Je schrijft dat je hem elke keer na het rijden helemaal afspuit. Daardoor worden de kootholtes ook vochtig. En die krijg je met een handdoek alleen 'handdoekdroog', zoals dat heet. Vergelijk maar eens met je eigen haar als je het hebt gewassen: ook al droog je het zo goed mogelijk, het blijft altijd nog lang vochtig. Dat kan je paard ook gevoelig maken voor mok, ook al heeft hij altijd in een warme en zonnige omgeving gestaan.
Onze Ameretto stond de eerste jaren dat we 'm hadden in de zomer altijd dag en nacht buiten. Zo goed als nooit mok gehad, af en toe een heel klein korstje maar als hij echt mok had, was het in de herfst of winter. Het eerste jaar dat hij op een pensionstal stond (met spuitplaats) begon hij in de zomer ook mok te ontwikkelen. De DA vroeg ons bij de eerste aanval hoe vaak we hem afspoten. Eh... nou, eigenlijk na elke training. Tja, en dat konden we dus maar beter niet doen. Reden staat hierboven.
We proberen het afspuiten nu te beperken: alleen als hij over zijn hele lichaam (opgedroogd) zweet heeft zitten, gaat hij onder de slang. Is het afspuiten alleen bedoeld om de benen te koelen, dan stappen we liever uit op harde grond, is minstens even effectief. En met een kletsnatte spons over de bezwete plekken gaan werkt vaak ook goed, je hoeft dan niet de kootholtes onnodig nat te maken.
.
If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together. <African proverb>