naar achteren kantelt en dan met een holle rug loopt.
De 2e behandeling kreeg daymie afgelopen vrijdag en vandaag heeft ze de 3e en laatste behandeling gehad (de 1e 3 behandelingen moesten in 1 week). Ze is vandaag bijna 3 uur bezig geweest om Daymie te behandelen.
Ik heb na afloop ook een rapport gekregen met waar de probleem-zones zitten en wat ik er zelf nog aan kan doen. (iedere keer voor en na het rijden haar lendenen masseren en haar achterhand 'loskloppen'. Zodat de spieren als het waren al wat opgewarmt worden. En voor het opzadelen even de plekken waar de singel ligt met een vlakke hand masseren, omdat de huid daar zo dun is ontstaan er verklevingen en daardoor reageerde ze altijd zo heftig.
Maargoed haar rug is helemaal in orde!
Odaymie lijkt nu een heel ander paard, ze komt veel vriendelijker over, veel actiever enz. Dus ik ben benieuwd hoe het de komende 2 weken met rijden gaat. Ik heb er al een hele poos niet meer opgezeten (ja alleen gestapt) omdat ik wist dat Daymie pijn had.
Over 2 weken belt de masseuse mij op om te vragen hoe de stand van zaken zijn, of ik al veel verbetering zie. Mocht het nodig zijn dan komt ze de achterhand en schouders van daymie nogmaals onder handen nemen. En over 4 weken komt ze sowiezo terug voor een volledige behandeling. En daarna iedere 6 tot 8 weken.
Nu ik dit zo heb meegemaakt met daymie, valt het mij op dat er trouwens maar weinig mensen zijn die aandacht aan de spieren van een paard schenken. (Het was mij anders ook niet duidelijk geworden als ik toen die stand niet had zien staan op het concours) maar ik vind het nu toch wel een heel belangrijk onderdeel van de gezondheid van een paard! Ik vind het net zo belangrijk als een smid die om de zoveel weken komt! Aangezien het grootste deel van een paard toch uit spieren bestaat!
Ik zal vandeweek eens een standfoto maken van Odaymie, die zal ik eens plaatsen van voor en na de behandeling, er is dan echt een verschil te zien in haar bekken.
daarom mogen ook alleen dierenartsen en dierenfysiotherapeuten geblesseerde paarden behandelen. masseurs zijn er voor het preventieve werk (in dit geval is de masseuse dus eigenlijk buiten d'r boekje gegaan volgens de wet).
niks irritanter dan dat...